Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όταν το μαζί πληγώνει * Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα * Μέθεξη * Άννα * Ο καπετάνιος τση Ζάκυθος * Το κορίτσι της Σελήνης * Οι τρεις πίνακες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν * Ένα πιο σκοτεινό φως * Η οργή του Θεού και άλλες ιστορίες ** Νουβέλα: Αγόρια και κορίτσια ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ * Πέντε βιβλία από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί

Στο ύστατο έργο του, ο Ερρίκος Ίψεν, ώριμος δραματουργός πια, φαίνεται να τον απασχολεί το ερώτημα της πραγματικής αξίας της τέχνης -έχει τη δύναμη να κάνει τη ζωή καλύτερη;- ενώ αναζητεί το λόγο της ίδιας του της δραστηριότητας. Του δημιουργού. Σχολιαστές του συγγραφέα αναγνωρίζουν μέσα στο έργο τη σχέση του γάλλου γλύπτη Ογκύστ Ροντέν με την Καμίγ Κλοντέλ και την τραγική κατάληξή της. Ο Ίψεν αναφέρεται στο είδος της αγάπης που απορροφά την ενέργεια του άλλου, ακυρώνει την ύπαρξή του, τον καταδικάζει σε αναπηρία ενώ όλοι οι ήρωες, θαρρείς ομοιώματα νεκρών, πασχίζουν να πάρουν ανάσα. Να ζήσουν.
«Όταν εμείς οι νεκροί ξυπνήσουμε, καταλαβαίνουμε ότι δεν ζήσαμε ποτέ.»
Η Ιρένε ποζάρει, για χρόνια, ολόγυμνη στον γλύπτη Ρούμπεκ. Επιθυμεί να δώσει το Είναι της στον καλλιτέχνη και τον ερωτεύεται μέχρι "θανάτου". Εκείνος, αν και μαζί της φτάνει στο αποκορύφωμα της τέχνης (του), επιλέγει να αποστασιοποιηθεί και, ως συνέπεια, με την ολοκλήρωση του έργου χωρίζουν οι δρόμοι τους. Εκείνη συνεχίζει γνωρίζοντας άλλους άντρες που στο τέλος εκδικείται. Τους "αφήνει" -αποχωρεί από τη σχέση με τον τρόπο της- πριν την "αφήσουν" -δε θα επιτρέψει σε κανέναν να την αφήσει- για πάντα. Ο Ρούμπεκ ενώνει την ανούσια ζωή του με τη Μάγια σε μια συμβατική σχέση συνήθειας που, μοιραία, τους οδηγεί σε αδιέξοδα.
Μετά από χρόνια, η Μάγια, αντιλαμβανόμενη το αδιέξοδο της σχέσης της, αλλά της ίδια της της ζωής, αναζητά νέες περιπέτειες στην παρέα ενός (αιώνιου;) κυνηγού που θα την απελευθερώσουν από την άχαρη, άνευρη, μουντή πραγματικότητα και, παράλληλα, ο Ρούμπεκ συναντά πάλι τη Μούσα του. Έτσι ξεκινά η υπαρξιακή σύγκρουση. Όλων, για όλους, σε όλους. Ζωντανοί νεκροί όλοι τους αναζητούν την ανάσταση.
Η Ιρένε περιφέρεται σαν νεκρή, επειδή είναι νεκρή. Ίσως επειδή είναι εκείνη που έχει αντιληφθεί περισσότερο όλων πόσο νεκρή είναι. Ο ανεκπλήρωτος έρωτάς της και το δώσιμο -σώμα και ψυχή- στον γλύπτη τής ρούφηξαν όλη της τη ζωή.
Θα καταφέρουν να ικανοποιήσουν τα απωθημένα τους; Και με ποιο τίμημα; Θα καταφέρουν να απαλλαγούν από τις παρωπίδες που θάβουν τις επιθυμίες τους; Από τις κοινωνικές συμβάσεις, την ηθική, τα καθήκοντα;

Είναι φανερό ότι ένα τέτοιο κείμενο δε προσεγγίζεται επιδερμικά ενώ οι πλούσιοι συμβολισμοί του χρίζουν μεγάλης έκτασης. Ο Ίψεν "παίζει" με την Ανάσταση των "νεκρών" του. Ψυχική, σωματική, πνευματική...
Tο έργο του Ίψεν, σε σκηνοθεσία Σοφίας Αλεξανιάν, μπορείτε να το παρακολουθήσετε όλο τον μήνα Ιούνιο, στα πλαίσια των Θεατρικών Συνθέσεων III, στο Beton7.

