Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα * Αγάπη μου, έχασα το παιδί μας! * Αγάπησέ με αν τολμάς * Καβαλάρης θάνατος * Αιχμάλωτοι * Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει θάνατος * Ίχνος στον καθρέφτη * Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα * Αδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο * Ματωμένος Δούναβης ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Φως όπως μανταρίνι * Κατάβασις * Θαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο ** Διάφορα άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού * Χορός στα ποτήρια * Ιβ & Βη * Η αγάπη είναι η απάντηση ** Διηγήματα: Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** Παιδικά: Ο τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλεξία

Ο Σταύρος τον σταυρό του

Γιάννη Σμίχελη

Πίνακας της Κατρίνα Ριμπατσιού (έκθεση υπό τον γενικό τίτλο «Urban Aura»)

Η χρονική απόσταση δεν έχει καμία σχέση με την ουσία της ανάμνησης. Το απόσταγμα των γεγονότων παράγεται ακριβώς στον πραγματικό χρόνο που συμβαίνουν. Πολλοί άνθρωποι απλώς τ' απωθούν, όμως το σίγουρο είναι πως δεν διαγράφονται όταν λένε πως δεν θυμούνται. Η αμνησία είναι πτυχή της μνήμης και όχι το αντίθετό της, για την ακρίβεια είναι η επιλεκτική απώθηση αναμνήσεων αναλόγως τις ανάγκες του ατόμου στην συγκεκριμένη δράση του με συνειδητό τρόπο ώστε να ενεργεί δίχως κολλήματα. Εντούτοις,  όλα τα αποτυπώματα των καθοριστικών συμβάντων αποθηκεύονται σύμφωνα με την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση του καθενός στον σκληρό δίσκο έστω κι αν ο πόνος ή η καθημερινότητα ή οι μηχανισμοί αυτοπροστασίας δίνουν την ψευδαίσθηση της διαγραφής. Ακόμη και οι πιο εγωπαθείς άνθρωποι κάνουν πως ξεχνούν από υποκρισία και το παίζουν αδιάφοροι, αλλά το φυλλοκάρδι τους το ξέρει όταν ξυπνάνε μπρος στον καθρέπτη της αυτοεκτίμησης με το παραμορφωμένο πρόσωπο της αλαζονείας.

Ήδη είχα μιλήσει για σένα στην Shantyananda, όμως δίχως ουσιαστικές λεπτομέρειες. Η ανάμνησή σου Σταύρο με πανικοβάλει. Πήγα στο Vedamurti και κατά τη διάρκεια της τελετής των ιερών τραγουδιών kirtana της Yoga Vidya έλαβα όλη εκείνη την απαραίτητη ενέργεια από εκείνον ώστε να συγκεντρωθώ σε σένα. Μου έδωσε το απαιτούμενο θάρρος να σε δω όπως είσαι στον σκληρό πυρήνα της μνήμης μου. Συμμαθητές, στο ίδιο θρανίο, ίδια ομάδα, ίδια γειτονιά... Ήταν Σάββατο πρωί, μέρα ηλιόλουστη, συναντηθήκαμε τυχαία έξω από το εστιατόριο και χαιρετηθήκαμε πολύ θερμά, μ' αγκάλιασες και μ' έσφιξες δυνατά με τα χέρια σου... Την επόμενη Δευτέρα, μεσημέρι, ο αδελφός σου στην αντιπροσωπεία του φίλου, απ' τον οποίο μόλις είχες αγοράσει τ' αυτοκίνητο σου, μας ανακοινώνει πως αυτοπυρπολήθηκες στο χωριό του παππού σου· αιτία τα οικογενειακά σου, ζούσες λέει ένα μαρτύριο.
Αν ήμουν στην θέση σου τι θα έκανα; Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές. Δεν τολμάω να με φανταστώ παντρεμένο μ' εκείνην και με παιδί. Είναι ακριβώς ο λόγος, γιατί μετά από είκοσι χρόνια και με ένα τόσο μπερδεμένο κουβάρι ίσως τώρα πια να βγάζω άκρη. Μοιάζουμε πολύ, παρά πολύ στην ευαισθησία, καταλαβαινόμαστε, οι τρόποι μας είναι διαφορετικοί αλλά από καθαρή τύχη είμαι ζωντανός –ίσως η φυγομανία μου να είναι η άμυνά μου τελικά.

Πάντως σωριάστηκα κυριολεκτικά μέσα μου όταν το έμαθα. Ήσουν ένας πολύ δεκτικός άνθρωπος, καλόκαρδος και υπομονετικός, δίχως εξάρσεις. Για να καταλήξεις στο απονενοημένο δεν σε είχαν πληγώσει απλά, σε είχαν ήδη εκτελέσει. Αναρωτιέμαι συχνά αν οι συμβολισμοί των ονομάτων επηρεάζουν το άτομο. Στη δίκη σου περίπτωση ήταν σαν να τολμούσες με απελπισμένο θάρρος να το επιβεβαιώσεις.


Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στην εικόνα βλέπετε έργο της Κατρίνα Ριμπατσιού (έκθεση υπό τον γενικό τίτλο «Urban Aura»)
Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα της συλλογής «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί» η οποία δημοσιεύεται τμηματικά από τις 23 Δεκεμβρίου 2022 ως τις 28 Απριλίου 2023, κάθε Παρασκευή.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος, Γουον-πιένγκ ΣονΚαβαλάρης θάνατος, Άρη ΠαχήΧορός στα ποτήρια, Γεωργίας ΤάτσηΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΑγάπη μου, έχασα το παιδί μας! Θοδωρή ΠολίτηΟ τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλελία, Όλγας Κέγκου
Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα, Μ. Φιλιππάτου και Η αγάπη είναι η απάντηση, Γ. ΑρβανίτηΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΑιχμάλωτοι, Κωνσταντίνου ΣαγκριώτηΊχνος στον καθρέφτη, Ελευθερίας ΜεταξάΑγάπησέ με αν τολμάς, Ηλιάνας ΚλειτσογιάννηΙβ και Βη, Ευθύμιου ΣακκάΜατωμένος Δούναβης, Παρασκευής Καριώτου
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΘαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο, Πασχαλίας ΑστερινούΚατάβασις, Θεοδόση ΠαπαδημητρόπουλουΜια φορά κι έναν καιρό, Άρης από το ΑρίSTARχος, Η λύτρωση της αθεΐας: Εξορκίζοντας του μάγους και 10 παράθυρα ανοιχτά
Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΑδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο, Ελένης Σίντου