Τα βόδια του Γηρυόνη (παρτ θρι)
Γιώργου Ζώτου
Είδαμε στο προηγούμενο επεισόδιο (παρτ του) πως ο Ηρακλής έφυγε επιτέλους από τις Ηράκλειες στήλες και την Ισπανία έχοντας μαζί του τα βόδια του Γηρυόνη.
Όμως ο γυρισμός ήταν γεμάτος παγίδες και άγρια θηρία που παραμόνευαν για λίγο βοδινό κρεατάκι κι ο Ηρακλής δεν είχε σπουδάσει ανωτάτη ποιμενική, ως βοσκός ήταν παντελώς σκράπας!
Με χίλια ζόρια, ο ήρωας της καρδιάς μας, κατάφερε και έφτασε στη Λιβύη η οποία ήταν γεμάτη με άγρια θηρία αλλά εκεί τον βοήθησε ο Δίας που τα εξολόθρευσε όλα, δεν άφησε ούτε ένα τόσο δα θηριάκι ο άσπλαχνος!
Το ίδιο έκανε και στην Κρήτη, από τότε λύκοι, αρκούδες, λιοντάρια και τίγρεις έγιναν παρελθόν από τα κρητικά βοσκοτόπια για χάρη των βοδιών του Ηρακλή μας!
Και μετά;
Αντί να κάνει ένα τσακ και να περάσει στην Πελοπόννησο για να παραδώσει τα βόδια στις Μυκήνες έχασε τον προσανατολισμό του, ως άλλος Οδυσσέας, και βρέθηκε στην Αμβρακία, συγκεκριμένα στον ποταμό Αχέροντα. Όπου ξέρετε τι ήταν εκεί...
Δεν ξέρετε;
Οι πύλες για τον Άδη.
Ακούγεται ότι έβαλε κι η θεά Ήρα το χεράκι της (σιγά μην και δεν το έβαζε!), ρίχνοντας έναν οίστρο (το αγαπημένο της ζουζούνι, ένα έντομο που δεν αφήνει σε ησυχία τα βόδια και τις αγελάδες) και τότε άρχισε το κοπάδι να τρέχει από δω κι από κει.
Άντε να μαζέψει ο λεβέντης μας όλα τα βόδια και τα γελάδια.
Εμμ, τα λάθη πληρώνονται αγαπητέ μου... Παραβλέπουμε ότι δεν είχες μια πυξίδα, τ' άστρα δεν μπορούσες να τα συμβουλευτείς; Μόνο να στέλνεις τον κοσμάκη να κάνει τους αστερισμούς ήξερες;
Τέλος πάντων, με πολύ κόπο και χωρίς καθόλου τρόπο, ό,τι βόδι και γελάδι κατάφερε να μαζέψει το πήγε στον Ευρυσθέα που ευτυχώς δεν γνώριζε τον ακριβή αριθμό και δέχτηκε ό,τι του έφερε ο Ηρακλής.
Και στο τέλος, σε μια σεμνή τελετή τα θυσίασε όλα μαζί στη θεά Ήρα και τσέκαρε τον δέκατο άθλο του ήρωα της καρδιάς μας.
Είχαν περάσει οκτώ χρόνια κι ένας μήνας από τότε που ο Ηρακλής ξεκίνησε για τον πρώτο του άθλο και επιτέλους παρουσιαζόταν μπροστά στον Ευρυσθέα για τον τελικό απολογισμό.
— Τελειώσαμε επιτέλους; Μπορώ να φύγω;
— Μισό λεπτό να δω τα χαρτιά μου... Μούμπλε, μούμπλε... Εδώ έχουμε μια παρατυπία, κι άλλη μία εδώ... Μάλιστα...
— Τι λες Ευρυσθέα, τι παρατυπίες και πράσινα άλογα μου τσαμπουνάς;
— Ε, να, την Λερναία Ύδρα δεν την κατάφερες μοναχός σου...
— Τι λες; Επειδή με βοήθησε λιγουλάκι ο Ιόλαος; Σιγά τη ζημιά!
— Λιγουλάκι; Αν δεν ήταν αυτός ακόμα θα έκοβες κεφάλια. Αγαπητέ μου έκανες ζαβολιά, παραδέξου το! Κι έπειτα είναι και ο Αυγείας...
— Τι; Τι θέλει πάλι αυτός;
— Δεν παραδέχεται ότι του καθάρισες μέσα σε μια μέρα τους στάβλους του.
— Α τον μπαγάσα, θα τόνε γδάρω ζωντανό!
— Έριξες, λέει, Ξεκοπρέξ...
— Α, αυτό; Μέρος της διαφημιστικής καμπάνιας, ήταν πολλά τα λεφτά Άρη... παρντόν Ευρυσθέα...
— Οι ζαβολιές πληρώνονται αγαπητέ μου. Λέγε ό,τι θες όμως εδώ το λέει καθαρά, λείπουν δύο άθλοι...
Με τούτα και με κείνα ο Ηρακλής αναγκάστηκε να κάνει ακόμα δύο άθλους για να ελευθερωθεί.
Και φυσικά ο Ευρυσθέας έβαλε τα δυνατά του ώστε αυτοί οι δύο να είναι οι πιο ευρηματικοί που είχε σκεφτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή!
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Συνεχίζεται εδώ
