Μια μάνα ζει με τον μοναχογιό της ο οποίος εισπράττει την αποκλειστική της αφοσίωση και φροντίδα, κι εκείνη την αποπνικτική "αγκαλιά" που χαρακτηρίζει την "κλασσική" Ελληνίδα μάνα η οποία θέλοντας να προστατεύσει το παιδί της επεμβαίνει, με τον τρόπο της, σε μια προσπάθεια να είναι πάντα ενήμερη για ο,τιδήποτε αφορά τη ζωή του, ακόμα και στα προσωπικά του, ώστε να το κατευθύνει, να αποφασίσει για λογαριασμό του και να προλάβει κάθε κακοτοπιά. Η μάνα που είναι έτοιμη να γίνει κομμάτια για το παιδί της όμως, παράλληλα, του "αφαιρεί" το δικαίωμα να πάρει τη ζωή του στα χέρια του και να χαράξει το δρόμο του. Η μάνα που έχει ύψιστη αποστολή το καλό του παιδιού της -τουλάχιστον το καλό που εκείνη πιστεύει γι' αυτό- και είναι διατεθειμένη να πράξει τα πάντα προκειμένου να πετύχει το σκοπό της. Η μάνα που ευνουχίζει το σπλάχνο της κρατώντας ακέραιο τον λώρο που το ενώνει μαζί της.
Μια τέτοια μάνα δε διστάζει να επιστρέψει στην βαριά και επίπονη εργασία της, παραβλέποντας τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, όταν χάνει ο γιος της τη δική του. Παρά τις θυσίες της όμως θα προδοθεί καθώς η σχέση του γιου της, η γυναίκα με την οποία διατηρεί μόνιμο δεσμό, θα τον πείσει να ξενιτευτεί σε μια προσπάθειά της να του(-ς) εξασφαλίσει δουλειά με προοπτικές και καλύτερη ποιότητα ζωής.
Στο θεατρικό έργο, που έγραψε ο Στέφανος Κακαβούλης και σκηνοθέτησε ο Μενέλαος Τζαβέλλας, ο κάθε γιος, η κάθε μάνα, ίσως και η κάθε ερωμένη, θα δουν κάτι από εκείνους, την αντανάκλαση των πράξεων και συναισθημάτων τους, μια στιγμή της καθημερινότητάς τους, αν όχι την απόλυτη αντιγραφή της. Το μοντέλο της μάνας που πνίγει τις επιθυμίες ή τα θέλω του παιδιού της, -"αλυσιδένια αγκαλιά"- με άλλοθι την αέναη προσπάθειά της για το καλό του και μόνο, δε θα αφήσει ασυγκίνητο κανέναν θεατή που θα ταυτιστεί (εύκολα) βιωματικά με τουλάχιστον έναν ήρωα ή, οπωσδήποτε, θα αναγνωρίσει σε αυτούς γνώριμα συμπτώματα από το περιβάλλον του. Σε ένα δεύτερο επίπεδο θα συγκινηθεί με την ανασφάλειά της, με το φόβο της μοναξιάς να πλανάται μετέωρος όταν το, άλλοτε, παιδάκι της μεγαλώνει και είναι έτοιμο να ανοίξει φτερά χαράζοντας τη δική του πορεία. Και φυσικά, η τραγωδία της κρίσης, η οικονομική στενότητα να καταστρέφει τα όνειρα, η υπερπροσφορά να ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες για ένα καλύτερο αύριο, η μιζέρια μιας φθίνουσας καθημερινότητας για όσο αντέξουμε, η επιλεκτική εξορία των μορφωμένων νέων προς μια νέα πατρίδα όπου θα μπορούν να ελπίζουν.
Όλοι έχουν δίκιο και όλοι άδικο, ταυτόχρονα και εναλλακτικά, σε αυτό το τρίγωνο μάνας-γιου-ερωμένης που, κρατώντας την τράπουλα από την αρχή σημαδεμένη, όλοι μπορούν να κερδίσουν μια παρτίδα αλλά θα χάσουν το παιχνίδι. Ο μονόλογος της μάνας, στο τέλος, θα αγγίξει και τον πιο δύσκολο.
Το έργο περνά από την κωμωδία ή την μαύρη κωμωδία ξυστά προς το δράμα ή την τραγωδία και ο λόγος ποιητικά δομημένος και λίγο μελό από τον Στέφανο Κακαβούλη που δικαιωματικά κατατάσσεται μέσα στους σπουδαιότερους σύγχρονους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς. Κι αν όχι στους σπουδαιότερους, σίγουρα στους σημαντικότερους καθώς η γραφή του, περιεκτική και ώριμη, περιλαμβάνει όλη τη γκάμα των ψυχολογικών μεταπτώσεων και συναισθηματικών αναταράξεων που μαστίζουν τους χαρακτήρες του με τρόπο άμεσο, διαπεραστικό και αποτελεσματικό. Οι ποιητικές αποχρώσεις του κειμένου αναδείχτηκαν με την σκηνοθεσία του Μενέλαου Τζαβέλλα ο οποίος, βάζοντας την τηλεοπτική του εμπειρία στο σανίδι και έχοντας στα χέρια του το κείμενο του Κακαβούλη που, από μόνο του φέρει τη δική του ταυτότητα, δημιούργησε μια παράσταση μεστή και γεμάτη. Πολύτιμοι σύμμαχοι, τόσο ο Γιάννης Οικονόμου που έντυσε μουσικά το έργο, όσο και ο Γιώργος Λιβανός που φώτισε καίρια και αισθητικά τη σκηνή. Κινησιολογία από τον έμπειρο Σίμωνα Πάτροκλο και σκηνικά-κοστούμια από την Μαριάννα Τόλη που απέδωσε εύγλωττα την όποια ανέχεια. Βοηθός σκηνοθέτη ο Βασίλης Ξυδάκης και φωτογραφίες από την Νικολέτα Γιαννούλη.
Στη διανομή η Ζώγια Σεβαστιανού (εκπληκτική ως μάνα), ο Γιάννης Κότζας (ένας ρεαλιστικός καταπιεσμένος γιος) και η Στέλλα Μουκαζή (πειστικότατη ερωμένη).
Στον πολυχώρο Vault, Μελενίκου 26 Βοτανικός, 2130356472, μέχρι την Κυριακή των Βαΐων κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9 μ.μ.
Σχετικά άρθρα με τον Μενέλαο Τζαβέλλα:
"Στη ζωή μου, το θέατρο είναι η ζωή μου"
"ΩΔΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ"Σχετικά άρθρα με τον Μενέλαο Τζαβέλλα:
"Στη ζωή μου, το θέατρο είναι η ζωή μου"
