Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όταν το μαζί πληγώνει * Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα * Μέθεξη * Άννα * Ο καπετάνιος τση Ζάκυθος * Το κορίτσι της Σελήνης * Οι τρεις πίνακες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Ταρτάν το άλογο, Θεατές και δράστες και Η αγωνία του μέτρου * Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν * Ένα πιο σκοτεινό φως * Η οργή του Θεού και άλλες ιστορίες ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ * Πέντε βιβλία από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Η αριστοτεχνική νεοκλασική γλυπτική του Μαγιόλ

Ο Μαγιόλ το 1925

O Aristide Maillol (Αριστίντ Μαγιόλ) γεννήθηκε το 1861. Ασχολήθηκε αρχικά με τη ζωγραφική και το 1882 μπήκε με υποτροφία στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, όπου μαθήτευσε στα εργαστήρια του Ζαν-Λεόν Ζερόμ και Αλεξάντρ Καμπανέλ. Ήταν από τους πρώτους καλλιτέχνες που πήραν μέρος στο Σαλόν των Ανεξαρτήτων, αμέσως μετά την ίδρυσή του, το 1884. Συνδέθηκε, μέσω του Πολ Σεριζιέ (1864-1927) και του Μορίς Ντενί (1870-1943), με το πρωτοποριακό κίνημα των συμβολιστών Ναμπί (Nabis) και μέχρι το 1904 ζωγράφιζε έργα επηρεασμένα από την ιδιότυπη τεχνοτροπία τους. Το 1893 ίδρυσε στην Banyuls-sur-Mer ένα εργοστάσιο ταπισερί για διακοσμητικούς τάπητες τοίχων. Διάλεγε πάντα εξαιρετικής ποιότητας νήματα και χρησιμοποιούσε φυτικά χρώματα που έφτιαχνε ο ίδιος. Το 1894 συνάντησε τον Πολ Γκογκέν στις Βρυξέλλες και ακολουθώντας το παράδειγμά του φιλοτέχνησε ξυλόγλυπτα και αγαλματίδια από τερακότα.

Γύρω στο 1900, όταν ο Μαγιόλ ήταν περίπου σαράντα ετών, είχε αρχίσει να χάνει την όρασή του λόγω κάποιας σοβαρής ασθένειας των ματιών του. Αυτό ήταν μια κύρια αιτία να εγκαταλείψει οριστικά τη ζωγραφική και τις εφαρμοσμένες τέχνες και να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη γλυπτική. Από το 1903 άρχισε να εκθέτει στο Σαλόν του Παρισιού, με εξαιρετική επιτυχία, όπως με τα γλυπτά του «Πομόνα» (1910) και «Φλόρα» (1910). Εγκατέστησε στο Μαρλί-λε-Ρουά το ονομαστό εργαστήριό του, αν και περνούσε τα καλοκαίρια του στην αγροικία του, στην Μπανιίλ.

Γυναίκες του Μαγιόλ

Η καλλιτεχνική δεξιοτεχνία του Αριστίντ Μαγιόλ ήταν προϊόν καθημερινής παρατήρησης και γέμιζε το σημειωματάριό του με σκίτσα και σχέδια εκ του φυσικού. Τα αγάλματά του, τα γυναικεία κυρίως γυμνά του, είναι συμβολικές συνθέσεις με δυναμική ενέργεια που συνδυάζουν την προσωπική του αισθαντικότητα με τον ερωτικό ρομαντισμό σε μια απέριττη φυσιοκρατική του προσέγγιση με ρεαλιστική υλοποίηση.

