Υποτελείς & Ανυπότακτοι

Οι λέξεις του είναι μετρημένες σπίθες που πυροδοτούν άπειρες εικόνες στον αναγνώστη με περίσσεια μαεστρία. Πόσο σπάνιο. Διπλή Δημιουργία!

Ο Ποιητής χρησιμοποιεί τις λέξεις συχνά σε διαφορετική μοντέρνα αρχιτεκτονική. Τα ποιήματα είναι κτίρια, χτίζονται λέξη προς λέξη. Μερικά στάζουν πίκρα άλλα ακτινοβολούν φως + χαρά και σπυριά χαμόγελο.

Όσες φορές και να διαβάσεις τα ποιήματα αυτά κάθε φορά σου δίνουν και ένα σκίρτημα στην ψυχή, ξεδιπλώνεται μία επιπλέον πτυχή.

Στο ποίημα ΖΩ μόνο ρήματα σαν κλίμακα, τη δύναμη που έχουν... πυροβολούν.

Σε μία εποχή επίπεδη και ζωή επίπεδη κάποιες φορές, ευτυχώς τέτοια ποίηση δημιουργεί λόφους και κτίρια και γεμίζει το άδειο μέσα μας με σπάνιο αέρα συναισθημάτων.

Είμαστε υποτελείς *αγωνιώντας για ευημερία + ασφάλεια*. Είμαστε ρακοσυλλέκτες κορίτσια της ανάγκης και με τέτοια ποίηση ελπίζω να ζούμε όχι μόνο νύχτες αλλά και μέρες θαυμάτων.

στα δένδρα -ποιητές- σεβασμό και δέος, εμείς οι συστάδες θάμνων -αναγνώστες

Η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Μ. Γαλάνη, Υποτελείς & Ανυπότακτοι, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος. Περισσότερα για τη συλλογή θα βρείτε εδώ.

Οι πλαγιογραμμένες εκφράσεις είναι αποσπάσματα της συλλογής