Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όλα θα πάνε καλά ή και όχι * Νυχτοπερπατήματα * Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου * Ο αρχάγγελος των βράχων * Το όνειρο του γερακιού * Όταν το μαζί πληγώνει * Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Σκοτεινή κουκκίδα * Καταδύσεις * Λυκόσκυλα, Ίμερος και Ηλιοτρόπιο ονείρων * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Το δέρμα της φώκιας * Ταρτάν το άλογο, Θεατές και δράστες και Η αγωνία του μέτρου * Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Ο Πάνος Αντωνόπουλος και Το ελάφι

Από το εξώφυλλο του θεατρικού έργου του Πάνου Αντωνόπουλου, Το ελάφι, και φωτογραφία του ίδιου

Γιατί θεατρικό; Πώς ξεκίνησε το δημιουργικό «ταξίδι»; Ποιο ήταν το έναυσμα που
οδήγησε σΤο ελάφι;
Πάνος Αντωνόπουλος: Το έναυσμα για τη δημιουργία ενός θεατρικού έργου ήταν η αγάπη μου για το θέατρο, για τα κλασσικά θεατρικά κείμενα και τους κορυφαίους θεατρικούς συγγραφείς. Καταπιανόμουν ανέκαθεν με την παραγωγή του γραπτού λόγου όμως λίγο πριν «Το ελάφι» ένιωσα πως είχε έρθει η στιγμή να δημιουργήσω ένα κείμενο, πρωτίστως για μένα, το οποίο θα προσομοιάζει σε ιστορίες που έχουν παρασταθεί και τις οποίες ως θεατής έχω θαυμάσει απεριόριστα.

Πώς χαρακτηρίζετε το βιβλίο; Κοινωνικό, παραμυθένιο, αλληγορικό... κάπως αλλιώς;
Π.Α.: Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα κοινωνικό έργο με στοιχεία συμβολισμού αλλά και ρεαλισμού.

Μήπως τελικά «Το ελάφι» έχει πολλαπλές αναγνώσεις;
Π.Α.: Ναι, «Το ελάφι» έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Αν με ρωτήσετε ποιες είναι αυτές, θα σας απαντήσω πως ο κάθε αναγνώστης προσλαμβάνει το νόημα του κειμένου ανάλογα με τις εμπειρίες και τα βιώματά του. Υπάρχουν όμως τα χαρακτηριστικά ενός βασικού, σταθερού και αδιαπραγμάτευτου πλαισίου, τα οποία σχετίζονται με την ελευθερία του ανθρώπου, τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την κοινωνική περιθωριοποίηση.

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσετε το έργο με μια φράση, ποια θα ήταν αυτή;
Π.Α.: Νομίζω πως είναι ένα αμιγώς ανθρωποκεντρικό κείμενο.

Τι θέλετε να κρατήσει ο αναγνώστης ή ο θεατής από το έργο; Τι θέλατε να δώσετε εσείς κατά τη συγγραφή, ποια ήταν η επιδίωξη που είχατε;
Π.Α.: Θα ήθελα, ο αναγνώστης, διαβάζοντας το έργο, να κατανοήσει πως οι συνθήκες, οι οποίες βιώνουμε, το πού και ποιοι γεννηθήκαμε, είναι τυχαία γεγονότα, τα οποία δεν επιλέγουμε. Όλοι όμως, ο καθένας χωριστά, μπορεί και πρέπει να ακολουθήσει το μονοπάτι που θεωρεί σωστό για εκείνον, να λυτρωθεί από καταστάσεις που έχουν δοκιμάσει την ψυχική του ισορροπία, τα όριά του.

Τελικά, τι είναι «Το ελάφι» με μια λέξη;
Π.Α.: Συγχωρέσετε με αλλά μου είναι δύσκολο να περιγράψω «Το ελάφι» με μία λέξη μόνο: Είναι μία παρηγορητική εικόνα, μία μορφή που δίνει δύναμη και κουράγιο στους ήρωες. Είναι όμως και η προσωποποίηση της εύθραυστης ψυχής που φυλακίζεται σε αυτήν την ύπαρξη.

Γιατί γράφετε;
Π.Α.: Ανέκαθεν ένιωθα μεγαλύτερη ασφάλεια με τον γραπτό λόγο. Συχνά όσα δεν μπορούσα και δεν ήθελα να εκφράσω, τα αποτύπωνα σε λέξεις, προτάσεις, φράσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια βιβλία.

Πόσο σημαντική είναι η αξία των βραβείων που κατάφερε να αποσπάσει «Το ελάφι» για εσάς ή για το ίδιο το έργο;
Π.Α.: Η βράβευση ενός έργου είναι σίγουρα μία στιγμή αναγνώρισης αλλά και μία παραδοχή της σημαντικότητας των μηνυμάτων που αυτό μεταφέρει. Από αυτήν την άποψη και αναλογιζόμενος τις δύσκολες έννοιες που περιγράφονται στο κείμενο, νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος που άγγιξε τις ψυχές κάποιων σημαντικών ανθρώπων και φορέων.

Το ελάφι, Πάνου Αντωνόπουλου

Ο Πάνος Αντωνόπουλος μιλάει για –και με αφορμή– το θεατρικό του έργο, Το ελάφι, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το δέρμα της φώκιας, Αριστούλας ΔάλληWorthless Treasures, Temple Music΄Σε είδα, Ιωάννη ΜαρίνουΟ αρχάγγελος των βράχων, Μένιου ΣακελλαρόπουλουΝυχτοπερπατήματα, Λέιλα ΜότλιΛυκόσκυλα Αγγέλας Καϊμακλιώτη, Ίμερος Μαίρης Χάψα και Ηλιοτρόπιο ονείρων Γιάννη ΑναστασόπουλουΔίχως ένα αντίο, Γωγώς Ψαχούλια
Ρε μπαγάσα, Θεόδωρου ΟρφανίδηΤέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις ΒακχικόνΌταν το μαζί πληγώνει, Βικτώριας ΠροβίδαΤαρτάν το άλογο Ευτυχίας Καλλιτεράκη, Θεατές και δράστες Σύλβας Γάλβα και Η αγωνία του μέτρου Γιώργου ΣπανουδάκηΚλουαζονέ, Λίνας ΒαλετοπούλουΤο δάσος των ψυχών, Ιωάννη ΜαρίνουΟι πουτ@νες κι εγώ, Γιάννη Ράμνου
Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου, Άρη ΣφακιανάκηΟι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση, Χρύσας ΜαρδάκηΡοζ, Ανθοπωλείον ο Έρως, Οικογένεια Πελτιέ, Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Η κατάραΣτερνό μελάνι, Άγγελου Αναγνωστόπουλου
Εν αρχή ην ο έρως, Ευαγγελίας ΤσακίρογλουΤο όνειρο του γερακιού, Αλεξάνδρας ΜπελεγράτηΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη