Η χαρούμενη εκδήλωση είχε ξεκινήσει, εδώ και λίγη ώρα στο σπίτι της Δήμητρας. Αρκετοί φίλοι, γνωστοί και συγγενείς είχανε συγκεντρωθεί καθώς είχε την ονομαστική της γιορτή.
Η βροχή που έπεφτε, δεν πτοούσε επ’ ουδενί την διάθεση κανενός. Αντίθετα όσο κυλούσε ο χρόνος, το κέφι μεγάλωνε και η ατμόσφαιρα πρόδιδε αυτό που εκλύονταν από την μεγάλη παρέα. Αισιοδοξία!
Το αλκοόλ έρεε άφθονο, όπως και τα εδέσματα ήταν πλούσια σε ποικιλία. Η οικοδέσποινα εκθαμβωτική και χαμογελαστή, δεν κουραζόταν να ανταποδίδει τις ευχές που δεχόταν, τόσο εκ του σύνεγγυς όσο και απ΄το κινητό τηλέφωνο.
Κάποια στιγμή μάλιστα, προς έκπληξη όλων των καλεσμένων τα δωμάτια του διαμερίσματος πλημμύρισαν από μπαλόνια. Όλοι ένιωσαν παιδιά.
Υπήρχε ποικιλία χρωμάτων, και η αίσθηση ότι χόρευαν «αγκαζέ» με τις διαθέσεις των ατόμων. Το ξημέρωμα της Κυριακής, φάνταζε μακρινό όσο και ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα.
Τα χρονογραφήματα του Νίκου συνοδεύει κολάζ από έργα της Elinore Schnurr.
Βρείτε τον Νίκο Βαρδάκα στη σελίδα του στο facebook.
