Μανώλη Α. Κατσούλη
Όταν ο Θεός στέκεται
σαν ένας καθρέπτης απέναντί σου
και σε κοιτάζει όπως τον κοιτάζεις.
Όταν η ζωή είναι αλλού
και είναι άπειρη και αδιαπραγμάτευτη
και δεν είναι δυνατόν να την ερμηνεύσεις
στον απειροελάχιστο χωρόχρονο
Χωρίς το πάθος της δημιουργίας,
τη θετική προσδοκία και την ανεκτικότητα,
πώς μπορείς να ζήσεις;
Η αγάπη παίζει αιώνια με τη λογική,
κι ο έρωτας με την προσωρινότητα,
αλλά μόνον αυτά τα δυο,
μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένο
και η έλλειψή τους,
ακόμα κι αν έχεις όλα τ' άλλα,
δυστυχισμένο.
Η ζωή μας
είναι ένα μεγάλο
και μοναδικό ταξίδι.
Οι καλύτερες στάσεις μας
είναι οι συναντήσεις μας
με τους ξεχωριστούς ανθρώπους.
Μη προσπαθήσεις να φτιάξεις τον κόσμο
αλλάζοντας τους άλλους.
Ο κόσμος αλλάζει,
αλλάζοντας τον εαυτό σου.
Και στην τελική τι είσαι;
Λιποτάκτης της πραγματικότητας
και θαμώνας ονείρων.
Αλλιώς πώς να το παλέψεις
όταν αναλογίζεσαι
ότι οι στιγμές είναι ανεπανάληπτες
και οδεύεις προς το τέλος
και μια νέα άγνωστη αρχή...
Βάδισε όρθιος
με ψηλά το κεφάλι
γνωρίζοντας καλά
ότι δεν κινδυνεύουν να πέσουν κάτω ποτέ
μόνο αυτοί που σέρνονται.
Μη γίνεις σαν αυτούς
που είπαν, που λάτρεψαν, που εμπιστεύτηκαν
τα ωραία λόγια και τις μεγάλες υποσχέσεις.
Υπάρχει η ευθύτητα, η εντιμότητα και η ειλικρίνεια.
🍃
Copyright © Μανώλης Α. Κατσούλης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Claire Scully
