Γράφει η Τζωρτζίνα Κουριαντάκη
Έρωτας είναι θαυμασμός για τ’ άλλου τα ωραία…
Ίσως για την εμφάνιση, το παρουσιαστικό του,
το δέος να κάνει είσοδο, γιορτή ο οφθαλμός σου.
Ερωτική φρενίτιδα ωστόσο για να νιώσεις,
θα πρέπει άξια θαυμασμού να ‘ναι η υπεροχή του,
ν’ αστράφτει μόνο τ’ άστρο του στους έναστρους αιθέρες,
να ξεχωρίζει απ’ τους πολλούς για όλα αυτά που είναι.
Έρωτας είναι θαυμασμός για τ’ άλλου τα ωραία…
Η εξυπνάδα του μυαλού, του λογισμού του κόρτε
έρωτα αν κάνει στωικά με του μυαλού σου σκέψεις.
Η λογική σου αν του δοθεί, γλυκά εσύ θα νιώσεις
της έλξης το ξελόγιασμα, παραδοχής σου φλόγα.
Δυο λογισμών το σμίξιμο, ξέφρενο πάθος είναι,
γοργή είναι η κορύφωση, μετά ξανά λαχτάρα.
Έρωτας είναι θαυμασμός για τ’ άλλου τα ωραία…
Το γέλιο του, κελάρυσμα, ρυάκι που αναβλύζει.
Στις παρυφές χειλιών του ο νους νείρεται και ξεχνιέται.
Χαμόγελό του αβίαστο σ’ εσένα χαρισμένο,
στο μέσα σου άφατο χαμό, γλυκά τον κατορθώνει.
Είναι όλ’ αυτά που προκαλεί η λάμψη στη ματιά του,
βλέμμα του χαμογελαστό πάνω σου αν σεργιανίσει.
Έρωτας είναι θαυμασμός για τ’ άλλου τα ωραία…
Είν’ το δικό του φέρεσθαι, τα όσα αυτός πιστεύει,
ο τρόπος σκέψης, τα όνειρα και τα δικά του θέλω.
Μια σύνθεση είναι ο έρωτας με χρώματα για νότες,
κι είναι η πολυχρωμία του πλάνη, μεθύσι, μπόρα
που όλοι αξιώνουμε κι ας βγούμε ηττημένοι.
Θέλω σου δεν θα εισακουστούν, νάζι της Μοίρας είναι.
Έρωτας είναι θαυμασμός για τ’ άλλου τα ωραία…
🌹
Copyright © Τζωρτζίνα Κουριαντάκη All rights reserved, 2018
Το συνοδευτικό κολάζ δημιουργήθηκε από τον πίνακα του Toulouse Lautrec, The Kiss (1892)
Της ίδιας:
Λίγη μαμά ακόμα
Άκου το παιδί
Ο επισκέπτης
Της ίδιας:
Λίγη μαμά ακόμα
Άκου το παιδί
Ο επισκέπτης
