Αφροδίτης Καριοφύλλη
Ξέρω ότι σου είναι δύσκολο να σκορπάς γλύκα με λέξεις. Όσοι δεν σε ξέρουν σε κοροϊδεύουν, γιατί φαίνεσαι γελοίος έτσι όπως κολλάει το μέλι στη γλώσσα, τα δόντια και τα χείλη σου και αδυνατείς να μιλήσεις ξεκάθαρα. Τα λόγια ηχούν παράξενα και όσο προσπαθείς όλοι γελάνε.
Οι ερωτευμένοι διστάζουν. Συχνά φοβούνται αυτή τη δυσκολία στις εκφράσεις του έρωτα και κρύβονται. Συσσωρεύουν το μέλι μέσα τους, μέχρι που δεν μπορούν να το κρατήσουν άλλο. Τότε ξερνάνε και οι κολλώδεις λέξεις κάθονται στο λαιμό, τους κόβουν την ανάσα και πνίγονται.
Εσύ δεν πνίγεσαι. Ποτέ δεν φοβήθηκες τον χλευασμό κανενός και μιλούσες πάντα γλυκά σε μένα. Κάθε μέρα στάλαζες το μέλι σου. Μια σταγόνα, μια κουταλιά, ένα βάζο, ένα ολόκληρο μελίσσι γλυκαίνοντάς με. Τις πικρές μου μέρες περισσότερο.
Προσπαθώ να φανώ αντάξιά σου και να κάνω το ίδιο. Όμως, καμιά φορά το μέλι μου φαίνεται λιγότερο γλυκό από όσο θα ήθελα. Αναρωτιέμαι τι γλυκύτερο υπάρχει, μα δεν βρίσκω τίποτα. Ψάχνω κάτι δυνατότερο. Το πικάντικο ή το καυτερό που συχνά επιλέγω, δεν είναι του γούστου σου. Γυρνάω στις κοινές λέξεις. Το «σ’ αγαπώ» φαίνεται συνηθισμένο, το «σε λατρεύω» ασήμαντο, το «είσαι η ζωή μου» κάπως πιο αληθινό αλλά τόσο σύντομο. Η ζωή είναι μικρή. Μακάρι να είχα εκατό ζωές και να τις περνούσα όλες μαζί σου.
Τί δεν θα έδινα για να ξαναγευτώ το πρώτο μας φιλί και όλα τα πρώτα μας. Θέλω να σε ξανασυναντήσω, να σε ερωτευτώ αμέσως, να ξενυχτάω για σένα, να σου λέω τα μυστικά μου και να φτιάχνουμε δικά μας. Να μάθω από την αρχή όλες τις ρωγμές, τις εσοχές, τα εξογκώματα, τα σημάδια, τα αρώματα, τους ήχους του σώματός σου.
Εσύ στην αρχή να διστάσεις. Να με δεχτείς και ας είμαι ακόμα μισή. Να μου διδάξεις τη ζωή, να καθαρίσεις από μέσα μου κάθε τι άσχημο και να με πλάσεις σε κάτι όμορφο και ολόκληρο.
Ας είναι ίδιες οι στιγμές μας. Ας ακούσουμε τα ίδια τραγούδια, ας ταξιδέψουμε στους ίδιους προορισμούς, ας ζήσουμε σε μικρά σπίτια, ας περάσουμε από άθλιες δουλειές, ας ξανακάνουμε οικογένεια με όλα τα εύκολα και τα δύσκολα χωρίς καμία παρέκκλιση. Δεν θα με κουράσει η επανάληψη μαζί σου. Με σένα, μόνο με σένα, θα είμαι ευτυχισμένη αν τα ξαναπεράσω όλα.
Θέλω να σε ζήσω ξανά. Αν μου ζητήσεις αντάλλαγμα, θα κομματιάσω την ψυχή μου και λίγο λίγο θα στην χαρίσω μέχρι να μην μείνει τίποτα για μένα. Αρκεί να μου υποσχεθείς, ότι δεν θα φράξεις ποτέ το μέλι που ρέει στις γλυκιές σου λέξεις. Θα κάνω και εγώ το ίδιο. Και αν κάποια μέρα το μέλι μας πνίξει, θα αρχίσουμε από την αρχή.
🌹
Αφροδίτη Καριοφύλη
Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.
