Εποχή πολλών νέων έργων που κάνουν την εμφάνιση τους στους δύο τελευταίους μήνες του χρόνου για να μας συνοδεύσουν ομορφότερα μέχρι το τέλος και αυτού του χρόνου. Δημιουργικά, σίγουρα θα μας απασχολήσει κάτι νέο για το ελληνικό θέατρο αλλά με σπουδαίες περγαμηνές που το συνοδεύουν, αφού πρόκειται για την νέα μεγάλη επιτυχία της Αγγλίδας πολυβραβευμένης συγγραφέως Beth Steel με το έργο της Μέχρι να σβήσουν τ' άστρα που αρχικά έπαιξε στο National Theatre της Αγγλίας πριν μεταφερθεί, το καλοκαίρι του 2025, στο West End όπου και συνεχίζεται με επιτυχία ως τον Νοέμβριο του ίδιου έτους.
Το θέατρο Χώρα φιλοξενεί τη μεταφορά του στο θεατρικό κοινό, προσμένοντας μια μεγάλη επιτυχία, σε σκηνοθεσία από τον πολύ καλό Βαγγέλη Θεωδορόπουλο και με έναν 10μελή θίασο με παλιούς και νέους ηθοποιούς στην προσπάθεια για την άψογη μεταφορά της παράστασης.
Με γνώμονα τον γάμο της μικρότερης από τις τρεις αδελφές, της Σίλβια με τον Μάρεκ, έναν Πολωνό μετανάστη, συγκεντρώνονται, μια καλοκαιρινή αρκετά ζέστη μέρα, να γιορτάσουν με μπόλικο φαγητό και αλκοόλ. Όπως συμβαίνει συχνά στους ανθρώπους της εργατικής τάξης, που όλα τα βάρη που μεταφέρουν στην πλάτη τους μένουν κρυμμένα, το αλκοόλ μπορεί, ενίοτε, να τους κάνει να ξεσπάσουν. Έτσι γίνεται και σε αυτή την οικογενειακή συγκέντρωση ανθρώπων από τρεις διαφορετικές γενιές που θα περιγράψουν την ιστορία τους. Μια ιστορία που ήταν και είναι, πάντα, δύσκολη για την οικογένεια από τον καιρό που πλήγηκε ανεπανόρθωτα η εργατική τάξη από απεργίες, απολύσεις και κλεισίματα ορυχείων που επηρέασαν τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων όπως και τις τρεις αδελφές. Πολλά θα βγουν στη φορά εκείνη την ημέρα, καταπιεσμένα συναισθήματα, οικογενειακά μυστικά, πληγές που υπάρχει ανάγκη να ακουστούν για να επέλθει μια, κάποια, εξιλέωση. Άλλωστε, η καθημερινότητα της οικογένειας, με τα προβλήματα που κάθε μέρα προσπαθούσε να αντιμετωπίσει όλα τα χρόνια, δεν άφησε περιθώριο για την έμφυτη ανάγκη μιας εξομολόγησης που εμφανίζεται απρόσμενα τώρα που οι άμυνες χαλάρωσαν επιτέλους.
Με χιούμορ και συγκίνηση η οικογένεια, επιτέλους, αντιμετωπίζει ανοικτά όλα τα θέματα που δεν ακούστηκαν ποτέ αλλά βάραιναν τις πλάτες τους και αυτή η μέρα λειτουργεί ως λύτρωση.
Ό,τι τους χωρίζει και ό,τι τους ενώνει.
Ό,τι ήθελαν να ακουστεί.
Ό,τι παράπονο δεν είχε εκφραστεί.
Θέματα όπως αγάπη, ζήλια, ανέχεια, φόβος, λύπη, ρατσισμός, απόγνωση και ο θάνατος ξαναζωντανεύουν για να ακουστούν και κάποια να λυθούν.
Πάρα πολύ ωραίο μυθιστόρημα με μοναδικά στοιχεία, από μια εμπνευσμένη γραφή από τη διάσημη συγγραφέα που θέλει να γνωρίσει σε όλο τον κόσμο την ιστορία της αγγλικής εργατικής τάξης. Η μεταφορά στην ελληνική σκηνή είναι πολύ καλή και όλοι οι ηθοποιοί δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να μας παρουσιάσουν ένα έργο όπως το οραματίστηκε η δημιουργός. Καλή κίνηση και γρήγορη πλοκή με έναν θίασο που ξέρει από την πρώτη στιγμή πού πατάει.
Ο Βαγγέλης Θεωδορόπουλος με εμφανείς προτιμήσεις στην αγγλική κουλτούρα έχει στήσει σωστά, για άλλη μια φορά, μια ιδιαίτερη παράσταση με πολλές προσωπικές πινελιές. Επίσης, το σημαντικό στοιχείο που δεν μπορώ να παραλείψω είναι ότι στην πρεμιέρα του έργου παρευρισκόταν και η συγγραφέας Μπεθ Στιλ, που αποτελεί μια μεγάλη τιμή για τους ηθοποιούς, τον σκηνοθέτη και το θέατρο.
Το θέατρο Χώρα, στο κέντρο της Αθήνας, φιλοξενεί την παράσταση και όλα δείχνουν ότι θα μας απασχολήσουν για καιρό. Θέλω να ευχαριστήσω τον υπεύθυνο επικοινωνίας Giovanni Rumma και την κυρία Τριανταφύλλου για τη διάθεση των προσκλήσεων για αυτή την όμορφη παράσταση.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Συντελεστές:
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος, Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνογράφος, ενδυματολόγος: Πάρις Μέξης
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Επιμέλεια κίνησης: Ξένια Θεμελή
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Πάνος Κορογιαννάκης
Βοηθός σκηνογράφου, ενδυματολόγου: Δέσποινα Ζαχαρίου
Παίζουν: Χάρης Γρηγορόπουλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Μαρία Κατσιαδάκη, Σύρμω Κεκέ, Υακίνθη Κωνσταντοπούλου, Δαυίδ Μαλτέζε, Μαντώ Μιχαλιού, Ελίνα Ρίζου, Χρίστος Στυλιανού, Κώστας Φλωκατούλας
Creative director, Art director: Πάρις Μέξης
Art director, Graphic designer: Θωμάς Παλυβός
