Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα * Αγάπη μου, έχασα το παιδί μας! * Αγάπησέ με αν τολμάς * Καβαλάρης θάνατος * Αιχμάλωτοι * Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει θάνατος * Ίχνος στον καθρέφτη * Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα * Αδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο * Ματωμένος Δούναβης ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Φως όπως μανταρίνι * Κατάβασις * Θαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο ** Διάφορα άλλα: Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού * Χορός στα ποτήρια * Ιβ & Βη * Η αγάπη είναι η απάντηση ** Παιδικά: Ο τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλεξία * Τα βάσανα του Τεό και της Λέας

λεξΩτεχνίες

Η συνεργάτιδα του koukidaki.gr, Χρύσα Μαστοροδήμου, έχει την γενική επιμέλεια και αρχισυνταξία στο νεοκυκλοφόρητο λογοτεχνικό περιοδικό «λεξΩτεχνίες» του Πολιτιστικού Κέντρου Εκπαιδευτικών Ν. Λάρισας και, όπως ήταν αναμενόμενο, το πρώτο τεύχος έφτασε στον ιστότοπο και διαβάστηκε με προσοχή ενώ, όπως ήταν φυσικό, έπρεπε να μάθουμε περισσότερα από την ίδια.


Το περιοδικό
Οι «λεξ Ω τεχνίες» είναι ένα νέο ετήσιο λογοτεχνικό περιοδικό που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2019 υπό τη στέγη του Πολιτιστικού Κέντρου Εκπαιδευτικών Ν. Λάρισας. Η ιδέα για ένα λογοτεχνικό περιοδικό, που θα εκπροσωπεί τον κόσμο των εκπαιδευτικών, υπήρχε πολλά χρόνια μέσα μου και προέκυψε από συζητήσεις που είχα με άλλους εκπαιδευτικούς-λογοτέχνες της περιοχής που ήθελαν ένα χώρο για να εκφράζονται λογοτεχνικά. Ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με τη μυρωδιά του τυπωμένου χαρτιού και το λογοτεχνικό βιβλίο όπως και τα περιοδικά ήταν ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για πολλούς από εμάς. Η σύγχρονη τεχνολογική εξέλιξη άλλαξε πολύ την ανάγκη αυτή με την κυριαρχία των ηλεκτρονικών εντύπων και των αξιόλογων ηλεκτρονικών λογοτεχνικών περιοδικών, ωστόσο για μένα η αίσθηση του τυπωμένου χαρτιού είναι κάτι ανυπέρβλητο. Μια ευτυχής συγκυρία τα έφερε έτσι ώστε αυτή η ιδέα να βρει κοινωνούς το διοικητικό συμβούλιο του Πολιτιστικού Κέντρου Εκπαιδευτικών Λάρισας (ΠΟΚΕΛ) του οποίου τον τελευταίο χρόνο είμαι μέλος και χάρη στη μέγιστη συμπαράσταση του Προέδρου κου Αργύρη Γιουρούκη-λογοτέχνη η ιδέα αυτή έγινε πράξη.

Το εγχείρημα
Ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα ομολογουμένως και πράγματι δώσαμε έναν αγώνα δρόμου για να πραγματωθεί αυτή η ιδέα. Η σύσταση της συντακτικής ομάδας ήταν το πρώτο δύσκολο βήμα μιας και για να ασχοληθεί κανείς με ένα λογοτεχνικό περιοδικό απαιτείται χρόνος, ανιδιοτελή και αφιλοκερδή προσφορά. Η τύχη βοήθησε ώστε να δημιουργηθεί μια καλή ομάδα που αποτελείται από έμπειρους φιλολόγους-λογοτέχνες και να υπάρξει ένα κοινό αισθητικό κριτήριο αλλά και πνεύμα συνεργασίας που οδήγησε στην δημιουργία του πρώτου τεύχους. Η συντακτική ομάδα αποτελείται από τους: Πάνο Κώστα (φιλόλογο-αρθρογράφο), Ποιμενίδου Ευδοκία (νηπιαγωγό-συγγραφέα), Μπουμπουρέση Αναστασία (φιλόλογο-αρθρογράφο), Χαδουλίτση Βίλη (φιλόλογο-αρθρογράφο), Μαστοροδήμου Χρύσα (δασκάλα-ποιήτρια-συγγραφέα) και ειδικούς συνεργάτες τους: Καραβίδα Βασίλη (δάσκαλο-συγγραφέα), Παύλο Λάλο (δημοσιογράφο, λογοτέχνη, ιστορικό ερευνητή, εκδότη του περιοδικού Αντίδωρο).
Η δεύτερη δυσκολία ήταν το όνομα του περιοδικού. Πολλά ονόματα που σκεφτήκαμε στην αρχή είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν ή υπήρχαν ως ονόματα ιστοσελίδων. Θελήσαμε λοιπόν να δώσουμε στο περιοδικό ένα πρωτότυπο όνομα και έτσι προέκυψε το «λεξω τεχνίες» από το ρήμα λέξω = μέλλων του αρχαίου ρήματος λέγω = ομιλώ και παραφράζοντας (ποιητική αδεία) τη λέξη τέχνη. Κάπως έτσι προέκυψαν οι «λεξωτεχνίες».

Η ύλη
Η επόμενη δυσκολία ήταν η επιλογή των κειμένων. Η αρχική ιδέα ήταν να δημιουργήσουμε ένα περιοδικό που να μην αποτελείται μόνο από καταξιωμένους λογοτέχνες αλλά να δίνει βήμα στους εκπαιδευτικούς-λογοτέχνες της περιοχής μας που το κείμενο τους θα μας έλεγε κάτι. Ωστόσο επειδή αυτό ήταν κάπως περιοριστικό αποφασίσαμε να δίνουμε βήμα σε όλους τους λογοτέχνες της περιοχής με ένα 60% των κειμένων να αποτελείται από εκπαιδευτικούς και ένα 40% από ανεξάρτητους λογοτέχνες. Στη συνέχεια προστέθηκαν και έργα ζωγράφων, έρευνες και απόψεις με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πολυφωνικού περιοδικού.
Στο παρόν τεύχος λοιπόν θα συναντήσετε διηγήματα, ποιήματα αλλά και έρευνες, άρθρα, απόψεις και εικαστικές δημιουργίες ενώ καταγράφονται και οι δράσεις του Πολιτιστικού Κέντρου τη χρονιά που προηγήθηκε ως τη στιγμή κυκλοφορίας του τεύχους. Η απήχηση του περιοδικού στην τοπική κοινωνία αλλά και σε όλη την Ελλάδα ήταν τέτοια που δείχνει ότι η δική μας ανάγκη για ένα έντυπο λογοτεχνικό περιοδικό είναι πάντα επίκαιρη. Η συνέχεια ελπίζουμε μετά την εμπειρία μας να είναι ακόμη καλύτερη.
Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία και συγχαρητήρια για το έργο που προσφέρετε στον πολιτισμό τόσα χρόνια!


🌷
Διαβάζοντας, λοιπόν, το πρώτο τεύχος του περιοδικού λεξΩτεχνίες –μια ονοματοδοσία που θεωρώ χαρακτηριστική κι εφευρετική– δε μπορεί κανείς παρά να σημειώσει την αρτιότητα των περιεχομένων, τόσο σε θέματα επιμέλειας και καλαισθησίας όσο και σε ό,τι αφορά στην ουσία, ενδιαφέρον λογοτεχνικό, μα και εικαστικό, πλούτο και ποικιλία αυτού. Πρόκειται για συλλογικό έργο σημαντικής θέσης και όχι μόνο ως προς τα λογοτεχνικά πράγματα.
Με κέρδισε πάρα πολύ ο διάκοσμος των έργων με έργα ζωγραφικής –κάτι που αγαπώ να κάνω κι εγώ σε τούτον τον ιστότοπο όταν δημοσιεύονται πονήματα– όπως και η σχεδίαση των σελίδων που λειτουργεί στο μεταίχμιο μεταξύ κλασικού και μοντέρνου: κλασικότητα και κλασικοτροπία όπως ταιριάζει σε μεγάλα λογοτεχνικά και εικονοπλαστικά έργα αλλά και μοντέρνο στοιχείο όπως ταιριάζει στην σύγχρονη εποχή και στην οπτική της. Μου άρεσαν οι σημειώσεις, παραπομπές και βιβλιογραφίες όπου είναι απαραίτητο –αν και θα έπρεπε να είναι αυτονόητο σε κάθε έντυπο, όμως δεν είναι εντέλει και χρειάζεται να το επισημαίνουμε εκεί που το εντοπίζουμε– και λάτρεψα τη δομή του, σύμφωνα με την οποία τα θέματα διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς να παρεμβάλλονται διαφημίσεις –ενώ ξέρουμε πολύ καλά ότι δε θα υπήρχε κανένα περιοδικό στον κόσμο χωρίς διαφημιζόμενους– επειδή προσφέρει ένα αυτοτελές με ομοιογένεια σύνολο ως να 'ταν ένα λογοτεχνικό βιβλίο.
Εν κατακλείδι, είναι μια υπέροχη προσπάθεια, που αποζημιώνει τον αναγνώστη, αξίζει την προσοχή και τον χρόνο μας, και εύχομαι να βρει πολλούς πολλούς λεξΩτέχνιους και να κάνει τα πιο μεγάλα, μακρινά ταξίδια.



ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος, Γουον-πιένγκ ΣονΚαβαλάρης θάνατος, Άρη ΠαχήΧορός στα ποτήρια, Γεωργίας ΤάτσηΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΑγάπη μου, έχασα το παιδί μας! Θοδωρή ΠολίτηΟ τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλελία, Όλγας Κέγκου
Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα, Μ. Φιλιππάτου και Η αγάπη είναι η απάντηση, Γ. ΑρβανίτηΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΑιχμάλωτοι, Κωνσταντίνου ΣαγκριώτηΊχνος στον καθρέφτη, Ελευθερίας ΜεταξάΑγάπησέ με αν τολμάς, Ηλιάνας ΚλειτσογιάννηΙβ και Βη, Ευθύμιου ΣακκάΜατωμένος Δούναβης, Παρασκευής Καριώτου
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα βάσανα του Τεό και της Λέας, MuzoΘαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο, Πασχαλίας ΑστερινούΚατάβασις, Θεοδόση ΠαπαδημητρόπουλουΜια φορά κι έναν καιρό, Άρης από το ΑρίSTARχος, Η λύτρωση της αθεΐας: Εξορκίζοντας του μάγους και 10 παράθυρα ανοιχτά
Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΑδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο, Ελένης Σίντου