koukidaki: Οι Τσέντσι

Το έργο του συγγραφέα και ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ σε μια πολύ φιλόδοξη παράσταση φιλοξενεί το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Το έργο, που έχει γραφτεί τον 19ο αιώνα, περιγράφει μια σκοτεινή ιστορία του 1600 στην Ρώμη.

Οι Τσέντσι, μια πλούσια οικογένεια της εποχής με αρχηγό τον πατέρα Φραντσέσκο, με την ευλογία της παπικής εξουσίας σκοτώνει, καταστρέφει ό,τι εμποδίζει τα σχέδιά του.

Μέχρι που θα αντιστραφεί αυτή του η ατιμωρησία χάνοντας τους δύο γιους του και η κόρη του βιάζεται από τον ίδιο. Αυτό θα κάνει την κόρη του Μπεατρίτσε πατροκτόνο και έτσι θα οδηγηθούμε σε δίκη. Εκεί, θα πολεμήσει το καλό με το κακό, το δίκαιο με το άδικο.

Μήπως μια κακή πράξη είναι μερικές φορές απαραίτητη;

Αναγκαία;

Το τέρας-πατέρας θα δικαιωθεί από το δικαστήριο της εποχής;

Ή θα αθωωθούν τα παιδιά που απέμειναν και η μάνα;

Τι θα πράξει μια δικαιοσύνη που δημιουργεί ομολογίες μέσα από φρικτά βασανιστήρια;

Καλοπαιγμένη παράσταση, μου άρεσε ιδιαίτερα η Μπεατρίτσε (Ελίζα Σκολίδη) για το εξαιρετικό της παίξιμο. Και ο Φραντσέσκο (Γιάννης Νταλιάνης) πάρα πολύ καλός, γέμιζε την σκηνή με εξαιρετική δυναμική και σαν δικαστής, στο τέλος. Αξίζει να σημειωθεί ότι έκανε και την μετάφραση.

Αλλά, παρόλη την πραγματικά φιλότιμη προσπάθεια και των επτά ηθοποιών, η παράσταση έχανε πολλούς πόντους από το ανύπαρκτο σκηνικό. Η προσπάθεια με τους καθρέπτες ήταν καλή από την σκηνοθέτη Μαριλίτα Λαμπροπούλου για να δώσει διάσταση στο σκηνικό.

Όλη η ιστορία παίζεται σε μια μικρή αίθουσα που μοιάζει περισσότερο με αίθουσα διδασκαλίας ή σχολική τάξη παρά μας ταξιδεύει στην Ρώμη του 1600. Η αίθουσα αδικεί σαφώς την παράσταση. Θεωρώ πολύ άστοχη την επιλογή της.

Γεώργιος Κονίδης

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Συντελεστές:

Μετάφραση: Γιάννης Νταλιάνης

Σκηνοθεσία: Μαριλίτα Λαμπροπούλου

Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Ηχητικός σχεδιασμός: Γιώργος Κορομπίλης

Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέκος Αναστασίου

Κίνηση - Χορογραφία: Ιωάννα Αποστόλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Έλσα Θεοχάρη

Βοηθός σκηνογράφου: Ζωή Κελέση

Κατασκευή σκηνικών: Γκέντι