Αγαπητοί γονείς,
ενημερώστε τα παιδιά σας πως φέτος δε θα έρθω. Πείτε τους πως δεν προλαβαίνω, διότι είμαι εθελοντής. Πού; Δεν έχω ακριβή τοποθεσία. Κάποιοι μοιράζουν φάρμακα. Άλλοι φαγητό. Αλλού προσπαθούν να χτίσουν σχολεία. Κάπου αλλού, επιδιορθώνουν σπίτια. Υπάρχουν και οι εμπόλεμες ζώνες. Κι εκεί σκληρά τα πράγματα. Πρέπει να δώσουμε και καθαρό νερό, το μολυσμένο σκοτώνει τον κόσμο. Μετά είναι και τα παιδιά που δουλεύουν σαν εργάτες από πολύ μικρά. Κάποιος πρέπει να προστατέψει τα δικαιώματά τους. Είναι και αυτά που βρίσκονται στους δρόμους, τα άστεγα. Μετά έχουμε και τα νοσοκομεία, πρέπει να προλάβουμε να βρεθούμε δίπλα σε εκατομμύρια παιδιά που δε γνωρίζουν πόση ζωή τους απομένει. Στη συνέχεια, έχουμε να επισκεφθούμε ορφανοτροφεία, ούτε εκεί είναι καλή η κατάσταση.
Γι' αυτό σας λέω, ζητήστε τους να κοιμηθούν απόψε στα ζεστά κρεβατάκια τους και να μην ξαγρυπνήσουν περιμένοντας. Είπα ζεστά κρεβατάκια και πρέπει να μετρήσω αν φτάνουν οι κουβέρτες και τα ρούχα. Ευτυχώς που μας δίνουν κάποιοι όσα δε χρειάζονται. Αλλά και πάλι δε φτάνουν. Το ίδιο τα τρόφιμα και τα φάρμακα. Μα, πόσα να προλάβεις σε μια μέρα;
Ξέχασα! Χρειάζομαι τετράδια, μολύβια, σάκες, παπούτσια, καπέλα...
Βλέπετε, κάποια παιδιά περπατάνε χιλιόμετρα ολόκληρα για να πάνε στο σχολείο, άλλες φορές μέσα στη βροχή και τις λάσπες και άλλες κάτω από τον καυτό ήλιο. Και όσα κακοποιούνται, πώς να τα βοηθήσουμε άραγε;
Βλέπετε, έχουμε όλοι οι εθελοντές πολλή δουλειά και αποκλείεται να περάσω από τα σπίτια σας για τα δώρα. Δεν πρόλαβα κιόλας να τα ετοιμάσω. Όμως πραγματικά δε νομίζω να έχει και μεγάλη σημασία. Τα παιδιά ικανοποιούνται εύκολα και χαμογελάνε ακόμα πιο εύκολα. Θα ξυπνήσουν μέσα στο στολισμένο σπίτι, θα φάνε τα γλυκά της μαμάς και θα χαρούν με τα δώρα που τους έχετε ήδη πάρει. Και μη νομίζετε. Αν δεν τους λέγατε για μένα, σιγά που θα με ζητούσαν! Να, για παράδειγμα, να δείτε πώς γελάνε τα μάτια των παιδιών που τρέχουμε κοντά τους, με μικρά πράγματα, αλλά τόσο μεγάλα γι' αυτά! Έχετε δει την ευτυχία στα πρόσωπά τους με ένα κύπελλο νερό; Ή ένα πιάτο φαγητό;
Είναι τόσα πολλά αυτά που έχουμε να κάνουμε! Μα, πώς σας πέρασε από το μυαλό πως όλα φτιάχνουν μέσα σε λίγες μέρες; Πώς πιστέψατε πως μία νύχτα είναι αρκετή για να διορθώσει τον κόσμο; Αχ, πόσα χρόνια ξόδεψα για τις επιθυμίες που τους φυτέψατε στα αθώα κεφαλάκια τους και θεώρησαν πως από την πραγματοποίησή τους κρίνεται η ευτυχία!
Πρέπει να τους δείξετε την αλήθεια. Αφήστε τα να κρίνουν, οι ψυχές τους είναι δίκαιες. Κάντε μου μία χάρη. Μεταφέρετε τα λόγια μου στα παιδιά χωρίς να τους εξηγήσετε και αφήστε τα να σας πείσουν.
Τους έχω εμπιστοσύνη. Είναι τα μόνα που μπορούν να προσφέρουν, γιατί απλά έχουν την ικανότητα να δουν το καλό. Διαβάστε τους σας παρακαλώ αυτή την επιστολή να ελευθερωθούν από το παραμύθι. Και μη φοβάστε. Η παιδική ψυχή τους θα σας διδάξει ποια είναι η πραγματική αγάπη και ότι η ευτυχία έρχεται μέσα από την προσφορά. Ας γίνουν όλα τα παιδιά οι άγιοι Βασίληδες αυτού του κόσμου· αφήστε τα να χαρίσουν απλόχερα αντί να ζητούν και μόνο τότε θα νιώσετε το πνεύμα της αγάπης.
Η στιγμή που τα παιδιά σας θα σας πουν πως είναι Χριστούγεννα και θέλουν να προσφέρουν, θα είναι και η στιγμή που ο προορισμός μου θα είναι αληθινός.
Με εκτίμηση
ένας εθελοντής
Σοφία Κραββαρίτη
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο του Greg Olsen (Reason of the Season, 2012)
