Χρήστου Ντικμπασάνη
Δε με ξεχωρίζει
μέσα στο πλήθος των αλλόκοσμων
Ας τον ακολούθησα πιστά
μέχρι αυτόν τον πλανήτη
Όλα μου τα νιάτα τα ξόδεψα
στα γήινα παζάρια
όπου πουλούσα μισοτιμής
το παράξενο κορμί μου
–έτσι μ' έβλεπαν οι άνθρωποι, αλλόμορφο–
ώσπου κάποιος μου ανοίχτηκε,
δίνοντάς μου να κατανοήσω
τ' αλλοπρόσαλλα όνειρα
των ανθρωπίνων πλασμάτων
Φορούσε ακάνθινο στεφάνι
και είχε άσβηστο φως στο κεφάλι
Ποτέ δεν ξέχασα τη λάμψη των ματιών του
ούτε τον ιδρώτα στο χρυσό του πρόσωπο
να τρέχει απ' την προσπάθεια
της ερμηνείας των σπουδαίων λόγων του
και της απολογίας για τις θείες πράξεις τους
Με μύρο άλειψα τα πόδια του
Με τα μαλλιά μου σφούγγισα τα δάχτυλά του
Με τα δάκρυά μου έβρεξα το άχραντο κορμί του
Με τη μετάνοιά μου αντάμειψα τις προφητείες του
μα τώρα στον άλλο πλανήτη
κάνει πως δε με γνωρίζει
🍃
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Δημήτρη Πετρολέκα (μικτή τεχνική, 2019)
