Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Σ.Γ.: Το παραμύθι αυτό είναι καθαρά βιωματικό. Έχει να κάνει με την δική μου εσωτερική "μουρμούρα". Και γράφοντας αυτή την ιστορία ως θεία έμπνευση είδα τα πράγματα διαφορετικά, πιο θετικά. Η αρνητικότητά μου πήρε μορφή και έγινε ιστορία για να μου διδάξει τις συνέπειές της.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Σ.Γ.: Αυτογνωσία. Δηλαδή η βαθύτερη γνώση του εαυτού μου γενικότερα. Παρατηρώ και διορθώνω για το δικό μου καλό και κατ' επέκταση των άλλων γύρω μου.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Σ.Γ.: Να το διαβάσει 2 και 3 φορές για να καταλάβει το βαθύτερο νόημα που υπάρχει μέσα σε μια παιδική και όχι ιστορία. Και μέσα από τις εικόνες {δική μου εικονογράφηση} να νιώσει τα συναισθήματα των χαρακτήρων.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Σ.Γ.: Αν λοιπόν ήταν κανονικό ταξίδι η ιστορία μας θα βρισκόταν στην λίμνη Κερκίνη που είναι γεμάτη ψάρια και γύρω της έχει μια όμορφη βλάστηση που την αγκαλιάζει. Το πόσες μέρες θα κρατούσε; Αυτό οφείλεται στον "Ψαρά μας τον μουρμούρη" και το πόσο γρήγορα θα καταλάβαινε την λάθος στάση του απέναντι σε όλους και σε όλα.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Σ.Γ.: «Για δες τι όμορφα που είναι τα άστρα! Να, κοίταξέ τα χωρίς να συλλογιέσαι τίποτε, μήτε καλό μήτε κακό.
Απλώς παρατήρησέ τα και τότε θα καταλάβεις τι όμορφα και ζωντανά είναι όλα μέσα στην ησυχία αυτή.
Ησυχία εξωτερική και εσωτερική. Τότε θα καταλάβεις…»
Το παιδικό βιβλίο της Σοφίας Γουδετσίδου, Ο ψαράς μας ο μουρμούρης, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωρίωνας.