Μια παραλία, σε κάποια νότια θάλασσα της Νορβηγίας, μας υποδέχτηκε στη σκηνή, δημιουργημένη με ευφάνταστο πρωτότυπο τρόπο. Όπως μας εξήγησε η ίδια η Σοφία Αλεξανιάν έπρεπε να αφαιρεθούν κάποια εδάφια από το κείμενο για να μπορέσει η παράσταση να ανέβει στα πλαίσια του φεστιβάλ (Θεατρικές Συνθέσεις ΙΙΙ) καθώς δεν έπρεπε να υπερβαίνει τη μία ώρα. Όμως, το αποτέλεσμα δεν αφαιρεί από το έργο την ουσία, ούτε χάνεται ο ειρμός, ή ο προβληματισμός του συγγραφέα στα θέματα που θίγει. Το σύνολο έδεσε όμορφα και αρμονικά και όλοι οι ηθοποιοί βοήθησαν προς το καλύτερο. Το διαχρονικό κείμενο ανέβηκε στην πόλη πιστό στην ιδέα του κλασικού δραματουργού όμως με φρέσκο, νεανικό άνεμο σαν αποτέλεσμα των επιλογών της σκηνοθεσίας-σκηνογραφίας.
Από το δελτίο τύπου:
Τι θα συμβεί, αν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί;
Τι θα συμβεί όταν τέσσερις άνθρωποι ανακαλύψουν ποιοι είναι και τι ζητάνε; Όταν ανακαλύψουν ότι η ελευθερία του ενός εμποδίζει την ελευθερία του άλλου; Όταν συνειδητοποιήσουν ότι δεν έζησαν ποτέ; Τι θα συμβεί όταν συναντηθούν και οι τέσσερις στο χείλος του γκρεμού;
Το έργο πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις, την απελευθέρωση από την κοινωνικοπολιτική επιρροή και τη στροφή προς την ατομική ελευθερία.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Σοφία Αλεξανιάν
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

Ερμηνεύουν: Θάνος Καψοράχης, Κλεοπάτρα Εμμανουήλ, Μαρία Μανόνα και Θωμάς Διακοδαυίδ.

Τόπος: BETON7, Πύδνας 7, Βοτανικός, 2107512625
Χρόνος: Ιούνιος 2014, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Νόστος, Εν ονόματι της μούσας Ερατώς, Διόρθωση Ημαρτημένων, Η χρυσή κληρονόμος και ΦρουτίνοWorthless Treasures, Temple Music΄Σε είδα, Ιωάννη ΜαρίνουΑγόρια και κορίτσια, Δημήτρη ΣιάτηΈνα πιο σκοτεινό φως, Μαρίας ΣυλαϊδήΟ καπετάνιος τση ΖάκυθοςΗ οργή του Θεού και άλλες ιστορίες, Ιωάννας Σερίφη
Ρε μπαγάσα, Θεόδωρου ΟρφανίδηΤέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις ΒακχικόνΟι τρεις πίνακες, Βαΐας ΠαπουτσήΤο κορίτσι της Σελήνης, Μαργαρίτας ΔρόσουΚλουαζονέ, Λίνας ΒαλετοπούλουΤο δάσος των ψυχών, Ιωάννη ΜαρίνουΟι πουτ@νες κι εγώ, Γιάννη Ράμνου
Μέθεξη, Μαρίας ΠορταράκηΟι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση, Χρύσας ΜαρδάκηΡοζ, Ανθοπωλείον ο Έρως, Οικογένεια Πελτιέ, Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Η κατάραΣτερνό μελάνι, Άγγελου Αναγνωστόπουλου
Εν αρχή ην ο έρως, Ευαγγελίας ΤσακίρογλουΆννα, Μαρίας ΚέιτζΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη