Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Θοδωρής Νικολαΐδης: Είχα κι εγώ την ίδια απορία με την ηρωίδα του βιβλίου. Η μισή γη βρίσκεται στο σκοτάδι, η υπόλοιπη λούζεται στο φως του ήλιου, τι συμβαίνει στο σημείο που συναντιούνται το φως με το σκοτάδι; Και γιατί με κοιτάει αινιγματικά ο γάτος;
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Θ.Ν.: Αν υπάρχει κάτι ρεαλιστικό στο βιβλίο μου, το έγραψα καθισμένος οκλαδόν στο χώμα. Τα υπόλοιπα μου το υπαγόρευε ο γάτος στο κρεβάτι μου τις μικρές ώρες.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Θ.Ν.: Μια μέρα ο Πικάσο σκίτσαρε κάτι, πρόχειρα, σε μια χαρτοπετσέτα. Σε μια γυναίκα που του ζήτησε το σκίτσο απάντησε πως του πήρε ολόκληρη ζωή να το ζωγραφίσει.
Συγχωρέστε μου την έπαρση να πω κι εγώ πως μου πήρε μια ζωή να γράψω το βιβλίο μου. Μετά διέγραφα και ξέγραφα για περίπου ένα χρόνο.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θ.Ν.: Μια αλληγορία ενηλικίωσης.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Θ.Π.: Μια πριγκίπισσα βλέπει μια εικόνα στην οποία η μισή γη είναι στο σκοτάδι και η άλλη μισή στο φως και υπάρχει μια λεπτή γραμμή που τα χωρίζει. Ζητάει ως δώρο γενεθλίων να της επιτραπεί να ταξιδέψει στη λεπτή αυτή γραμμή που ενώνει (ή χωρίζει) φως και σκοτάδι όμως της το αρνούνται. Πεισματάρα και ξεροκέφαλη αρπάζει τον γάτο της, το σκάει από το σπίτι και ξεκινάει ένα ταξίδι ωρίμανσης και αυτογνωσίας. Ακούει ότι αυτό που ψάχνει δεν υπάρχει και συνειδητοποιεί ότι χρειάζεται έναν χάρτη για να το βρει. Η αναζήτηση χάρτη την οδηγεί σε μια αποθήκη όπου είναι φυλαγμένοι όλοι οι προσωπικοί χάρτες, ο δικός μου, ο δικός σου, ολονών. Δυστυχώς όμως δεν βρίσκει εκεί τον δικό της και σκέφτεται ότι μερικά μονοπάτια δημιουργούνται την ώρα που τα διαβαίνουμε και ξαναπαίρνει τον δρόμο. Εργάζεται, νιώθει τα πρώτα, ανεξήγητα, σκιρτήματα της καρδιάς, αλλά δυστυχώς κάποια απρόβλεπτα δυσάρεστα γεγονότα την αναγκάζουν να επιστρέψει στο σπίτι. Μάταια; Αυτό δεν θα σας το πω. Διαβάστε το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Θ.Ν.: Το χιούμορ του, την ταχύτητα και τη φιλοδοξία του να θυμίσει κάτι στοιχειώδες αλλά λησμονημένο.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Θ.Ν.: Όλοι, ειδικά ο γάτος, είναι όψεις του ιδίου πράγματος, του κοινού μας προσώπου πίσω από τον καθρέπτη.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Θ.Ν.: Στον αναγνώστη μια όμορφη πρωτότυπη ιστορία, στον βιβλιόφιλο έναν έμπιστο εχέμυθο φίλο, στον βιβλιοφάγο ένα χορταστικό δείπνο.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Θ.Ν.: Μήπως τελικά έχουν δίκιο οι ανόητοι;
Φοβάστε...
Θ.Ν.: Συνήθως όχι. Κάτι σπάνιες φορές είχα πονόδοντο και φοβήθηκα ότι ίσως το παυσίπονο δεν πιάσει. Τελικά ήταν ανυπόστατος φόβος.
Αγαπάτε...
Θ.Ν.: Και ορκίζομαι, με απόλυτη ειλικρίνεια ότι θα κρατήσει για πάντα. Η διαφορά ανάμεσα στη στιγμή και την αιωνιότητα είναι ότι η στιγμή διαρκεί περισσότερο.
Ελπίζετε...
Θ.Ν.: Ότι και φέτος το χειμώνα το χιούμορ θα φανεί δυνατότερο από το χιόνι.
Θέλετε...
Θ.Ν.: Όχι ευχαριστώ!
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Θ.Ν.: Όσοι κρατούν αγκαλιά κάποιο αγαπημένο πρόσωπο.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Θ.Ν.: Εμπλουτίζει την αγκαλιά με χιούμορ.
Γιατί δεν πρέπει;
Θ.Ν.: Εμπλουτίζει την αγκαλιά με χιούμορ.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Θ.Π.: Στο ψαγμένο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας. Ο βιβλιοπώλης είναι φίλος σας, είναι γνώστης, θα σας στηρίξει σε μια στραβή. Στηρίξτε τον κι εσείς. Μην αγοράζετε από το ίντερνετ ή τα σούπερ μάρκετ. Ακόμα και αν δεν έχει το βιβλίο μου εκείνη τη στιγμή, καθήστε να πιείτε ένα καφέ μαζί του, ξεφυλλίστε, κουβεντιάστε και περιμένετε μια δυο μέρες να σας το φέρει.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Θ.Ν.: Συχνάζω στο Φίκα και στο Αιγαίο. Είμαι αυτός με τα σανδάλια και το καπέλο που, παραδόξως, δεν έχει εμφανές τατού και ξέρει απ' έξω τους στίχους των περισσότερων ροκ τραγουδιών.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Θ.Ν.: Λένε πως μου πάει το λευκό αλλά εγώ το μισώ. Όλα τα ζωηρά μου αρέσουν, κίτρινο, λαχανί, πορτοκαλί.
