Ο Φώτης Δούσος είναι μια γνωστή φυσιογνωμία για τους ανθρώπους του θεάτρου. Έχοντας σπουδάσει θεατρολογία στην Θεσσαλονίκη, είναι ένας άνθρωπος με πολλά ταλέντα και πολλές –και όλες πετυχημένες– παρουσίες, έχοντας γράψει αρκετά βιβλία με ιδιαίτερο και καυστικό στιλ όπως: Η πόλη των χαμένων ρομπότ, Τέλεση, Στη βιβλιοθήκη του Δον Κιχώτη, Χίμαιρα: Μικρά διηγήματα για μεγάλους και άλλα. Επίσης, είναι μέλος του συγκροτήματος Δάρνακες έχοντας ηχογραφήσει τρεις δίσκους και έχει πάρει μέρος σε πολλές συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ως ανήσυχο πνεύμα ίδρυσε μαζί με τον Αλέξη Ράπτη την θεατρική ομάδα Hippo, κυρίως ασχολούμενος με το παιδικό θέατρο ως σκηνοθέτης. Ως αρθρογράφος οι γραφές του προβάλουν ηθικά και υπαρξιακά διδάγματα, ανησυχίες και θέματα για προβληματισμό.
Το έργο του Τέλεση παρουσιάζεται, στο Στούντιο Μαυρομιχάλη, με τους εξής συντελεστές:Διασκευή κειμένου: Αγγελίνα Λάτση, Μπάμπης ΣυμεωνίδηςΣκηνοθεσία: Αγγελίνα Λάτση, Σταύρος ΜόσχηςΚατασκευή μάσκας: Χρήστος ΚόλλιαςΜουσική: Νικόλας ΞένοςΦωτισμοί: Θωμάς ΟικονομάκοςΦωτογραφίες: Γιώργος ΒλαχονικολόςΕπικοινωνία: Μαρίκα ΑρβανιτοπούλουΕρμηνεύουν: Άχμεντ Αμπντελαζίζ, Αγγελίνα Λάτση, Σάντυ Μακροπούλου, Μελισσάνθη Μαυρίδου, Μπάμπης ΣυμεωνίδηςΑκούγεται η φωνή του Δημήτρη Θεωδορόπουλου
Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ που έχει να μας δείξει τη δημιουργία και την καταστροφή που έχει ο καθένας μέσα του.
Ο Άρης εκπληρώνει την επιθυμία της ζωής του, να ερμηνεύσει στον Οθέλλο, τον κεντρικό ρόλο του Ιάγου στην σκηνή, όμως η μάσκα που έχει φτιαχτεί είναι κλειστοφοβική, σχεδόν χωρίς ορατότητα και ακουστική, αλλά επιβάλλεται από τον σκηνοθέτη να παίξει αυτός που θα μπορέσει να φορέσει την μάσκα.
Αλληγορικό.
Του Άρη του είναι αρκετά δύσκολο και αποφασίζει, σε μία κρίση που περνάει, από την απελπισία του, να κολλήσει τη μάσκα με ισχυρή κόλλα θεωρώντας ότι σταδιακά οι κόλλες θα χαλαρώσουν. Όμως η μάσκα κολλάει πάνω του και βρίσκεται σε μια σύγχυση ταυτότητας αφού η μάσκα τον μεταμορφώνει σε Ιάγο αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και ο Άρης κρυμμένος πίσω από τη μάσκα, σε μια μάχη που θα συγκρουστούν οι δύο πραγματικότητες σε ένα σώμα. Ο ηθοποιός στην σκηνή και ο άνθρωπος που είναι οπουδήποτε αλλού.
Η Τέλεση είναι αφιερωμένη στο θέατρο και στους ανθρώπους της. Τα κομμάτια που γίνεται ο άνθρωπος ενσαρκώνοντας τον ρόλο που παίζει και πώς επηρεάζει τη ζωή του. Ο άνθρωπος και ο ηθοποιός στη μάχη που δίνεται όταν παγιδεύεται σε αυτό που θέλει να ερμηνεύσει και δημιουργείται ένας δεύτερος άνθρωπος που θέλει να βγει και εκτός σκηνής, αφού έχει ταυτιστεί ο ηθοποιός ξεχνώντας τον άνθρωπο.
Με πολύ καλές ερμηνείες και οι πέντε ηθοποιοί προσπαθώντας να μας δείξουν τις δύο προσωπικότητες. Καλή δουλειά σκηνοθετικά από τον Σταύρο Μόσχη και την Αγγελίνα Λάτση.
Ένα δύσκολο θεατρικό αφήγημα που προβάλει το υπαρξιακό αδιέξοδο τόσο στην θεατρική σκηνή όσο και έξω από αυτήν, με τις μάσκες που φοράμε όλοι μας για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα.
Οι μάσκες που έχουν πολλές μορφές και ιδιότητες ενσωματώνονται τόσο καλά που γίνονται μία προσωπικότητα πίσω από την αληθινή προσωπικότητα του καθενός. Και δεν είναι ευδιάκριτο ακόμα και από εμάς τους ίδιους το ποιοι πραγματικά είμαστε και ποιους παίζουμε ζωντανά στην μεγάλη σκηνή της ζωής μας.
Μια παράσταση που θέλει να ανησυχήσει, να θέσει βάσεις για μία προσωπική αναζήτηση του ανθρώπου για το τι είναι αληθινό και τι προσποίηση. Το ποιοι είμαστε και ποιους παριστάνουμε.
Μια βαθιά εξερεύνηση στο ανθρώπινο μυαλό που για να βρει τη γαλήνη πρέπει να αναγνωρίσει τις επιθυμίες του και να προσπαθήσει να τις εκπληρώσει χωρίς μάσκες.
Ευχαριστώ την Μαρίκα Αρβανιτοπούλου, υπεύθυνη επικοινωνίας, για την εξυπηρέτηση στις προσκλήσεις.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
