Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όταν το μαζί πληγώνει * Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα * Μέθεξη * Άννα * Ο καπετάνιος τση Ζάκυθος * Το κορίτσι της Σελήνης * Οι τρεις πίνακες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Ταρτάν το άλογο, Θεατές και δράστες και Η αγωνία του μέτρου * Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν * Ένα πιο σκοτεινό φως * Η οργή του Θεού και άλλες ιστορίες ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ * Πέντε βιβλία από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Αποχρώσεις του μπλε

Αποχρώσεις του μπλε, Ανθής Πάνου

Έτσι τιτλοφορείται η ποιητική συλλογή της Ανθής Πάνου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής, και χαρακτηρίζεται για την απόλυτη ταύτιση τίτλου και έργων.

Πράγματι, όλα τα κείμενα υπόσχονται πολύ μπλε, ειδικά σε σχέση με το χρώμα της θάλασσας, του ουρανού και του ορίζοντα, δηλαδή το μεγάλο μπλε του πλανήτη μας. Ειδικότερα όμως –ναι, υπάρχει το ειδικότερα, που κάνει τη διαφορά, γιατί αποτελεί το σημαίνον του βιβλίου– το μπλε των στίχων αφορά τα μάτια (του). Εκείνου. Του άντρα για χάρη του οποίου εμπνεύστηκαν ή γράφτηκαν όλα αυτά τα ποιήματα, του άντρα που χάραξε στιγμές κι αισθήματα και που σχηματίστηκε, μεταξύ άλλων, και στα μολυβένια σκίτσα που κοσμούν το βιβλίο. Μια αρμονική συνύπαρξη λοιπόν, μεταξύ στίχων και σκίτσων, με τα δεύτερα να δίνουν μια μποέμικη αύρα και να ενδυναμώνουν τις λέξεις. Το σύνολο, έτσι όπως παρουσιάζεται, απέχει από κάτι στημένο ή στείρο. Δείχνει αυθεντικό, αυθόρμητο, έμπνευση της στιγμής και όχι προμελετημένο αποτέλεσμα. Δείχνει ψυχή και όχι επεξεργασμένη απόφαση διακόσμησης, τυπικά τοποθετημένης σε συγκεκριμένα σημεία. Απεναντίας, είναι μια απελευθερωμένη έκφραση όπως προέκυψε/προκύπτει τη στιγμή της δημιουργίας.
Σου ζωγραφίζω κι αυτά εδώ τα χέρια, / αν θες να με αγκαλιάσεις.
Θα βρείτε πολλή αγάπη στις σελίδες. Αν έπρεπε να σημειώσω μια διαφοροποίηση από τη μέση ποιητική συλλογή, εξαιρώντας τα σκίτσα, θα αναφερόμουν στην αγάπη, στην ηρεμία, στην αίσθηση ότι (κατα-)γράφει μετά την μπόρα και όχι κατά τη διάρκειά της. Λείπει δηλαδή η σκοτεινιά και η κατάθλιψη. Το βάρος των συναισθημάτων γίνεται πιο ελαφρύ και στο τέλος μένει κάτι σαν χαμόγελο στο πρόσωπο και ησυχία. Ίσως να είναι η ησυχία μετά την μπόρα (;).
"γράφω ποίημα" δε σημαίνει τοποθετώ σύντομες σειρούλες από λέξεις τη μία κάτω από την άλλη,
αλλά γδέρνω την ψυχή μου –την ήδη γδαρμένη– και γράφω σαν να μη με διαβάζει κανείς.
Παρατηρώ ότι εστιάζει, μετά μανίας σχεδόν, στα μέλη του ανθρώπινου σώματος: χέρια, χείλη, καρδιά, μάτια, μάτια, μάτια... Τα μάτια που τυχαίνει (;!) να είναι μπλε· ακόμα ένα μπλε, ενώ σημειώνεται η αξία της αγκαλιάς, το βλέμμα και το χάδι... οπότε «δικαιολογεί» την εστίασή της στο έπακρο.
Το αστικό τοπίο πρωταγωνιστεί, μερικά κυκλικά έργα, που ξεκινούν και ολοκληρώνονται με την ίδια φράση/νόημα, όπως και εκείνα που είναι ξεκάθαρα ερωτηματικά. Πρωταγωνιστεί και η έλλειψη εκείνου, εκείνου με τα μπλε μάτια που λείπει, που απουσιάζει και που η απουσία του μένει εγχάρακτη.
αποκολλάται η ψυχή μου από το σώμα / κάθε φορά που φεύγεις.
Είναι μια ερωτευμένη γυναίκα που αναζητά το άλλο της μισό, δηλαδή έναν συγκεκριμένο, δικό της αγαπημένο (ας κρατήσει ο καθένας όποιο του ταιριάζει ή προτιμά)... Κοινός παρονομαστής πάντως, όλων των έργων, είναι εκείνος και η αγάπη της προς εκείνον ή η ανάγκη της για εκείνον κ.α. και η ανάγκη του, δηλαδή η συμπόρευση, η παρέα ώστε να έχει νόημα η ζωή.
σαν ηλιοβασίλεμα που για να συγκινήσει πρέπει να το δουν δύο μαζί
Εν κατακλείδι, μια γυναίκα ανοίγεται γράφοντας στίχο ή σχεδιάζοντας την ανάγκη της, τη σκέψη και τα συναισθήματά της –κάποιες φορές τις αναμνήσεις της– βάζοντας πολύ μπλε, χωρίς να έχει κάποια σημασία που οι ζωγραφιές είναι από γραφίτη και οι στίχοι από μαύρη μελάνη. Διαβάζοντας ανακαλύπτεις το μπλε, το γαλανό, το ουράνιο... και κάτι από την ψυχή της, που έχει αφήσει εκεί για εσένα.



ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Νόστος, Εν ονόματι της μούσας Ερατώς, Διόρθωση Ημαρτημένων, Η χρυσή κληρονόμος και ΦρουτίνοWorthless Treasures, Temple Music΄Σε είδα, Ιωάννη ΜαρίνουΗ οργή του Θεού και άλλες ιστορίες, Ιωάννας ΣερίφηΈνα πιο σκοτεινό φως, Μαρίας ΣυλαϊδήΟ καπετάνιος τση ΖάκυθοςΔίχως ένα αντίο, Γωγώς Ψαχούλια
Ρε μπαγάσα, Θεόδωρου ΟρφανίδηΤέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις ΒακχικόνΟι τρεις πίνακες, Βαΐας ΠαπουτσήΤο κορίτσι της Σελήνης, Μαργαρίτας ΔρόσουΚλουαζονέ, Λίνας ΒαλετοπούλουΤο δάσος των ψυχών, Ιωάννη ΜαρίνουΟι πουτ@νες κι εγώ, Γιάννη Ράμνου
Μέθεξη, Μαρίας ΠορταράκηΟι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση, Χρύσας ΜαρδάκηΡοζ, Ανθοπωλείον ο Έρως, Οικογένεια Πελτιέ, Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Η κατάραΣτερνό μελάνι, Άγγελου Αναγνωστόπουλου
Εν αρχή ην ο έρως, Ευαγγελίας ΤσακίρογλουΆννα, Μαρίας ΚέιτζΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη