«Το νάμα» είναι ένα βιβλίο που παρουσιάζει δύο πτυχές της κοινωνίας, την ομοφυλοφιλία και την πορνεία. Πρόκειται για ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που ξεκινάει τη δράση του από την επαρχία και στη συνέχεια τη μεταφέρει στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Χωρίζεται σε δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος παρακολουθούμε τη ζωή του Ιάκωβου, ενός παιδιού που εξαιτίας της ομοφυλοφιλίας του βασανίζεται ανελέητα, όχι μόνο από το σχολικό του περιβάλλον αλλά δυστυχώς –και πρωτίστως– από το οικογενειακό.
Η αδιανόητη και απάνθρωπη λεκτική και σεξουαλική κακοποίησή του, από τον ίδιο του τον πατέρα και η παθητική και εξοργιστική στάση της μητέρας του, γεννά στον αναγνώστη από τα πρώτα κιόλας κεφάλαια ένα τεράστιο κύμα οργής που κλιμακώνεται καθώς ο ήρωάς μας υφίσταται και τα φρικτά βασανιστήρια των συμμαθητών του υπό την ανοχή των εκπαιδευτικών του.
Ο δρόμος του προς την ενηλικίωση προχωρά βασανιστικά αλλά ευτυχώς με μία φίλη στο πλευρό του.
Ωστόσο, ο ξέπνοος και στακάτος ρυθμός της αφήγησης δεν αφήνει τον αναγνώστη να εμβαθύνει και «αγαπήσει» τον ήρωα, γεγονός που εντείνεται από την αντίθεση των ξύλινων, σχεδόν αποστασιοποιημένων, διαλόγων σε σύγκριση με τη συναισθηματική θύελλα των καταστάσεων που περιγράφει ο συγγραφέας.
Στο δεύτερο μέρος, και σε παράλληλο χρόνο, εκτυλίσσεται η ζωής μιας κοπέλας, της Κάτιας. Ένα τραγικό θύμα κι εκείνη της αναλγησίας που η κοινωνία, ακόμα και στις μέρες μας, επιδεικνύει στα κορίτσια που μένουν μόνα και ψάχνουν την αγάπη. Έτσι και η ηρωίδα μας, από τη στιγμή που μένει μόνη και προσπαθώντας να ξεκινήσει τη ζωή της, γεμάτη αβεβαιότητα και ανασφάλεια, μεταβάλλεται σε λεία για τους εγκληματίες που καπηλεύονται την ανθρώπινη δυστυχία.
Έτσι, η Κάτια βυθίζεται στον σκληρό κόσμο της νύχτας και ενώ στην αρχή προσπαθεί να κρατήσει κάποιες ηθικές αντιστάσεις, στη συνέχεια αλλοτριώνεται και μπλέκεται στα δίχτυα των ναρκωτικών και της πορνείας.
Κάποια στιγμή, μοιραία, τα δύο ποτάμια της ζωής των ηρώων μας ενώνονται σε έναν οργισμένο χείμαρρο ζητώντας δικαιοσύνη.
Η ύβρις που πράττουν οι γονείς όταν δεν αποδέχονται τα παιδιά τους, με τα όποια χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητές τους, είναι αναμφισβήτητη. Κάθε παιδί είναι ευλογία για τους γονείς του και πρέπει να το περιβάλλουν με απροϋπόθετη αγάπη.
Οι ήρωές μας, στερημένοι από αγάπη και αποδοχή, αποζητούν τη Νέμεση. Η Νέμεση όμως των πληγωμένων ανθρώπων δεν φέρνει τη λύτρωση και η κάθαρση, που τη διαδέχεται, δεν φέρνει τη γαλήνη που μας υπόσχεται ο τίτλος του βιβλίου ο οποίος αντιστρατεύεται και με τις δύο του έννοιες στο περιεχόμενο του μυθιστορήματος.
Ο εκκλησιαστικός οίνος, το νάμα, συμβολίζει την πνευματικότητα, τη γλυκύτητα και την καλοσύνη. Το νάμα είναι και το καθάριο νερό της πηγής που συμβολίζει τον εξαγνισμό και την ίαση. Αρετές που δεν βλέπουμε να κατακτούν οι βασανισμένοι μας ήρωες που στο τέλος της ιστορίας νιώθουμε πως θα θέλαμε να τους είχαμε γνωρίσει καλύτερα.
Δέσποινα Συμεωνίδου
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το μυθιστόρημα του Γιάννη Αδελιανάκη Το νάμα κυκλοφόρησε από την Άνεμος εκδοτική.
