Χρήστου Ντικμπασάνη
Οι κοσμογονικοί του μύθοι σιωπηλοί
Ο Νώε έχει κλείσει προ πολλού
Το Σύμπαν γέμισε πλανήτες με νερά και μαύρες τρύπες
Οι μνήμες μου ενηλικιώθηκαν απότομα
Ο τρόμος των αλλόκοσμων τώρα
με ωθεί σε οπισθοχώρηση
Κάθε φορά που κατακόκκινος
εμφανίζεται μπροστά μου
αλλοιώνομαι, διαλύομαι
κάτω απ' το πέπλο της φρίκης του
Ξεκίνησα κάποτε για ν' αποικίσω το χάος
των λυτρωτικών μου ονείρων
Τώρα μεταφέρω μαζί μου
τα πάθη και τις αδυναμίες του είδους μου
σ' ένα συνονθύλευμα εξέλιξης και φθοράς
Τώρα καταγράφω διστακτικά
τα μυστήρια της μετοικεσίας μου,
ευελπιστώντας σε μια προσωπική αφύπνιση
🍂
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο της Ευαγγελίας Λιάσκου [Ολόγιομο φεγγάρι, λάδι σε καμβά]
![Έργο της Ευαγγελίας Λιάσκου [Ολόγιομο φεγγάρι, λάδι σε καμβά] Πίνακας Ευαγγελίας Λιάσκου [Ολόγιομο φεγγάρι, λάδι σε καμβά]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEKXrjTJa727YqHp337fWp_RLoM9m4S0L0CbnPdcP5zr16tEPF_s_PxrPAgBOf_GEZqQNN6ZcHZ5IQZ6M09OmuHLRD0LUVRxXNKEY2XcZCK8FdUqWZCPhFxXUlz8IF62UVetpVydHTqOPyZ43JyyXlOXq7P_YKCCfUcn0Yjo7kQHFRvTq6NWaC2VozDCuh/w320-h320/2.png)


