Το βιβλίο της Πασχαλιάς Τραυλού, Οι εραστές της γραφής: Μύθοι και αλήθειες για τη συγγραφική διαδικασία, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιβίσκος, ξεχωρίζει κατά πολύ από τα βιβλία της συγγραφέως. Δεν πρόκειται απλώς για ένα εγχειρίδιο δημιουργικής γραφής, αλλά για μια βιωματική κατάθεση ψυχής, ένα τρυφερό και ταυτόχρονα ειλικρινές ταξίδι στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου που γράφει.
Η συγγραφέας προσεγγίζει τη γραφή όχι ως τεχνική δεξιότητα, αλλά ως υπαρξιακή πράξη. Ως ανάγκη, ως πάθος, ως βαθιά εσωτερική παρόρμηση. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες γίνεται σαφές πως το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνο σε επίδοξους συγγραφείς, αλλά σε κάθε άνθρωπο που έχει νιώσει, έστω και μία φορά, την ανάγκη να εκφραστεί μέσω των λέξεων. Η Τραυλού δεν υψώνει το δάχτυλο του δασκάλου· στέκεται δίπλα στον αναγνώστη, συνοδοιπόρος και όχι αυθεντία.
Ο βασικός άξονας του βιβλίου είναι η αποδόμηση των μύθων γύρω από τη συγγραφική πράξη, όπως ο «χαρισματικός» συγγραφέας, η έμπνευση που εμφανίζεται μαγικά, η ιδέα που έρχεται ολοκληρωμένη, η ευκολία της επιτυχίας. Η Τραυλού, με καθαρό και απλό λόγο, αποκαλύπτει την άλλη πλευρά της δημιουργίας: την αμφιβολία, τη μοναξιά, την ανασφάλεια, τον φόβο της λευκής σελίδας, την ανάγκη της πειθαρχίας, τις προσωπικές ήττες και τις μικρές νίκες.
Δεν ωραιοποιεί τη διαδικασία. Αντίθετα, την αποδίδει με ειλικρίνεια, χωρίς να της αφαιρεί τη μαγεία. Γιατί, όπως υπονοεί σε κάθε της σελίδα, η μαγεία της γραφής δεν βρίσκεται στην ευκολία, αλλά στην επιμονή. Στο να επιστρέφεις ξανά και ξανά στο γραφείο σου, ακόμη κι όταν αμφιβάλλεις για τα πάντα.
Ιδιαίτερη αξία έχει ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας συνδέει τη γραφή με την αυτογνωσία. Η δημιουργία παρουσιάζεται ως ένας καθρέφτης που φέρνει στην επιφάνεια όσα κρύβουμε – φόβους, επιθυμίες, τραύματα, όνειρα. Το γράψιμο δεν είναι απλώς προϊόν φαντασίας, αλλά ένας τρόπος να αναμετρηθούμε με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Οι εραστές της γραφής δεν είναι μόνο όσοι γράφουν επαγγελματικά. Είναι όλοι εκείνοι που ερωτεύθηκαν τη δύναμη των λέξεων, που παλεύουν με τις σιωπές τους, που ψάχνουν διέξοδο μέσα από τις προτάσεις τους. Κι αυτή η καθολικότητα είναι ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του βιβλίου, δεν αποκλείει κανέναν!
Η αισθητική του εξωφύλλου, με τη φιγούρα σκυμμένη πάνω στο γραπτό της, λειτουργεί συμπληρωματικά στο περιεχόμενο, αποτυπώνοντας την μοναχική και ιερή στιγμή της δημιουργίας, εκεί όπου ο συγγραφέας μένει μόνος με τις σκέψεις του.
Το βιβλίο αυτό δεν υπόσχεται συνταγές επιτυχίας, ούτε δίνει «εύκολες λύσεις». Προσφέρει όμως κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, όπως κατανόηση, ενθάρρυνση και ειλικρίνεια. Είναι ένα βιβλίο που υπενθυμίζει ότι η γραφή δεν είναι διαγωνισμός, ούτε τρόπαιο. Είναι σχέση. Και κάθε σχέση απαιτεί αφοσίωση και φροντίδα. Χρόνο, υπομονή και επιμονή αλλά και αγάπη.
Ο αναγνώστης κλείνει το βιβλίο με την αίσθηση ότι δεν είναι μόνος στους φόβους του, στις αμφιβολίες του, στις ατελείς λέξεις του. Και αυτό, για όποιον γράφει ή ονειρεύεται να γράψει είναι ίσως το πιο πολύτιμο δώρο.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
