koukidaki: Terror

Στις 26 Μαΐου το βράδυ, ένα αεροπλάνο της Lufthansa κατευθύνεται από το Βερολίνο στο Μόναχο με 164 επιβάτες υπό καθεστώς ομηρίας. Ο τρομοκράτης απαιτεί από τον πιλότο να ρίξει το αεροσκάφος στο γήπεδο Allianz Arena του Μοναχό όπου διεξαγόταν αγώνας Γερμανίας - Αγγλίας. Στο γήπεδο βρισκόντουσαν 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση αντιδρά άμεσα και σηκώνει ένα μαχητικό αεροσκάφος για να παρακολουθεί την πορεία του πολύ στενά, περιμένοντας οδηγίες. Ο πιλότος του μαχητικού αεροσκάφους Λαρς Κοχ (Στέλιος Δημόπουλος), παίρνει την πρωτοβουλία να το ανατινάξει, σκοτώνοντας τους 164 επιβάτες προκειμένου να σώσει τους 70.000 φιλάθλους. Εμείς θα δούμε την δίκη.

Μου κέντρισε την περιέργεια η υπόθεση καθώς διάβαζα στο internet και είχε μπει στη wish λίστα μου. Βρήκα την ευκαιρία ανήμερα των Χριστουγέννων να την παρακολουθήσω.

Πριν φτάσω στο θέατρο, που βρίσκεται στη Βουκουρεστίου, είχα λίγα λεπτά μπροστά μου πριν αρχίσει το έργο για να κάνω μια βόλτα στο υπέροχο στολισμένο Σύνταγμα. Και η Βουκουρεστίου όμως δεν πάει πίσω από ομορφιά. Πέρασε η ώρα και από το θυρωρείο παρέλαβα το εισιτήριό μου. Μαζί όμως μου έδωσαν και μια καρτέλα όπου από τη μια πλευρά είχε το γράμμα Ε και από την άλλη το γράμμα Α. Μου εξήγησαν ότι στο τέλος της παράστασης θα μας ζητηθεί να κρίνουμε εμείς οι θεατές αν ο κατηγορούμενος είναι αθώος (θα σηκώσουμε ψηλά το γράμμα Α) ή αν είναι ένοχος (θα σηκώσουμε ψηλά το γράμμα Ε).

Πέρασα στην αίθουσα η οποία γέμισε αμέσως από κόσμο και τα φώτα έσβησαν. Η σκηνή φωτίστηκε. Στο κέντρο της σκηνής η έδρα του προέδρου του δικαστηρίου. Πιο μπροστά στη σκηνή, αριστερά και δεξιά υπήρχαν από ένα τραπέζι με δυο καρέκλες το κάθε ένα.

Στη σκηνή βγήκαν και έλαβαν τις θέσεις τους, ο πρόεδρος (Βασίλης Παλαιολόγος), ο συνήγορος υπεράσπισης Κος Μπιγκλερ (Γιάννης Στεφόπουλος), η εισαγγελέας Κα Νέλσον (Βάσω Καβαλιεράτου), ο μάρτυρας υπεράσπισης Κος Λάουτερμπαχ (Κώστας Ανταλόπουλος) και η μάρτυρας κατηγορίας Κα Μάιζερ (Νάνσυ Μπούκλη).

Η παράσταση ξεκινά με τον πρόεδρο του δικαστηρίου να μας ενημερώνει για το συμβάν και να μας προτρέπει να ακούσουμε προσεκτικά όλα τα στοιχεία που θα καταθέσουν ο κατηγορούμενος, ο συνήγορος, η εισαγγελέας και η μάρτυρας γιατί στο τέλος εμείς θα αποφασίσουμε για το αποτέλεσμα. Επίσης προσπαθεί να μας θέσει όλα τα ζητήματα που προκύπτουν από την απόφαση του κατηγορουμένου. Μας ρωτά: ποιος μπορεί να αποφασίζει για τις ζωές των άλλων; Πώς ένας στρατιώτης λειτουργεί χωρίς να πάρει εντολή από τους ανωτέρους του; Πώς μπορεί ο καθένας να κρίνει και να αποφασίζει ποιος πρέπει να ζήσει και ποιος να πεθάνει;

Πρώτα ο συνήγορος αναλύει τις ευθύνες όλων των πλευρών καθώς προσπαθεί να υπερασπιστεί τον κατηγορούμενο. Όμως ο κατηγορούμενος όταν έρχεται η στιγμή να καθίσει στο εδώλιο και στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τη θέση του αναφέρει μέσα στα άλλα «και οι επιβάτες έχουν ευθύνη όταν συνωστίζονται για να επιβιβαστούν σε ένα μεταφορικό μέσο όπως το αεροπλάνο γνωρίζοντας τον κίνδυνο, καθώς όλοι ξέρουν ότι από το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2011 και μετά στα σημεία που υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση πλήθους, όπως μετρό, θέατρο, γήπεδο κ.λ.π., ελλοχεύει ο κίνδυνος για τρομοκρατικά χτυπήματα».

Η εισαγγελέας με τη σειρά της θέτει ερωτήματα που κάνουν κάποια στιγμή τόσο τον κατηγορούμενο όσο και εμάς να αμφιβάλλουμε για την πράξη του. Μόλις τελειώνει η αγόρευσή της, ο πρόεδρος καλεί στο ειδώλιο την μάρτυρα κατηγορίας. Η μάρτυρας έχασε τον σύζυγο και πατέρα ενός μικρού κοριτσιού σε αυτή την τραγωδία. Μας εξιστορεί τι συνέβη από την μέρα που έφυγε ο σύζυγος για το ταξίδι, το τελευταίο μήνυμα που έλαβε στο κινητό της μέχρι και το μοναδικό πράγμα που της απέμεινε από εκείνον, ένα παπούτσι.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, είχαμε και ανάλογα ηχητικά ντοκουμέντα, όπως συνομιλίες του κατηγορούμενου με το κέντρο επιχειρήσεων, τους ήχους από τα αεροπλάνα καθώς και τις εκρήξεις.

Στο τέλος ο πρόεδρος του δικαστηρίου στράφηκε σε εμάς και μας ζήτησε να βγάλουμε εμείς την απόφαση. Όσοι θεατές θεωρούσαν ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος, ύψωσαν την καρτέλα από την μεριά του Α. Η καταμέτρηση έγινε και μετά οι θεατές που θεωρούσαν ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος ύψωσαν την καρτέλα από την μεριά του Ε. Η καταμέτρηση έγινε και τα αποτελέσματα δόθηκαν στον πρόεδρο.

Ο πρόεδρος λοιπόν μας ανακοίνωσε ότι ο κατηγορούμενος κρίνεται αθώος με 55 ψήφους υπέρ και 52 κατά. Εγώ, να σας πω την αλήθεια, ήμουν μέσα σε αυτούς που ψήφισαν ότι ήταν ένοχος. Δύο στοιχεία που έθεσε η εισαγγελέας με έκαναν να πιστέψω ότι κάτι άλλο θα μπορούσε να γίνει.

Όταν το έργο τελείωσε, έφυγα εντυπωσιασμένη. Πρώτη φορά έζησα μια διαδραστική παράσταση για ενήλικες. Συνήθως κάτι τέτοιο το βιώνω σε παιδικές παραστάσεις.