Χρήστου Ντικμπασάνη
πίσω απ' την πόρτα του χρόνου
Ανοίγω και βιαστικά μπαίνει
Ποιος την άνοιξή μου άγγιξε
με λερό, παγωμένο, μιαρό χέρι;
Τώρα σκοτάδι απλώνεται παντού
και το χιόνι σκεπάζει
των ανθών μου τα χρώματα
Ποιος ένιωσε ποτέ
της ψυχής μου τον οδυρμό;
Ρίγος με ταράζει πότε πότε,
όταν άσμα πένθιμο ακούω
Μόνος τριγυρίζω
στους άδειους, χιονισμένους δρόμους
Μόνο τη μοναξιά μου πιάνω απ' το χέρι
Η καρδιά μου υποφέρει από πίκρα και πόνο,
καθώς βλέπω να λιώνει της ζωής μου το κερί
🌲
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο ζωγραφικής Ευαγγελίας Λιάσκου [Η αύρα της άνοιξης, λάδι σε καμβά]
![Έργο ζωγραφικής Ευαγγελίας Λιάσκου [Η αύρα της άνοιξης, λάδι σε καμβά] Πίνακας Ευαγγελίας Λιάσκου [Η αύρα της άνοιξης, λάδι σε καμβά]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIgrhxuncqVFjpatE77HA0WBZlmbO7wXAo2TRQ5GgzSQZOmzVgEwELIaeGAdvNYJc0doa0rFKJ1iOI8_giNqZkHjfBwyEEbNWrpep6KWtiJ8gW-ek828ZeLHXsvAblC-aM-frExpUMaqf0jmDdhOcDG7mDfm-Nlq17V1y9KkpClB2hJRsX7D9WZuR5gtja/w320-h320/1.png)


