koukidaki: Ε, όχι κι έτσι!

Γεωργίου Κονίδη

Πίνακας Alexei Yawlensky [Νεκρή φύση, 1910]

Εξοχικό Τζόνσον

Σαλόνι

Σερβίρεται καφές

ΛΑΡΙ: Έντουαρντ, Μπράουν, έρχονται οι αδελφοί Γκριν, μίλησα μαζί τους, το βράδυ θα είναι εδώ, αλλά πολύ βιαστικοί, φύγουν σχεδόν αμέσως, υπάρχει μια σημαντική υποχρέωση και πρέπει να είναι στην Νέα Υόρκη μεθαύριο το πρωί.

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ: Και το εργοστάσιο, τι είναι;

ΛΑΡΙ: Για αυτό είναι τέτοια μεγάλη ευκαιρία, δεν είναι σημαντικό περιουσιακό στοιχείο για τα αδέλφια Γκριν.

ΜΙΛΒΑ: Σίγουρα έχουν απίστευτο χρήμα.

ΜΠΡΑΟΥΝ (γελώντας): Με τον Τραμπ θα συναντηθούν;

ΜΙΛΒΑ: Ποιος ξέρει; Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες.

ΕΛΕΝ: Μα δεν θα πάρουν βραδινό τουλάχιστον;

ΛΑΡΙ (αγχωμένος): Ίσως κάτι ελαφρύ, φαντάζομαι. Όχι τραπέζι, finger food καλύτερα.

ΤΖΟΥΛΙΑ: Τι ώρα θα έρθουν για να πάω να πλύνω τα χέρια μου;

ΕΛΕΝ: Τι λες Τζούλια;

ΛΑΡΙ: Τι εννοείτε κυρία Λέστερ;

ΤΖΟΎΛΙΑ: Μα αυτό το finger food που είπατε, γίνεται με βρόμικα δάχτυλα;

ΤΖΟΝ (ερχόμενος το ακούει και μονολογεί): Μήπως είναι αδέλφια με τον Έλμερ; Δεν μπορεί! Τέτοια χαζομάρα μόνο σε εκείνον έχω δει.

ΜΠΡΑΟΥΝ (εκνευρισμένος): Αγάπη μου, θα σου πω αργότερα.

ΤΖΟΥΛΙΑ: Πάντως, εάν είναι να φάμε δάκτυλα, εγώ δεν θέλω.

ΕΛΜΕΡ (που σερβίρει καφέ): Α, εγώ δεν έχω φάει ποτέ. Από ποιο ζώο γίνεται;

ΤΖΟΝ (μονολογώντας): Είναι σίγουρα συγγενείς. Δεν γίνεται τέτοια ταύτιση. Άλλωστε αυτό δεν είναι κολλητικό.

ΑΛΕΞ (γεμάτος προσμονή): Στο δείπνο έχω παραγγείλει δύο ιδιαίτερες ποικιλίες κρασιών να δοκιμάσουμε.

ΕΝΤΟΥΑΡΤ: Ωραία Τζον, σε παρακαλώ να μας βάλεις από αυτά στο γεύμα.

ΤΖΟΝ: Μάλιστα αφεντικό.

ΜΠΡΑΟΥΝ: Και τι έχει το μενού;

ΕΛΕΝ: Τζον, σε παρακαλώ φώναξε την Κατερίνα να μας πει.

ΤΖΟΝ: Ναι πάω, τώρα. (μονολογώντας) Πού το βρήκε το κρασί το βλαμμένο;

Κουζίνα

ΤΖΟΝ: Κατερίνα, πήγαινε στο σαλόνι να ενημερώσεις για το μενού.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ (ενθουσιασμένη): Θα έρθετε μαζί μου;

ΤΖΟΝ (στραβώνει): Γιατί, μήπως φοβάσαι ότι θα χαθείς;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ (κοκκινίζοντας): Όχι, απλώς να με συνοδέψεις Τζον, έλεγα...

ΤΖΟΝ: Να μην λες, αυτό έλειπε τώρα, να πηγαίνουμε ομαδικά.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Εεε. Ααα. Πάω.

Πίσω στο σαλόνι

ΚΑΤΕΡΙΝΑ (στην Έλεν): Κυρία, θέλετε να σας πω το μενού;

ΕΛΕΝ: Ναι Κατερίνα μου, τι καλό μας έφτιαξες;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ (με επίσημο ύφος στεκόμενη προσοχή): Ως πρώτο πιάτο θα σερβιριστεί κοτόσουπα με σαφράν. Μετά κρέπες με τυρί και ζαμπόν σε σάλτσα πικάντικης μαγιονέζας.

ΜΕΡΙ: Μπράβο Αρετή, παιδί μου.

ΕΛΕΝ: Μια χαρά Κατερίνα μου.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ (ενθουσιασμένη συνεχίζει): Το πρώτο κυρίως, σολωμός με σαλάτα φακών και κρουτόν με σκόρδο. Το δεύτερο θα είναι σαλάτα του σεφ ατομική και μπριζόλα τι-μπόουν με μίνι πατάτες και κρούστες παρμεζάνας. Τέλος, για γλυκό τούρτα φράουλα και παν-κέικ ροδάκινο.

ΕΛΕΝ: Εξαιρετικό! Μπράβο Κατερίνα!

Ένας θόρυβος από μηχανή αυτοκινήτου. Κοιτάζουν στο παράθυρο. Από μια πολυτελή λιμουζίνα με οδηγό βγαίνουν ο Μπομπ και ο Λάρι με μαύρα κοστούμια, πολύ επίσημα, και με το καλάθι με τα δύο κρασιά που κουβαλάει ο Χάρι αγκομαχώντας.

ΕΛΕΝ: Μα είναι οι δύο κύριοι που περιμένατε! Έφτασαν κιόλας;

ΜΠΡΑΟΥΝ: Φυσικά, αφού θα ερχόντουσαν με το ιδιωτικό μας τζετ.

ΤΖΟΥΛΙΑ (με πολύ ναζιάρικο ύφος): Α, τι καλά! Να πάρουμε κι εμείς ένα ε, αγάπη μου;

ΜΠΡΑΟΥΝ: Ναι μωρό μου, αύριο όμως, γιατί σήμερα είναι κλειστά τα μαγαζιά.

ΤΖΟΥΛΙΑ (ενθουσιασμένη): Α, τι ωραία! Μπορώ να διαλέξω το χρώμα;

ΜΠΡΑΟΥΝ (με άγριο βλέμμα): Θα δούμε.

ΕΝΤΟΥΑΡΤ: Είμαστε έτοιμοι Μπράουν;

ΜΠΡΑΟΥΝ: Μα φυσικά φίλε μου.

ΛΑΡΙ: Ωραία, να τελειώνουμε και με αυτό.

ΕΝΤΟΥΑΡΤ: Τζον, παρακαλώ υποδέξου τους καλεσμένους μας.

ΤΖΟΝ: Ναι φυσικά. (μονολογώντας) Τι είναι τούτοι πάλι; Σαν πολλοί δεν μαζεύονται;

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Alexei Yawlensky [Νεκρή φύση, 1910]

Το θεατρικό του Γεωργίου Κονίδη Ε, όχι κι έτσι! δημοσιεύθηκε στο koukidaki.gr σε 8 μέρη από τις 16 Ιουλίου 2025 και κάθε Τετάρτη. Η ανάγνωση ξεκινά από εδώ και συνεχίζεται στο επόμενο.