Γράφει ο Θεόφιλος Γιαννόπουλος και η Δέσποινα Ντάση
Να ‘σουν
Να ‘σουν φιλί για να σε πιώ
αγκάθι που πονάει
Άστρο μικρό και φωτεινό
που στα μαλλιά κολλάει
…λέξη μικρή μες στη σιωπή
να πλέκεις τα όνειρα μου
με τ’ απαλά σου δάχτυλα
ν’ αγγίζεις την καρδιά μου
…αυγή που σκάλωσε στην γη
και κρύφτηκε στον Μάη
μες στη δροσιά από φιλί
που γι’ άρωμα διψάει
..σε ίσκιο να ντυνόσουνα
σιγά να μου μιλούσες
φύλλα των δέντρων μαγικά
πάνω μου να σκορπούσες
…καράβι που το γέννησε
μια θάλασσα στην άμμο
στεριά μικρή να σεργιανάς
στο βλέμμα μου επάνω
Μα εσύ…
Όπως τα σύννεφα περνάς
κι όπως τις σκέψεις
υγρό το χώμα, πως φιλάς
πες μου με λέξεις…
Copyright © Θεόφιλος Γιαννόπουλος All rights reserved 2016
Αφιερωμένο στη Σοφία
Αφιερωμένο στη Σοφία
Θα 'μαι
Έτσι φιλώ, έτσι αγαπώ:
άλικο χνάρι αφήνω,
εκείνο της αγάπης μου
επάνω στην καρδιά σου
Θα 'μαι της άνοιξης δροσιά
και του Οκτώβρη αέρας
το φως στο γλυκοχάραμα
της κάθε νέας μέρας
Θα ΄ναι τα λόγια μου νερό
και η αγκαλιά μου λίκνο
τα μάτια μου λυχνάρι σου
στο πιο βαθύ σκοτάδι
Ανθίζει η γη στο διάβα μας
ανάβουνε τ' αστέρια
όταν θωρρούν εμάς τους δυο
πιασμένους απ' τα χέρια
Κι αν θα σε χάσω θα χαθώ
γιατί αγάπη άλλη
στον κόσμο δεν γεννήθηκε
όπως αυτή, μεγάλη.
Copyright © Δέσποινα Ντάση All rights reserved 2016
Αφιερωμένο στον Σπύρο.
Το συνοδευτικό κολάζ δημιουργήθηκε από τμήματα πίνακα της Connie Chadwell (Texas)
