Πάντα πίστευα ότι η ψυχή είναι σαν μια λίμνη γεμάτη νερό. Κάθε πετραδάκι που πέφτει μέσα της δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους, παράλληλους δακτυλίους. Υπέροχους και τέλειους παράλληλους κύκλους, που κάθε μεγάλος εμπεριέχει μικρότερους, με απαρχή το κέντρο της ενέργειας, την πέτρα δηλαδή που προκάλεσε ετούτον τον σχηματισμό. Όσο πιο μεγάλη η πέτρα τόσο μεγαλύτεροι και πολυπληθέστεροι οι δακτύλιοι. Όσο πιο πλούσιος ο ψυχισμός του ανθρώπου, όσο πιο δυνατή η ενέργεια, που περικλείεται μέσα του, και εκλύεται από τον εσώτερο εαυτό του ατόμου, τόσο πιο μεγάλη και η περίμετρος αυτών που ο Αθανάσιος Τρίψας ονομάζει Ψυχικούς δακτυλίους.
Μια άποψη γα την περί ψυχής απεραντοσύνη και δύναμη, για τα ενεργειακά πεδία που οξύνουν οι αμβλύνουν τις αποστάσεις μεταξύ των ψυχικών δακτυλίων, που δομούν την ύπαρξη της ψυχικής οντότητας, που δηλούται αέναη και αθάνατη, βασιλιάς και υπηρέτης του ανθρώπινου σύμπαντος.
Το δοκίμιο Δακτύλιοι ψυχής έλαβε Αριστείο στον 11ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ε.Π.Ο.Κ.
Το βιβλίο του Αθανάσιου Τρίψα, Δαχτύλιοι ψυχής: Περί ψυχής δοκίμιο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δρόμων.
