Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Η πτώση * Η Βεσσαραβία μου: Εργασία για το σπίτι * Άλκηστη * Η γκαλερί των νεκρών * Συνοδός κορυφής * Το σπίτι μόνο * Ψωμί καθάριο * Ζήτα το! * Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Περιγραφές του ανεκπλήρωτου ** Άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου ** Νουβέλα: Μπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού ** Διηγήματα: Οι επισκέπτες * Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: She sleeps to the sound of knives, The boatman on the downs

Σταυρωμένη σκιά

 Για την εορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού

Χρήστου Ντικμπασάνη

Έργο Sebastiano Ricci

Βουβές μορφές χαράζουν το σχήμα μου
επάνω σ' έναν πύρινο σταυρό
Τα μάτια μου αχνά συγκρατούν εικόνες μου ένδοξες
από θριάμβους μου παρωχημένους

Πλάσματα του σκότους με κυκλώνουν
με υποκριτική αγωνία
για την τωρινή μου κατάντια

Μόνος μου καρφώνω τα σκουριασμένα καρφιά
στις χούφτες και στα πόδια μου
Το κεφάλι μου βουίζει
απ' τις βρισιές των σταυρωτών μου
μα δεν καταφέρνω να τις αποφύγω
Ευτυχώς αγάπησα αποκλειστικά Εσένα, Κύριε
που τόσο με κράτησες ζεστά στην αγκαλιά σου

Σε αγάπησα, όπως τα ναυαγισμένα πλοία
τις τραγικές ακτές,
τους μακρινούς κατεστραμμένους φάρους,
το σβησμένο φως ενός ελπιδοφόρου άστρου

Σε αγάπησα τις νύχτες που γύρευα μόνος
να βρω τον χαμένο εαυτό μου,

τις νύχτες που μόνος μου τριγυρνούσα
στις εσχατιές των ματωμένων ονείρων μου
χωρίς κανείς να με νιώθει,
τις νύχτες που σκότωνα μέσα μου
τις παλιές μου παραισθήσεις,
επιτρέποντας μόνο στην αδύναμη
σκιά μου να επιζήσει,
ψελλίζοντας ένα άηχο «Τετέλεσται!»
χωρίς καμιά ελπίδα κάποιοι
κάποτε να βρούνε τον αγκάθινό μου σταυρό
και να τον υψώσουν στο κέντρο της μνήμης τους

🍃

Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Sebastiano Ricci

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Ψωμί καθάριο, Παναγιώτας ΣμυρλήΤο σπίτι μόνο, Κοραή ΔαμάτηΗ γκαλερί των νεκρών, Κρις ΚάρτερΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΠεριγραφές του ανεκπλήρωτου, Δημήτρη ΜπαλτάΣαν λουκούμι τριαντάφυλλο, Οικογένεια Καραντίνα, Μικροί και μεγάλοι αναγραμματισμοί και Γυναίκα σημαίνει πόνος
Περί ιατρικής ΚέλσουΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣυνοδός κορυφής, Μαίρης ΒανδώρουΟι επισκέπτες, Πέτρου ΕυαγγελόπουλουShe sleeps to the sound of knives και The boatman on the downsΜπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη, Ελευθερίας ΚαραδήμουΌταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας, Μιχαήλ Ράλλη
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΣκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ, Δημήτρη ΜαμαλούκαΆλκηστη, Μαρίας ΚέιτζΣυνέβη στη Θεσσαλονίκη (συλλογικό)Η πτώση, Νίκου ΤσουρλάκηΖήτα το!, Μαρίας Καραμπίνη-Ανθούλη