koukidaki: Δένεις το χέρι σου

Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όλα θα πάνε καλά ή και όχι * Νυχτοπερπατήματα * Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου * Ο αρχάγγελος των βράχων * Το όνειρο του γερακιού * Όταν το μαζί πληγώνει * Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Σκοτεινή κουκκίδα * Καταδύσεις * Λυκόσκυλα, Ίμερος και Ηλιοτρόπιο ονείρων * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Το δέρμα της φώκιας * Ταρτάν το άλογο, Θεατές και δράστες και Η αγωνία του μέτρου * Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Δένεις το χέρι σου

Νεφέλης Πηγή

Julien Pacaud (Portable Prison)

Δένεις το χέρι σου πάνω στο ποντίκι

παίρνεις την ηρωίνη και με μία σύριγγα τρυπάς στη σάρκα σου

και τότε είσαι ικανοποιημένος έχεις φτιάξει έναν κόσμο δικό σου

και δεν έχεις άδικο

Ίσως ο δικός σου κόσμος να είναι καλύτερος από το δικό μου

αλλά νέε μου εσύ που παίρνεις την ηρωίνη σκέψου πως κάποια μέρα θα πεθάνεις

και είναι κρίμα πολύ έχεις ένα μέλλον μπροστά σου σκέψου το...

Αγαπημένε μου έφυγες και με άφησες μόνη

και τώρα όπου και να γυρίσω τη ματιά μου βλέπω γραμμένο το όνομά σου

όπου και αν γυρίσω βλέπω ζωγραφισμένο το πρόσωπό σου

βλέπω τα δυο σου μάτια να με κοιτάνε παράπονο

τα δυο σου κατακόκκινα χείλη να θέλουν να μου μιλήσουν

Ω, Θεέ μου, τι δεν θα έδινα, και τη ζωή μου ακόμα, να σε έβλεπα ξανά

όχι ζωγραφισμένο στο πρόσωπο κάποιου άλλου

θέλω να σε δω μπροστά μου

να ξαναδώ τα δύο γαλάζια σαν τη θάλασσα μάτια σου

και αυτά τα κατακόκκινα χείλη και τότε θα ήμουν ευτυχισμένη.

🌺

Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Το έργο αποτελεί μέρος της συλλογής Τα εφηβικά

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο του Julien Pacaud (Portable Prison)