Ένα τέτοιο βιβλίο αποτελεί η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Α. Δημητριάδη, Σελίδα μισοφέγγαρη, η οποία εικονογραφείται με τα έργα της Φωτεινής Παππά. Οι δύο εκφράσεις συναντιούνται και αλληλοσυμπληρώνονται θαυμάσια σε πολλαπλά επίπεδα· ένας λόγος παραπάνω που ο ποιητής θίγει θεματικές για το άλλο μισό. Ε, αυτό το άλλο μισό θα μπορούσε να προεκταθεί νοηματικώς και στις δημιουργίες της κυρίας Παππά.
Έτσι, η σύγχρονη ελληνική ποίηση του Δημητριάδη στις σελίδες του βιβλίου είναι σαν να τοποθετεί το μολύβι στο χέρι της εικαστικού αφού οι δύο μορφές τέχνης «συναντιούνται» ταυτιζόμενες. Αυτό που «βλέπει» κανείς στην ποίηση για χρώμα, το κόκκινο σε όλες τους τις εκφάνσεις (ως φεγγάρι ματωμένο, ως αίμα, ως καημός πορφυρός, ως πυρκαγιά κ.ο.κ.) και το μαύρο, είναι εξίσου τα κυρίαρχο στους πίνακες... και το ίδιο για ό,τι αισθάνεται ή ό,τι «ακούει».
Γράφει σε μια υπέροχη παρομοίωση:
Μόνο το βλέμμα έχω
κι ένα κόκκινο μήλο να σου δώσω.
Την καρδιά μου.
Μιας και αναφέρομαι στα χρώματα, σχετικά με τους ήχους των έργων πέρα εκείνον της βροχής κυριαρχεί η μπλουζ διάθεση και το ταγκό. Γενικότερα βέβαια κυριαρχεί η θλίψη κι η μελαγχολία που προκύπτουν συνέπεια απώλειας, μοναξιάς, έλλειψης, λυγμού...Τα άνευ ρίμας έργα είναι φειδωλά στα λόγια και συμπυκνωμένα σε όλα τα υπόλοιπα: εικόνες, αισθήματα... ενώ έχεις διαρκώς την αίσθηση ότι ένα εμπόδιο, μια αναβολή καθυστερεί το επιθυμητό. Αλλού, το σμίξιμο.
Το πρωί ξεχύνεται η πίκρα.
Τελικά σε αφήνει γεμάτο. Από πλούτο λέξεων, αισθήσεων, εικόνων...
Με μια πικρή γεύση και τη νοσταλγία αυτού που λείπει, που έφυγε ή που δεν ήρθε, πάντως εκείνου που απουσιάζει -ένα κενό- ενώ επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο ότι η ποίηση δομείται με δάκρυα τις στενάχωρες ώρες του ανθρώπου.
Τζένη Κουκίδου
Με μια πικρή γεύση και τη νοσταλγία αυτού που λείπει, που έφυγε ή που δεν ήρθε, πάντως εκείνου που απουσιάζει -ένα κενό- ενώ επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο ότι η ποίηση δομείται με δάκρυα τις στενάχωρες ώρες του ανθρώπου.
Τζένη Κουκίδου
Η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Α. Δημητριάδη, Σελίδα μισοφέγγαρη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοές Λόγου και Τέχνης.
Ευχαριστώ τον Δημήτρη Α. Δημητριάδη για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα.
Αρθρογραφία του Δημήτρη Α. Δημητριάδη στο koukidaki.gr
