Επτά διαβολικές περικοπές (Δεκ. 20-Φεβ. 21)
Γιώργου Καριώτη
— Τι ζέστη κι αυτή! Ούτε ένα σύννεφο. Να 'χαμε λίγη σκιά.
— Θα πάθουμε ηλίαση, ας είναι καλά ο δικός σου.
— Ποιος δικός μου πάλι; Όλο μου τα ρίχνεις ότι τριγυρίζω τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
— Όχι καημένε, ο άλλος δικός σου, ο μαλλιάς.
— Πάλι μ' αυτόν τα έβαλες; Μια χαρά παιδί είναι. Μόνο που το παίρνει απάνω του μερικές φορές. Τον έχει χαλάσει η μαμά του. Μεσσία μου τον ανεβάζει, Ιησού μου τον κατεβάζει.
— Ξέρω κι εγώ, ρώτα την. Εγώ Εμμανουήλ τον ήξερα στο σχολείο που τον είχα μαθητή. Όχι πως ερχότανε συχνά δηλαδή. Του 'ριχνα και κανένα φούσκο για να τον συνετίσω όταν ξέφευγε.
— Μου φαίνεται ότι δεν τα κατάφερες πολύ καλά. Χθες πέρασε από δω, κάθισε στον ίσκιο της συκιάς αλλά ζεστάθηκε, είπε θυμωμένος κάτι ακαταλαβίστικα και την έστειλε.
— Α το παλιόπαιδο!
— Τρέξανε οι κολλητοί του να σώσουν τα σύκα αλλά είχαν ξεραθεί.
— Καλή φάρα κι αυτοί. Στα πούπουλα τον έχουν γιατί τους έχει τάξει να τους κάνει σταρ. Μέχρι βιβλία του γράφουνε αν και είναι αγράμματοι.
— Σιγά μην τα διαβάσει κανένας. Όλο λάθη κάνουν οι αντιγραφείς στα μοναστήρια. Αλλού έχουν το μυαλό τους μου φαίνεται.
— Δεν ξέρεις καμιά φορά. Μπορεί να βρει καλό εκδότη να του τα τυπώσει.
— Τι είναι πάλι τούτο; Όλο άγνωστες λέξεις πετάς.
— Μια καινούρια πατέντα που φημολογείται ότι θα τα κάνει ανάρπαστα.
— Αυτό μας έλειπε να δούμε.
— Προς το παρόν δεν συσκευάζουμε τα σύκα μπας και τα σπρώξουμε στα ντελικατέσεν για να βγάλουμε κανένα αργύριο;
— Όλο ιδέες είσαι. Αλλά εδώ που φτάσαμε ας ελπίσουμε να έχεις δίκιο. Έμαθα ότι ένας συνεταίρος του πήρε τριάντα προκαταβολή για ένα φιλί.
Copyright © Γιώργος Καριώτης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε λιθογραφία Φίλιππου Τσιαρά (Η.Π.Α.)
Διαβάστε την επόμενη Διαβολική Περικοπή. Ξεκινήστε από την πρώτη εδώ!
