Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Η πτώση * Η Βεσσαραβία μου: Εργασία για το σπίτι * Άλκηστη * Η γκαλερί των νεκρών * Συνοδός κορυφής * Το σπίτι μόνο * Ψωμί καθάριο * Ζήτα το! * Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Περιγραφές του ανεκπλήρωτου * Φως όπως μανταρίνι ** Άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου ** Νουβέλα: Μπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού ** Διηγήματα: Οι επισκέπτες * Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: She sleeps to the sound of knives, The boatman on the downs

Ο Πάνος Αντωνόπουλος και Το ελάφι

Από το εξώφυλλο του θεατρικού έργου του Πάνου Αντωνόπουλου, Το ελάφι, και φωτογραφία του ίδιου

Γιατί θεατρικό; Πώς ξεκίνησε το δημιουργικό «ταξίδι»; Ποιο ήταν το έναυσμα που
οδήγησε σΤο ελάφι;
Πάνος Αντωνόπουλος: Το έναυσμα για τη δημιουργία ενός θεατρικού έργου ήταν η αγάπη μου για το θέατρο, για τα κλασσικά θεατρικά κείμενα και τους κορυφαίους θεατρικούς συγγραφείς. Καταπιανόμουν ανέκαθεν με την παραγωγή του γραπτού λόγου όμως λίγο πριν «Το ελάφι» ένιωσα πως είχε έρθει η στιγμή να δημιουργήσω ένα κείμενο, πρωτίστως για μένα, το οποίο θα προσομοιάζει σε ιστορίες που έχουν παρασταθεί και τις οποίες ως θεατής έχω θαυμάσει απεριόριστα.

Πώς χαρακτηρίζετε το βιβλίο; Κοινωνικό, παραμυθένιο, αλληγορικό... κάπως αλλιώς;
Π.Α.: Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα κοινωνικό έργο με στοιχεία συμβολισμού αλλά και ρεαλισμού.

Μήπως τελικά «Το ελάφι» έχει πολλαπλές αναγνώσεις;
Π.Α.: Ναι, «Το ελάφι» έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Αν με ρωτήσετε ποιες είναι αυτές, θα σας απαντήσω πως ο κάθε αναγνώστης προσλαμβάνει το νόημα του κειμένου ανάλογα με τις εμπειρίες και τα βιώματά του. Υπάρχουν όμως τα χαρακτηριστικά ενός βασικού, σταθερού και αδιαπραγμάτευτου πλαισίου, τα οποία σχετίζονται με την ελευθερία του ανθρώπου, τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την κοινωνική περιθωριοποίηση.

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσετε το έργο με μια φράση, ποια θα ήταν αυτή;
Π.Α.: Νομίζω πως είναι ένα αμιγώς ανθρωποκεντρικό κείμενο.

Τι θέλετε να κρατήσει ο αναγνώστης ή ο θεατής από το έργο; Τι θέλατε να δώσετε εσείς κατά τη συγγραφή, ποια ήταν η επιδίωξη που είχατε;
Π.Α.: Θα ήθελα, ο αναγνώστης, διαβάζοντας το έργο, να κατανοήσει πως οι συνθήκες, οι οποίες βιώνουμε, το πού και ποιοι γεννηθήκαμε, είναι τυχαία γεγονότα, τα οποία δεν επιλέγουμε. Όλοι όμως, ο καθένας χωριστά, μπορεί και πρέπει να ακολουθήσει το μονοπάτι που θεωρεί σωστό για εκείνον, να λυτρωθεί από καταστάσεις που έχουν δοκιμάσει την ψυχική του ισορροπία, τα όριά του.

Τελικά, τι είναι «Το ελάφι» με μια λέξη;
Π.Α.: Συγχωρέσετε με αλλά μου είναι δύσκολο να περιγράψω «Το ελάφι» με μία λέξη μόνο: Είναι μία παρηγορητική εικόνα, μία μορφή που δίνει δύναμη και κουράγιο στους ήρωες. Είναι όμως και η προσωποποίηση της εύθραυστης ψυχής που φυλακίζεται σε αυτήν την ύπαρξη.

Γιατί γράφετε;
Π.Α.: Ανέκαθεν ένιωθα μεγαλύτερη ασφάλεια με τον γραπτό λόγο. Συχνά όσα δεν μπορούσα και δεν ήθελα να εκφράσω, τα αποτύπωνα σε λέξεις, προτάσεις, φράσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια βιβλία.

Πόσο σημαντική είναι η αξία των βραβείων που κατάφερε να αποσπάσει «Το ελάφι» για εσάς ή για το ίδιο το έργο;
Π.Α.: Η βράβευση ενός έργου είναι σίγουρα μία στιγμή αναγνώρισης αλλά και μία παραδοχή της σημαντικότητας των μηνυμάτων που αυτό μεταφέρει. Από αυτήν την άποψη και αναλογιζόμενος τις δύσκολες έννοιες που περιγράφονται στο κείμενο, νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος που άγγιξε τις ψυχές κάποιων σημαντικών ανθρώπων και φορέων.

Το ελάφι, Πάνου Αντωνόπουλου

Ο Πάνος Αντωνόπουλος μιλάει για –και με αφορμή– το θεατρικό του έργο, Το ελάφι, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Ψωμί καθάριο, Παναγιώτας ΣμυρλήΤο σπίτι μόνο, Κοραή ΔαμάτηΗ γκαλερί των νεκρών, Κρις ΚάρτερΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΠεριγραφές του ανεκπλήρωτου, Δημήτρη ΜπαλτάΣαν λουκούμι τριαντάφυλλο, Οικογένεια Καραντίνα, Μικροί και μεγάλοι αναγραμματισμοί και Γυναίκα σημαίνει πόνος
Περί ιατρικής ΚέλσουΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣυνοδός κορυφής, Μαίρης ΒανδώρουΟι επισκέπτες, Πέτρου ΕυαγγελόπουλουShe sleeps to the sound of knives και The boatman on the downsΜπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη, Ελευθερίας ΚαραδήμουΌταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας, Μιχαήλ Ράλλη
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΣκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ, Δημήτρη ΜαμαλούκαΆλκηστη, Μαρίας ΚέιτζΣυνέβη στη Θεσσαλονίκη (συλλογικό)Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΖήτα το!, Μαρίας Καραμπίνη-Ανθούλη