Ένα από τα λιγότερο γνωστά μυθιστορήματα του Ρώσου Αλεξάντρ Πούσκιν παρακολούθησα στο Σύγχρονο Θέατρο σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη με τίτλο Η κόρη του λοχαγού.
Η εξαιρετική γραφή του συγγραφέα μάς ταξιδεύει στον 18 αιώνα στις ρωσικές στέπες και συγκεκριμένα στα γεγονότα του 1773 όταν ξέσπασε μια πολύ βίαιη εξέγερση του λαού εναντίον της τότε αυτοκράτορα Μεγάλης Αικατερίνης. Μέσα από αυτά τα γεγονότα, περιγράφει τη γέννηση ενός μεγάλου έρωτα που θα αψηφήσει τις δυσκολίες και θα νικήσει.
Ο φαντάρος Πιοτρ, που ανήκει στους ευγενείς της τότε εποχής, υπηρετεί τη θητεία του σε ένα ακριτικό οχυρό. Η ζωή του θα αλλάξει αφού ερωτεύεται την κόρη του λοχαγού Μιρόνοφ, την Μαρία Ιβάνοβνα, που ανήκει σε διαφορετική τάξη. Τα εμπόδια και οι καταστάσεις που θα περάσουν μέσα από τον πόλεμο θα τους κάνει δυνατότερους.
Ένα μυθιστόρημα που υμνεί τον έρωτα, την αυτοθυσία, την αφοσίωση των δυο νέων ανθρώπων.
Παρά πολύ καλοί οι ηθοποιοί της παράστασης, παρουσιάζουν άριστα την πλοκή και τα συναισθήματα με εξαιρετικές ερμηνείες. Μας μεταφέρουν με χιούμορ αλλά και με συγκίνηση την ιστορία δύο ανθρώπων που γεννήθηκαν κυριολεκτικά ο ένας για τον άλλον.
Πολύ καλά τα σκηνικά, η μουσική, τα κοστούμια και άριστος ο φωτισμός που οδηγεί τον θεατή να απολαύσει μια παράσταση που κάνει εντύπωση. Άριστη η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη, δημιουργεί την ιστορία με διαφορετικό τρόπο, πολύ ιδιαίτερο.
Θέλω ιδιαιτέρως να ευχαριστήσω την υπεύθυνη επικοινωνίας Ανζελίκα Καψαμπέλη για τις προσκλήσεις που μου διάθεσε.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
