Ρόζας Βλαχογιάννη
Το σχήμα του κόσμου δεν μπορεί να χωρέσει τη ζωή μου,
σ' αυτό το ατέρμονο ταξίδι,
στις ερήμους των ανήλιαγων τοπίων της.
Δεν απομένει άλλο, απ' το να ακολουθώ
τους ελιγμούς της,
μέσα στα ίδια στοιχειωμένα μονοπάτια,
χωρίς να μπορώ να ξεφύγω από είδωλα και οπτασίες,
περνώντας ξανά και ξανά απ' την αφετηρία,
κάνοντας κύκλους μέσα στις ίδιες ματωμένες διαδρομές.
Σ' αυτό το ατέρμονο ταξίδι, πώς να επιβιώσω
με όπλα το γέλιο και τη μνήμη;
Πώς να ξεφύγω…
η Νύχτα, ο Θάνατος, ο Κόσμος,
όλα είναι εφιάλτης.
Στον απολογισμό της μέρας, κρύβεται ο Φόβος…
κι εφόσον ο κύβος ερρίφθη,
θ' αναμετρήσω τις δυνάμεις μου,
ζητώντας να βυθιστώ στα μύχια της ψυχής μου.
Θα ξαγρυπνήσω με προσευχές και δάκρυα
ψυχορραγώντας στη θνητότητα που δεν μπορώ να υποφέρω.
🍃
Copyright ©️ Ρόζα Βλαχογιάννη All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο ψηφιακής φωτογραφίας Michel Battaglia