Ποια μουσική;
Θ.Ν.: Το είπαμε, το καταλαβαίνει και όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο.
Ποιο άρωμα;
Θ.Ν.: Του Ζίσκιντ είναι καλό. Το άρωμα του μωρού όταν αποκοιμιέται στην αγκαλιά. Το ιδρωμένο ξανθό μαλλί μετά τον έρωτα.
Ποιο συναίσθημα;
Θ.Ν.: Έχοντας εντρυφήσει στο inside out δηλώνω επισήμως και με γνώση των συνεπειών του νόμου ότι η αισιοδοξία βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας όλων των συναισθημάτων.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Θ.Ν.: Ψαλμός σε ζεν μοναστήρι.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Θ.Ν.: Πελαργός.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Θ.Ν.: Τον Όσκαρ Ουάιλντ και τον Τομ Γουλφ.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Θ.Ν.: Ο Έρμαν Έσσε με το «Σιντάρτα» και το παιχνίδι με τις χάντρες, ο Τόμας Μαν και ο Χεμινγουέι με όλα τους τα έργα.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Θ.Ν.: Είναι απολύτως ανεξάρτητοι, αυτόνομοι και αυτενεργοί.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει;
Θ.Ν.: Φαντασία ή εμπειρία; Χρόνο, ηρεμία, τσιγάρα και μπίρες.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Θ.Ν.: Ο ένας, μοναδικός αναγνώστης που θα το λατρέψει και θα δει σε αυτό τον εαυτό του όμορφο.
Τι την αποτυχία;
Θ.Ν.: Αυτός που θα δει τον εαυτό του άσχημο.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Θ.Ν.: Όχι από την εποχή που ανακαλύφθηκε η βιβλιοσόδα.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Θ.Ν.: Ίδιο με του Γίαλομ: Ακόμα μια φορά.
Ο Σάλβο το ήξερε από την αρχή ότι θα μπλέξουν. Αυτή όμως επέμενε, ως γνήσια πριγκίπισσα, ανυποχώρητη, ξεροκέφαλη, πεισματάρα. Τον πήρε αγκαλιά και χώθηκε στη σκοτεινή άμαξα.Στην πορεία της περιπέτειάς της, άκουσε πως αυτό που ψάχνει δεν υπάρχει. Δεν πτοήθηκε. Έσφιξε τα δόντια, ανασήκωσε τη χαριτωμένη μυτούλα της και αναζήτησε τον προσωπικό της χάρτη. Μεγάλωσε, ωρίμασε, ένιωσε το πρώτο σκίρτημα της καρδιάς με αθωότητα και περιέργεια.Όμως η περιπέτειά της έπρεπε να τελειώσει. Επέστρεψε. Άπραγη; Δε νομίζω. Καμία περιπέτεια δεν τελειώνει πριν το τελευταίο κεφάλαιο...
Ο Θοδωρής Νικολαΐδης γεννήθηκε το 1968 στη Γερμανία. Σύντομα επέστρεψε στη Δράμα, όπου ξεκίνησε την καριέρα του ως (μέτριος) μαθητής. Μεγάλωσε, παντρεύτηκε, έγινε πατέρας δυο φορές. Χώρισε. Εργάζεται σε ένα ιατρικό κέντρο εδώ και τριάντα δύο χρόνια. Όντας χομπίστας αναγνώστης για πολλά χρόνια, είπε να δοκιμάσει την τύχη του στη συγγραφή. Επίσης, ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο. Είναι πολύ ωραίο! Οι μέρες του είναι γεμάτες με πρόβες, ασκήσεις και ατέρμονες συζητήσεις. Προσπαθεί να γράψει ένα θεατρικό. Τον υπόλοιπο καιρό ονειροπολεί, πηγαίνει για ποδήλατο και βλέπει φίλους. Για να νανουριστεί το βράδυ, μηρυκάζει θεατρικούς μονολόγους και ποιήματα. Λατρεύει την Κική Δημουλά, όμως το αγαπημένο του ποίημα είναι το Είμαι φτωχός του Β. Λεοντάρη.
Διεκδικήστε το!
Οι εκδόσεις Ελκυστής προσφέρουν το βιβλίο σε έναν τυχερό αναγνώστη. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση κλικάρετε εδώ και συμπληρώστε τη φόρμα επιλέγοντας τον συγκεκριμένο τίτλο. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Συμμετοχή στην κλήρωση, που θα γίνει μετά τις 21 Νοεμβρίου 2025, σημαίνει αποδοχή των όρων, οπότε διαβάστε τους γενικούς όρους. Ειδικότερα [μόνο για αυτή την κλήρωση]: Το βιβλίο θα αποσταλεί/παραδοθεί στον τυχερό από τον εκδότη. Αυτή η δωροθεσία είναι πανελλήνια!
