Στην υπόθεση... βρισκόμαστε στο νεκροταφείο αμέσως μετά την κηδεία του Δημοσθένη Ζωγόπουλου. Γύρω από τον τάφο του παραμένουν τέσσερις γυναίκες. Η μία είναι η χήρα του. Οι άλλες ποιες είναι; Γιατί βρίσκονται εκεί;
Σε αυτό το σπούκι σκηνικό διαδραματίζονται όλα. Η Βυζαντία Πυριόχου Γκυ υπογράφει μια μαύρη κωμωδία που τα έχει όλα: χιούμορ, έξυπνη πλοκή, ακέραιους και ολοκληρωμένους χαρακτήρες, κοινωνικό σχόλιο, εκπλήξεις, ανατροπές κ.ά. και έχει δομηθεί στέρεα τόσο στο πρώτο μισό όπου μας συστήνει τις κυρίες όσο και στο δεύτερο όπου ξεδιπλώνονται κρυφές πτυχές και γίνονται οι αποκαλύψεις. Κι ενώ οι ιστορίες των ηρωίδων συγκλίνουν όλο και περισσότερο προς τον αποθανών -ένας νεκρός είναι το κέντρο όλων- μάς βάζει σε μια διαδικασία δημιουργίας σεναρίων για τη συνέχεια και την κατάληξη τής ιστορίας της η οποία έχει μια τύπου αστυνομική εσάνς (δε θα σας τα πω και όλα, να πάτε να το δείτε). Ποια είναι ποια λοιπόν και ποιος ήταν ο Δημοσθένης; Πόσα κροκοδείλια δάκρυα πια;
Σε αυτό το σπούκι σκηνικό διαδραματίζονται όλα. Η Βυζαντία Πυριόχου Γκυ υπογράφει μια μαύρη κωμωδία που τα έχει όλα: χιούμορ, έξυπνη πλοκή, ακέραιους και ολοκληρωμένους χαρακτήρες, κοινωνικό σχόλιο, εκπλήξεις, ανατροπές κ.ά. και έχει δομηθεί στέρεα τόσο στο πρώτο μισό όπου μας συστήνει τις κυρίες όσο και στο δεύτερο όπου ξεδιπλώνονται κρυφές πτυχές και γίνονται οι αποκαλύψεις. Κι ενώ οι ιστορίες των ηρωίδων συγκλίνουν όλο και περισσότερο προς τον αποθανών -ένας νεκρός είναι το κέντρο όλων- μάς βάζει σε μια διαδικασία δημιουργίας σεναρίων για τη συνέχεια και την κατάληξη τής ιστορίας της η οποία έχει μια τύπου αστυνομική εσάνς (δε θα σας τα πω και όλα, να πάτε να το δείτε). Ποια είναι ποια λοιπόν και ποιος ήταν ο Δημοσθένης; Πόσα κροκοδείλια δάκρυα πια;
Στην παράσταση... περνάς καλά. Το κείμενο κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον σου, σε διασκεδάζει και σου χαρίζει χαμόγελα. Διαθέτει καλό πνεύμα και έξυπνη δομή. Οι χαρακτήρες είναι ξεκάθαροι και όλες οι ερμηνείες αρτιότατες και απολαυστικές. Η παραστασιοποίηση της Βασιλικής Νικολοπούλου βοήθησε πολύ στην ανάδειξη όλων των καλών στοιχείων του έργου και η συνολική προσπάθεια θαρρώ ανταμείβει συντελεστές και κοινό.
Αντί σκηνοθετικού σημειώματος:
Όταν ο εαυτός που έχουμε επινοήσει συγκρουστεί με την αλήθεια, μόνο τα δάκρυα μπορούν να μας γλιτώσουν. Τα δάκρυα μάς ακολουθούν, οι επιλογές μάς καθορίζουν, μάσκες μας καλύπτουν προσωρινά. Και η σοβαρότητα χάνεται... μαζί και η σοβαροφάνεια.
Αχ! Δεν κατάλαβα! Τι δεν κατάλαβες; Μπορεί... Μπορεί...
Μπορεί να είναι και κωμωδία. Μπορεί.
Βασιλική Νικολοπούλου
Βασιλική Νικολοπούλου
Κείμενο: Βυζαντία Πυριόχου Γκυ
Σκηνοθεσία: Βασιλική Νικολοπούλου
Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Π. Οικονόμου
Σκηνογραφία-Επιμέλεια κοστουμιών: Μαρία Φραγκάτου
Κατασκευή σκηνικών: Αντώνης Φωτεινάκης
Φωτισμοί: Βασίλης Αβραμάκος
Β. Σκηνοθέτη: Ζωή Γανωτή
Trailer-φωτογραφίες: Πάνος Ηλιακόπουλος
Επιμέλεια αφίσας: Φρόσω Tουρνά
Ερμηνεύουν:
Κατερίνα Κατσαρού (Άννα Μαρία), Στέλλα Μουκαζή (Σάγια), Βασιλική Νικολοπούλου (Τζέσικα), Ευγενία Τριανταφυλλίδου (Κλέλια)
Κάθε Πέμπτη στις 21:15 ως και την 1η του Δεκέμβρη 2016.
Διάρκεια:70'
Θέατρο Άβατον
Ευπατριδών 3, Γκάζι, μετρό Κεραμεικός
