Γιάννη Σμίχελη
Ο παλιατζής είχε πάντα μια κρυψώνα. Την σπηλιά του. Σ' αυτήν μάζευε τα πιο πολύτιμα άχρηστα πράγματα που έβρισκε
Όλα συνήθως κομματιασμένα
Ένα φιλί χίλια θρύψαλα
Μια αφιέρωση σκισμένη στα δυο
Χαρτοπετσέτες τσαλακωμένες με ραβασάκια
Βλέμματα κλεφτά που 'σπάσαν τα μούτρα τους στον τοίχο
Καθρέπτες ραγισμένοι από τη θέα μια αποτρόπαιας πράξης
Αναμνήσεις ζαρωμένες μπρος στην απειλή της εσκεμμένης διαγραφής.
Ταξίδευες με τη μηχανή σου χαρωπά στο δάσος των εμμονών
Κι έστριβες το μουστάκι σου με περηφάνια μπρος στα γλυκά μάτια μιας λίμνης
Οι καμπύλες σε τρέλαιναν τόσο ώστε να σκαρφαλώνεις στα ύψη της γοητείας τους δίχως φόβο και με ηδυπάθεια
Παλιά καραβάνα στον λόχο των κουζουλών.
Στην σπηλιά σου πάσχιζες να διορθώσεις τ' αδιόρθωτα με την τέχνη της βυθομέτρησης της παράνοιας
Για μετρητή είχες τις αναθυμιάσεις του σαλεμένου κορμιού στο πεντάγραμμο των παραμιλητών
Και το ουίσκι ζωγράφιζε στις πλάτες των πελατών την έκσταση
🌼
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στην εικόνα βλέπετε πίνακα Pablo Picasso (Reclining nude, 1932)
Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα της συλλογής «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί» η οποία δημοσιεύεται τμηματικά από τις 23 Δεκεμβρίου 2022 ως τις 28 Απριλίου 2023, κάθε Παρασκευή.
