Για την 17η Νοεμβρίου
Χρήστου Ντικμπασάνη
Έκρηξη διαμαρτυρίας για τον φόνο της ελπίδας
Απάντηση των εξεγερμένων παιδιών στην αγχωμένη Ιστορία
Νεαροί ταξιδευτές της ελευθερίας πεθαίνουν για χάρη της
Όλα τα όνειρά τους φτερουγίζουν στον αέρα
Σκόνη στην ομίχλη της φλογισμένης πόλης
Σκυλόμορφοι με ψυχή αρπακτικού παίρνουν τη ζωή τους
Με σιδερένια νύχια ξεσχίζουν τους άγουρους πόθους τους
για παιδεία, ειρήνη, μέλλον, δίκιο, νέο κόσμο
Τα φτερά του φύλακα αγγέλου τους κόβονται όμως απ' τη ρίζα
Για τους νέους ταξιδιώτες της ζωής θρηνούν τ' αστέρια
Οι μάσκες της εξουσίας κρεμιούνται στην αιώνια νύχτα της φρίκης
Χαοτικό βράδυ πηχτό σκοτάδι
Οι φόνοι τους χαρακιές στο πρόσωπο της νέας πορείας των ονείρων
Νοέμβρης μήνας πάλι
Για τους νεαρούς εξεγερμένους θα κραυγάσω
που έφυγαν μ' ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή
Με δάκρυα τους εκκολαπτόμενους πόθους τους θ' αποχαιρετήσω
Τα όνειρά τους όμως για την αποτίναξη του φασισμού βγήκαν αληθινά
Δε γνωρίζουμε τα χνάρια τους στο μέτωπό μας
μα η θυσία τους σήμερα ξεπηδάει αδιάκοπα απ' τη μνήμη μας
Σα νάμα αναβλύζει νέα γενιά αδέσμευτη
που τους βλέπει πια απ' την ακρονυχίδα του μέλλοντός της
να συνοδεύουν τους ανώριμούς της πόθους
στην ενδοχώρα του πηλού και του ήλιου
Έφυγαν πια οι διαμαρτυρόμενοι για την καταπίεση
πρώτοι νεκροί της Νομικής και του Πολυτεχνείου
απ' το βολεμένο κόσμο μας
μα ανθίζουν ασταμάτητα οι καημοί τους
Οι καρποί τους μεγαλώνουν αθόρυβα
μέσα στην καρδιά μας και στη μνήμη
Έφυγαν μα ζουν και κινούνται
με το γρήγορο όχημα της λύτρωσης απ' την απολυταρχία
Άγνωστοι μας ήταν μα γίναμε πια οικείοι
Η σκληρότητα και η αλήθεια των στιγμών μας ένωσε για πάντα
🍁
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο του Patrick Aaron Stromme
