Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθοπλασίες: Το παιχνίδι της νύχτας: Η αφύπνιση των θρύλων * Το αγόρι * Έξι τίτλοι των εκδόσεων Ελκυστής * Ασμοδαίος * Ετοιμόρροποι: Αναζητώντας τα μυστικά της σύντηξης * Ο κύριος Σάλβο και η πριγκίπισσα που ταξίδεψε στο φως * Ταξίδι προς την ελευθερία: Αξίζει(;!) * Η εφημερίδα της λέσχης των φαντασμάτων * Άμμος και Λιανή = Αμμουλιανή * Στο Camping: Πυρ, γυνή και θάλασσα ** Διηγήματα: Η ενδεκάτη εντολή * Στιγμές ζωής * Ακατάσχετη ψυχορραγία ** Ποίηση: Ονειρεύτηκα τη Διοτίμα και άλλα εφήμερα ειδύλλια * Τριθέκτη Ώρα * Οδυσσέας * Ναι, αρνούμαι

Ταξίδι στις ατραπούς των αναμνήσεων

Χρήστου Ντικμπασάνη

Έργο Αριστείδη Χρυσανθόπουλου [And now..., ακουαρέλα]

Ταξιδεύω στα έσχατα όρια της οικουμένης,
μετρώντας τ' αστέρια που με χωρίζουν
απ' τον παράδεισο των χαμένων μου ονείρων
Ταξιδεύω ανάμεσα από αναμνήσεις
που έρχονται από βυθισμένους στον χρόνο κόσμους,
ρωτώντας τες απεγνωσμένα να μου απαντήσουν
αν κατοικήθηκαν ποτέ απ' την ελπίδα, την ευτυχία, την ειρήνη
Ζητώ να μου πουν αν συνάντησα ποτέ
τη γαλήνη της ψυχής μου ή μόνο ερείπια
πυρπολημένων πόλεων και πόθων νικημένων
απ' την ατελείωτη νύχτα της ανθρωπότητας
Θέλω να μάθω αν το φως του ήλιου φώτισε ποτέ
κάποιο ξημέρωμα της θνητής ζωής μου
ή αν κάποια στιγμή κουρασμένος
κάθισα να ξαποστάσω στα ρείθρα της προσμονής
μιας πιο ωραίας ημέρας
κι εκεί η αμείλικτη άβυσσος μ' έκλεισε σφιχτά
μέσα στην σκοτεινή αγκαλιά της,
γεμίζοντας την καρδιά μου με μαραμένους ανθούς
ακατανοησίας, πίκρας, πόνου
για όσα δεινά αντίκρισα κι έζησα
μέσα στο βρόμικο λίκνο των ανθρωπίνων παθών
Μα οι μνήμες δεν μου αποκρίνονται
Το κεφάλι τους σκύβουν μόνο θλιμμένα
συλλογιζόμενες τα επικίνδυνα χρόνια
της παγωνιάς, της βίας, της σιωπής
που άσπλαχνα έπνιξαν την ορμή της νιότης μου

🍂

Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Αριστείδη Χρυσανθόπουλου [And now..., ακουαρέλα]