Τα κυριότερα και πιο αξιόλογα γλυπτά του είναι: «Η Μεσόγειος» (1905, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ), «Η αλυσοδεμένη δράση» (1905), έργο αφιερωμένο με τη μορφή ενός γυναικείου γυμνού στον Ογκίστ Μπλανκί «Κορμός» (1906), «Ο νεαρός ποδηλάτης» (1907), «Η νύχτα» (1909), «Πομόνα» (1910), «Φλόρα» (1910), «Χλωρίς» (1911), «Μνημείο στον Σεζάν» (1912-1925), «Ιλ ντε Φρανς» (1925), «Το βουνό» (1925), «Αφροδίτη» (1918-1928), «Μνημείο του Κλοντ Ντεμπισί» (1930-1935, Σεν-Ζερμέν-αν-Λε), «Οι τρεις Χάριτες» (1937), «Ο αέρας» (1938), «Ο ποταμός» (1938), «Αρμονία» (1944), «Λουόμενη», (Παρίσι, Μουσείο Ορσέ).

Λεπτομέρεια γλυπτού του Μαγιόλ (photo credits Costas Evangelatos)

Ο Μαγιόλ υπήρξε ακόμη σημαντικός καλλιτέχνης εικονογράφησης βιβλίων. Εικονογράφησε τα «Βουκολικά» του Βιργιλίου (1925), την «Ερωτική τέχνη» του Οβιδίου (1935), «Δάφνις και Χλόη» (1937), «Τραγούδια για εκείνη» του Πολ Βερλέν (1939), «Το βιβλίο των αστειοτήτων» του Ρονσάρ (1940) κ.ά.

Λεπτομέρεια γλυπτού του Μαγιόλ (photo credits Costas Evangelatos)

Από το 1964 άρχισε να συγκεντρώνεται ένας σημαντικός αριθμός αγαλμάτων του Μαγιόλ στους Κήπους του Κεραμεικού (Jardin des Tuileries) στο Παρίσι, χάρη στη δωρεά της Ντίνα Βιερνί, που υπήρξε το κυριότερο μοντέλο και σύντροφός του. Πέθανε το 1944 στα ογδόντα τρία του χρόνια, σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα όταν κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ξέφυγε από τον δρόμο. Μεταθανάτια το Μουσείο Μαγιόλ του Παρισιού στεγάζει στις αίθουσες με τις μόνιμες συλλογές πολλά ζωγραφικά και γλυπτικά έργα του καλλιτέχνη με όλα τα υλικά και τα προπλάσματα που χρησιμοποιούσε στο ατελιέ του για τη δημιουργία τους. Στο εκθεσιακό πρόγραμμα του Μουσείου περιλαμβάνονται συνήθως δυο εκθέσεις κάθε χρόνο. Εκθέσεις ιδιαίτερες και σημαντικές, τόσο αναδρομικού χαρακτήρα για καλλιτέχνες του παρελθόντος, όσο και θεματολογικές εκθέσεις ποικίλου και επίκαιρου χαρακτήρα για σημαντικούς εκπροσώπους της μοντέρνας και της σύγχρονης τέχνης.

Ο Κώστας Ευαγγελάτος δίπλα σε έργο του Μαγιόλ στους Κήπους του Κεραμεικού, Λούβρο, Παρίσι

