Ε.Μ.: Μία βαθιά επιθυμία μου να βρω ένα μυθοπλαστικό πρόσχημα, μία αλληγορία, και μέσα από αυτή να πω κάτι που για μένα φαίνεται πως ήταν και είναι πολύ σημαντικό. Τα όλο και περισσότερα απρόσωπα πρόσωπα που περνούν από δίπλα μας καθημερινά θα έλεγα ότι υπήρξαν το έναυσμα μαζί με την απορία που γεννά κάτι τέτοιο στα παιδιά αλλά και τη δυσκολία να αποδοθούν οι λόγοι που έφτασε ένα πρόσωπο να φαίνεται απρόσωπο. Τόσο τα προσωπικά μου ερωτήματα όσο και οι ανησυχίες που «εισπράττω» από το περιβάλλον εργασίας μου, τον κόσμο των παιδιών, με οδήγησαν σε αυτό το κείμενο. Η παρατήρηση ότι υπάρχουν πρόσωπα γύρω μας που έχουν αρχίσει να μοιάζουν τόσο πολύ με μία ουδέτερη μάσκα και η ανάγκη να ανασκαφεί το υλικό που κάνει ένα ανθρώπινο πρόσωπο έτσι και να επενδυθεί με μία μυθοπλασία ήταν η αφορμή για τη δημιουργία αυτής της ιστορίας.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Μ.: Αναβάπτιση.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ε.Μ.: Να αφεθεί να ξεκινήσει τη δική του περιπλάνηση χέρι χέρι με τον ήρωα της ιστορίας, το Άλφα, να αναζητήσει το δικό του ταφ-μυστικό συνοδοιπόρο, να δει στα πρόσωπα των γραμμάτων πρόσωπα και καταστάσεις από τη δική του αλήθεια. Το στερητικό άλφα μπροστά από τη λέξη συναίσθημα δηλώνει μία μεγάλη άρνηση. Όταν και εάν ο αναγνώστης το θελήσει, μπορεί να περάσει από την απλή ανάγνωση αυτής της ιστορίας σε κάτι παραπάνω: μπορεί να ξεκινήσει ένα δικό του ταξίδι στη θέση του ήρωα εάν δει ποια είναι η δική του μεγάλη άρνηση, την άρει και συναινέσει να περιπλανηθεί για να συναντήσει τη δική του αλήθεια. Συνοδοιπόρος του θα είναι τα συναισθήματα και αυτό που καθένα μπορεί να του προσφέρει σε δεδομένη στιγμή.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ε.Μ.: Το ταξίδι αυτό είναι άχρονο και υπερτοπικό, γινόταν πάντοτε και παντού από τον άνθρωπο. Ο αναγνώστης μπορεί να επιλέξει αυτός πόσο θέλει να κρατήσει το ταξίδι. Όσο για τον τόπο θα πρέπει να είναι πρόθυμος να αρνηθεί για λίγο το στέρεο πάτημα στη γη και να μετεωριστεί στους αιθέρες, να διαπεράσει νέφη με το βλέμμα του γιατί θα θέλει να δει, να τεντώσει με προσμονή το αυτί σε ένα απόκοσμο μουρμουρητό γιατί θα θέλει να ακούσει. Όταν ξαναπατήσει στη γη, το βήμα του θα είναι αλλιώτικο και ο δρόμος ιδωμένος με άλλα μάτια.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Ε.Μ.: «Και προσγειώθηκε το Άλφα σε μέρος που ποτέ ξανά δεν είχε αντικρίσει, μπροστά στο κατώφλι μιας πλατιάς θάλασσας. Και στάθηκε εκεί με τα δυο του πόδια βουτηγμένα στο νερό και πήρε μια ανάσα τόσο βαθιά που του δρόσισε τα πνευμόνια κι έκανε το δέρμα του να ριγήσει. Πρώτη φορά ένιωθε το σώμα του ζωντανεμένο.»
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Στο οπισθόφυλλο...
Μία λέξη ραγίζει, ένας ολόκληρος κόσμος φανερώνεται. Ένα γράμμα γίνεται πρωταγωνιστής στην αληθινή ζωή κι ένα άλλο συνοδοιπόρος του. Άραγε, μπορεί κάτι να κολλήσει καλύτερα ύστερα από μια ρωγμή; Μπορεί μια χαμένη πρωτιά να παραχωρήσει τη θέση της στην ίδια τη ζωή;
Η αλληγορική ιστορία ενός γράμματος, του Άλφα, καμωμένη από υλικά συναισθημάτων. H ιστορία οποιουδήποτε, που ξεκινά ένα απροσδόκητο ταξίδι και μέσα από ανέμους, στάχτες, κύματα ανακαλύπτει ένα σύμπαν σπουδαιότερο από αυτό που άφησε.
Ένα παραμύθι για μεγαλύτερα και εντελώς μεγάλα παιδιά που μιλά για τη σημασία των συναισθημάτων και μας κουνά το κεφάλι καταφατικά πως αξίζει η διαδρομή που θα διανυθεί μαζί τους.
Το Ασυναίσθημα της Εύης Μάμαλη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις www.vakxikon.gr και έχει λάβει Έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχών το 2015.
Η Εύη Μάμαλη γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ειδικεύτηκε στη Διδακτική και τα Αναλυτικά Προγράμματα. Είναι υποψήφια διδάκτορας Παιδαγωγικής του Θεάτρου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Έχει ασχοληθεί με το θέατρο και τη γραφή. Το Ασυναίσθημα είναι το πρώτο της βιβλίο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως εκπαιδευτικός.
