Γλέντησαν κάθε κομμάτι της σάρκας τους. Ρούφηξαν κάθε ηδονή που ανατίναζε τα θεμέλια των πρέπει τους.
Ράντισαν με το πείσμα τους τα δέντρα των σπιτιών, τους δρόμους που έβγαζαν στην Ερμού και στη Σκεπαστή Αγορά.
Ήταν οι μέρες φωτεινές, έκαιγε ο ήλιος πάνω απ τα κεφάλια τους κι όλοι πιστοί. Κάποιοι στη δουλειά, άλλοι στα θεία, κι άλλοι στον έρωτα.
Παραδομένοι ήταν όλοι στη μοίρα τους, ανίσχυροι άνθρωποι, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς.
Όχι. Τη μοίρα τους την έπαιξαν στα ίσα. Την προκάλεσαν. Την διάλεξαν και τους διάλεξε. Την πόνεσαν και τους πόνεσε.
Λέρωσαν την αθωότητά τους, μα δεν την έχασαν ποτέ.
Ήταν λένε μια πόλη υγρή. Κι όμως, εγώ το ξέρω, πως ήταν πάνω από όλα, μια πόλη μαγική.
Περισσότερα από/για την Φωτεινή Ναούμ:
Παραμυθένιες σκέψεις πάνω στο βιβλίο Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες
«Έτσι απλά θα περάσει μια μέρα κι η ζωή;», Φωτεινή Ναούμ
Η Φωτεινή Ναούμ για το Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες
Η Φωτεινή Ναούμ για το Χωρίς παρελθόν
Η Φωτεινή Ναούμ συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του νέου της μυθιστορήματος. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο.
Το μυθιστόρημα της Φωτεινής Ναούμ, Υγρή πόλη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Θα το βρείτε εδώ! Διαβάστε και ένα απόσπασμα.
Στην περίληψη λέει μεταξύ άλλων:
Ο Λεωνίδας είναι ο αξιοσέβαστος κουρέας της πόλης. Σοβαρός, εχέμυθος, μετρημένος, διατηρεί ένα κουρείο στη σκεπαστή αγορά. Ζει με την κόρη του και τη φιλάσθενη γυναίκα του σ’ ένα παλιό νεοκλασικό. Η απρόσμενη επίσκεψη της Χλόης έρχεται να ταράξει την ήρεμη ζωή του. Το Παρίσι στοιχειώνει την Κομοτηνή. Ο ιδιόρρυθμος, φιλήδονος Ζαν περιπλέκει ακόμα τις ζωές τους.
Σε ένα χωριό λίγο έξω από την πόλη, ο γοητευτικός, φιλόδοξος Ζαχαρίας θα συναντήσει τη συντηρητική Λαμπρινή, θα μαγευτεί από το ήθος της και θα κάνει τα πάντα για να την κατακτήσει. Ευτράπελα, μοιραίες συναντήσεις και πλήθος ιδιόμορφων ανθρώπων στήνουν την τοιχογραφία μιας εποχής. Ήρωες βουτηγμένοι στα πανανθρώπινα πάθη άλλοτε διάγουν μια ζωή συμβατική και άλλοτε πάλι παραδίδονται σε ανομολόγητες επιθυμίες.
Η υγρή πόλη είμαι εγώ. Είμαστε εμείς. Η κοινωνία που ζούμε, όλα αυτά που καλούμαστε να βιώσουμε χωρίς να μας έχει προετοιμάσει κανείς. Το ποτάμι άλλοτε ξεσκεπάζει και άλλοτε ενώνει και ευλογεί.
Παραμυθένιες σκέψεις πάνω στο βιβλίο Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες
«Έτσι απλά θα περάσει μια μέρα κι η ζωή;», Φωτεινή Ναούμ
Η Φωτεινή Ναούμ για το Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες
Η Φωτεινή Ναούμ για το Χωρίς παρελθόν