Ο Μαγιόλ με την μνημειακή νεοκλασική γλυπτική του είναι υποδειγματικό παράδειγμα αξιοποίησης της πλαστικότητας της φόρμας, ειδικά του γυμνού γυναικείου σώματος από το 1905 και μετά και θεωρείται ως ένας από τους μεγάλους γλύπτες του 20ού αιώνα. Αν και στις πόζες των σωμάτων υποφώσκουν στάσεις της ανατολίτικης παράδοσης, η επιρροή που του ασκούν τα πρότυπα της κλασικής τέχνης είναι τεράστια. Ήδη από το 1881 είχαν κυκλοφορήσει έντυπα με ανταποκρίσεις και εκτυπώσεις από τις ανασκαφές σε αρχαιολογικούς τόπους της Ελλάδας, που ήταν πολλές εκείνη την εποχή. Ανάμεσά τους κυκλοφορούν σε γκραβούρες και οι εντυπωσιακές μετόπες του ναού του Διός στην Αρχαία Ολυμπία. Ο Μαγιόλ χρησιμοποίησε αυτές τις ιδανικές και αθλητικές φιγούρες της νεότητας σαν βάση των ερευνών του. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι επιτεύξεις για μια καθαρή γλυπτική προήλθαν από έναν καλλιτέχνη που είχε για χρόνια θητεύσει στη ζωγραφική και τις εφαρμογές της, όπως οι ταπισερί, η λιθογραφία, η σκιτσογραφία, σε αντίθεση με άλλους μεγάλους δασκάλους της εποχής όπως ήταν ο Αύγουστος Ροντέν, που είχε εξ αρχής συστηματικά θητεύσει στη γλυπτική τέχνη. Είναι γεγονός ότι αρκετοί από τους γνωστούς μοντερνιστές ζωγράφους είχαν στραφεί στις αρχές του 20ού αιώνα και στη γλυπτική σαν λύση των εικαστικών τους ιδεών στον χώρο, με ανατρεπτικά τεχνοτροπικά αποτελέσματα διαμορφώνοντας με ευρύτητα και ελευθερία την μοντέρνα οπτική της. Είναι επίσης αξιοσημείωτη η επίδραση που άσκησαν οι εμβληματικές χάλκινες σωματικές φόρμες και οι επιλεγμένες πόζες των μοντέλων του Μαγιόλ, σε αρκετούς Έλληνες καλλιτέχνες, ζωγράφους και γλύπτες που έζησαν, σπούδασαν και έδρασαν κατά μικρά ή μεγάλα διαστήματα στο Παρίσι. Ανάμεσά τους, ο χαράκτης και ζωγράφος Δημήτρης Γαλάνης, η γλύπτρια Τίτσα Χρυσοχοΐδη, ο ζωγράφος Κωστής Ηλιάδης, ο γλύπτης Μέμος Μακρής, ο γλύπτης Νίκος Περαντινός κ.α. που σε κάποιες φάσεις της δουλειάς τους είναι εμφανής η έλξη τους για τη γλυπτική του Μαγιόλ. Περπατώντας οι χιλιάδες επισκέπτες του Παρισιού στις αλέες και τα ξέφωτα των κήπων του Λούβρου έχουν την υπέροχη δυνατότητα να συναντούν συχνά τις εύρωστες γυμνές γυναίκες του Μαγιόλ και να εμψυχώνονται αισθητικά και άμεσα από την αισθητική τους στιβαρότητα, την ενδιάθετη εκφραστική τους ρέμβη και τις αποφασιστικές στάσεις των σωμάτων τους στο σημερινό περιβάλλον.


Ζωγράφος, Λογοτέχνης, Θεωρητικός της Τέχνης.

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο ένθετο Art and Business της εφημ. ΑΞΙΑ

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Νόστος, Εν ονόματι της μούσας Ερατώς, Διόρθωση Ημαρτημένων, Η χρυσή κληρονόμος και ΦρουτίνοWorthless Treasures, Temple Music΄Σε είδα, Ιωάννη ΜαρίνουΗ οργή του Θεού και άλλες ιστορίες, Ιωάννας ΣερίφηΈνα πιο σκοτεινό φως, Μαρίας ΣυλαϊδήΟ καπετάνιος τση ΖάκυθοςΔίχως ένα αντίο, Γωγώς Ψαχούλια
Ρε μπαγάσα, Θεόδωρου ΟρφανίδηΤέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις ΒακχικόνΟι τρεις πίνακες, Βαΐας ΠαπουτσήΤο κορίτσι της Σελήνης, Μαργαρίτας ΔρόσουΚλουαζονέ, Λίνας ΒαλετοπούλουΤο δάσος των ψυχών, Ιωάννη ΜαρίνουΟι πουτ@νες κι εγώ, Γιάννη Ράμνου
Μέθεξη, Μαρίας ΠορταράκηΟι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση, Χρύσας ΜαρδάκηΡοζ, Ανθοπωλείον ο Έρως, Οικογένεια Πελτιέ, Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Η κατάραΣτερνό μελάνι, Άγγελου Αναγνωστόπουλου
Εν αρχή ην ο έρως, Ευαγγελίας ΤσακίρογλουΆννα, Μαρίας ΚέιτζΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη