Ευαγγελίας Αλιβιζάτου
δεν ακούει!
Υπάρξεις φυλακισμένες
Στα μάτια χάος!
Δεν σε ξέρει κανείς!
Δεν νοιάζεται.
Δεν γυρίζουν το βλέμμα!
Περπατούν σκυφτοί,
μετρώντας τα πλακάκια.
Αδιαφορία, σαν τέρας μπαίνεις μέσα στο πετσί των ανθρώπων!
Ρουφώντας σταγόνες παγωμένου ιδρώτα.
Βγάζω κραυγές να ακουστώ ως τον ουρανό, φωνάζω θέλω τα κεκτημένα μου πίσω!
Το πέπλο που μου φόρεσες είναι βαρύ!
Με τραβάει, θυμώνω.
Θέλω να τα σπάσω όλα να γκρεμιστεί το σύμπαν.
Από το πιάτο στο τραπέζι
μέχρι το κατεστημένο που ζω.
Θα αποφύγω ό,τι με σκοτώνει.
Θα το σπρώξω με δύναμη ψυχής!
Αν γίνω αυτή που ονειρεύομαι,
και εσείς αυτό που θέλετε,
θα αλλάξει όλος ο κόσμος!
Μας κτυπά ανελέητα το σκοτάδι, με το δικό του όπλο.
Ένα όπλο μεγάλο και τεράστιο.
Γιατί το ακολουθούν πολλοί.
Δεν θα σβήσω τα πάθη μου, ούτε τα λάθη μου!
Ακόμα κι αν χρειαστώ μια αιωνιότητα!
Θα παλεύω σαν αγρίμι.
Μα θα τα καταφέρω.
Η ζωή δοκιμάζει.
🍈
Copyright © Ευαγγελία Αλιβιζάτου All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα της Πόπης Μπίσσα