Άστο το φως

Τα παιδιά

Τα παιδιά δε μιλάνε...

Κοιτάνε,

και κλέφτες της ψυχής σου,

άθελα τους, γίνονται.

Και συ,

στη λεηλασία ακίνητος στέκεις,

ανήμπορος και γυμνός.

Δοτικός.

Τα παιδια δε μιλάνε...

Κοιτάνε.

Και πάντα ζητάνε να βρεις έναν δρόμο δικό τους,

που απ’ τα μάτια είν’ η αρχή του,

δικός σου να γίνει.

Τα παιδιά όταν μιλάνε,

ακουμπάνε στη δική σου ματιά

κι από κει ξεκινάνε…

κι από κει ξεκινάς!

***

Νόμος 3588/2007/άρθρο 99 (Πτωχευτικός Κώδικας)

Ζήταγες

στη σκέψη μου μοναδικότητα,

της καρδιάς μου κομμάτια,

της ψυχής μου ξερίζωμα.

Ζήταγες,

ζήταγες… και ’γώ σου ’δινα.

Σκέψη, καρδιά, ψυχή.

Μέχρι που τα πήρες όλα.

Μου ζήτησες…

μα πριν ακούσω τι,

σε παρέπεμψα στον νόμο 3588/2007/άρθρο 99.

Χθες αργά η απόφαση.

Στ’ αξημέρωτο βράδυ μου.

Σ’ έψαχνα να στο πω

αλλά έλειπες

βυθισμένη στα αέναα θέλω σου.

Μου ζητάς πίσω

τη ζωή σου τη χαμένη.

Ξέρεις… άργησες.

Η επιχείρηση έκλεισε.

Ψάχτην στα αέναα θέλω σου!

Εκεί ήτανε και περνούσε...

Εκεί!

Διαβάσατε δύο έργα από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Κολιδάκη, Άστο το φως, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άπαρσις που με μεγάλη μου χαρά έλαβα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από τον ίδιο. Στο χρόνο που μου αφιέρωσε μου είπε:

Ποίηση - πεζογραφία - μυθιστορία... Πως αισθάνεστε ότι εκφράζεστε καλύτερα ή/και ποιο είδος αισθάνεστε ότι σας εκφράζει καλύτερα;

Δ.Κ.: Καρδιά, Ψυχή, Φαντασία. Το κάθε είδος αποτυπώνει κάτι από τον εαυτό σου, από τη ζωή σου, από την καθημερινότητα σου, από το ταξίδεμα της σκέψης σου. Ανάλογα με τη στιγμή και τη διάθεση που εκφράζεσαι. Η πεζογραφία, θα έλεγα, είναι αυτό που με συναρπάζει περισσότερο. Δημιουργείς ζωές άγνωστες με ίσως κάποια πραγματικά στοιχεία και μετά χάνεσαι μέσα σ’ αυτές. Για μένα εκεί είναι η μαγεία.

Από που αντλείτε έμπνευση;

Δ.Κ.: Από την καθημερινότητα, από κάποια ανάμνηση, από μία διήγηση. Εξαρτάται πόσο δυνατό είναι το συναίσθημα που σου προξενεί κάτι από τα παραπάνω. Εκεί έγκειται και το ερέθισμα της έμπνευσης.

Ποιο στοιχείο υπερτερεί σε αυτή την συλλογή; Τι την χαρακτηρίζει;

Δ.Κ.: Ισομερώς όλα τα στοιχεία υπάρχουν. Στη ποίηση άλλα σου περιγράφονται και σου δίνονται με ευθύ τρόπο και άλλα χρειάζεται εσύ να τα τοποθετήσεις στη δική σου οπτική γωνία. Υπάρχουν ελπιδοφόρα μηνύματα και πραγματικές αποτυπώσεις που πιστεύω ότι είχαν ή έχουν εφαρμογή σε όλους μας.

Σε ποιους απευθύνεται; 

Η συλλογή απευθύνεται σ΄ αυτόν τον αναγνώστη, τον ταξιδευτή του νου, στον αναζητητή, και ο οποίος διαβάζοντάς κάποιο από τα ποιήματα της θα συναντήσει τη δική του καρδιά ή και κάποιο κομμάτι της ψυχής του.

Το δελτίο τύπου δίνει χρήσιμες πληροφορίες όπως ότι στις σελίδες του βιβλίου αναβλύζει η ελπίδα, η ανθρωπιά, η συμπόνια, η αγάπη, η πίστη στη ζωή... ενώ ο τίτλος επιλέχθηκε ώστε να υπογραμμίσει την αξία της χαραμάδας -τόσο εκείνης που αφήνει ανοιχτή την ελπίδα ώστε να εισβάλλει στο σκοτάδι αλλά κι αυτής που επιτρέπει στον αναγνώστη να "δει" τη δική του ζωή μέσα στις λέξεις. Η συλλογή προτρέπει στη προσφορά μέσα από απλές λέξεις και άρτια δομή.

Ο ίδιος υπογραμμίζοντας την ποιητική του έκφραση αναφέρει ότι Αλήθεια -ποιητικά- σημαίνει η παρελθοντική ή η παρούσα συναισθηματική σου καταγραφή από εσένα τον ίδιο. Στα μύχια της ψυχής βλέπεις το παρελθόν και το τώρα. Παρελθόν σημαίνει καμωμένα πράγματα. Έτσι «αναγκάζεσαι» σε εξομολογήσεις λυτρωτικές, συναισθηματικές, ανομολόγητες. Ποιητικές ενφάσεις. Το τώρα, απλά, προδίδει το μέσα προσδιορίζοντας επιμελώς κρυμμένες γωνιές. Και στις δύο χρονικές καταστάσεις καταμαρτυρούνται αλήθειες. Και η αλήθεια είναι φως. Ένα φως ελπίδας που για να ξεχυθεί αναζητεί μια χαραμάδα. Μια χαραμάδα φτάνει! Γι’ αυτό... Άστο το φως.

Πληροφορίες για την διάθεση του βιβλίου μπορείτε να πάρετε στο τηλέφωνο: 2155155600 ή στο aparsis.books@gmail.com

Facebook

Περισσότερα από/για τον Δημήτρη Κολιδάκη:
Ο Δημήτρης Κολιδάκης και Η λάμψη μιας αλλιώτικης ζωής
Ο Δημήτρης Κολιδάκης και Ο ψίθυρος είναι ένα ατέλειωτο μυστικό...