Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Μαρία Ιωάννου: Αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου στάθηκαν αρχικά τα προσωπικά μου βιώματα, ως παιδί και ως γυναίκα αργότερα. Όμως έμαθα να παρατηρώ και τις άλλες γυναίκες, να αφουγκράζομαι τις ιστορίες τους. Είναι η ιστορίες που δεν ειπώθηκαν.
Μαρία Ιωάννου: Αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου στάθηκαν αρχικά τα προσωπικά μου βιώματα, ως παιδί και ως γυναίκα αργότερα. Όμως έμαθα να παρατηρώ και τις άλλες γυναίκες, να αφουγκράζομαι τις ιστορίες τους. Είναι η ιστορίες που δεν ειπώθηκαν.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Ι.: Να σας πω μια μικρή ιστορία. Όταν τέλειωσα τη συγγραφή του βιβλίου έδωσα τα πρώτα χαρτιά στην κόρη μου να τα δει. Είναι ο πρώτος αναγνώστης αλλά και ο αυστηρότερος κριτής σε ό,τι γράφω. Όταν λοιπόν το τελείωσε και την ρώτησα μου είπε, αυτό το βιβλίο πονάει. Άρα λοιπόν ο αναγνώστης και κυρίως η αναγνώστρια θα πρέπει να έτοιμος/η να πονέσει. Γιατί θα δει τον εαυτό του. Αλλά στο τέλος θα λυτρωθεί.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Ι.: Ένα ταξίδι στο χρόνο θα ήθελα να είναι. Στο παρελθόν. Να πω λέξεις που δεν είπα, να κάνω πράγματα που δεν έκανα. Λίγο θα κρατήσει. Τόσο όσο χρειάζεται να ειπωθεί ένα σ' αγαπώ, μια συγνώμη, ένα ευχαριστώ. Τόσο όσο χρειάζεται να δοθεί ένα φιλί, μια αγκαλιά.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Μ.Ι.: Από το Απρίλης στη Νάπολη. “Φεύγω. Τώρα πρέπει να ζήσω.” Δεν περίμενε την αντίδραση του. Γύρισε την πλάτη και το πρόσωπο της φωτίστηκε. Σαν ήλιος.
Σας ευχαριστώ θερμά για τη κουβέντα μας. Και να θυμάστε πως πρέπει πρώτα απ΄όλα, πάνω απ΄όλα να αγαπήσετε εσάς. Τον όμορφο, μοναδικό εαυτό σας.
Η συλλογή διηγημάτων της Μαρίας Ιωάννου, Η γυναίκα που αγάπησα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη λέει:
Έντεκα γυναίκες, έντεκα ιστορίες. Ή μήπως μια γυναίκα, μια ιστορία; Η δική μου, η δική σου. Γυναίκες που αγαπούν, που πονούν, γυναίκες που αγωνίζονται, που ονειρεύονται.
Η Μαρία Ιωάννου γεννήθηκε σε ένα χωριό της Κύπρου τον Δεκέμβριο του 1968. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή στην Αθήνα. Αργότερα πήρε πτυχίο στις Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει μεταπτυχιακό στην Επικοινωνία. Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές. Έγραψε διηγήματα και ποιήματα που βραβεύτηκαν σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και ένα θεατρικό με θέμα τη βία κατά των γυναικών που ανέβηκε στη σκηνή με την αρωγή του Εθνικού Μηχανισμού για τα δικαιώματα της γυναίκας. Έχει δύο αδυναμίες, την κόρη της την Ιφιγένεια και τον σκύλο της τον Όττο.
