Φρίκη

Ελένης Σταθοπούλου

Ντροπής κακός αέρας φύσηξε

ουρλιάζοντας, σαν ύαινα,

σκοτώστε παιδιά κι άμαχους

σκοτώστε ανήμπορους και πουλιά

ζωντανά και λουλούδια,

λαούς από τον χάρτη σβήστε,

γκρεμίστε σχολεία και πολιτείες

σπίτια και όνειρα!

Μικρό αγόρι και μικρό κορίτσι,

από τη μάνα σου και τον πατέρα σου

ζητούν στο αίμα το δικό σου,

που λούζει τα ερείπια άλικο,

να γονατίσουν στης καρδιάς τους

την τρύπα από σκληρό παράνοιας όπλο,

για τη φυλή τους ένοχοι.

Αθώα βλέμματα π' ανάμεσα σε φράχτες

σας βόλεψαν να μεγαλώνετε

στον φόβο και στον τρόμο,

που μόνο των πουλιών το πέταγμα

χαμόγελο λευτεριάς

κάποτε σας χάριζε,

που μάθατε την αλφαβήτα του πολέμου

στο γάλα που βυζάξατε

τον κόσμο πριν χαρείτε,

βουλιάξατε στη φρίκη τ' ολέθρου

και την κακία της ασχήμιας.

Στα τρομαγμένα μάτια

και τα νεκρά κορμάκια σας

θυμίαμα και δάφνης κλαρί

ευλαβικά προσφέρω

για τη θυσία σας στο βωμό

ανόμων δολοφόνων!

🌰

Copyright © Ελένη Σταθοπούλου All rights sererved

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Πόλυς Γεωργακοπούλου [Θραύσματα μαρμάρου, λάδι σε καμβά]