Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Γιάννης Κωσταράς: Υποσυνείδητα ο θάνατος της μητέρας μου που αφενός λειτούργησε ως έναυσμα δημιουργικότητας και αντίδρασης στη «μαυρίλα» που βίωνα εντός μου εκείνη την περίοδο και αφετέρου ταύτισης με αυτήν την προσωπικότητα που ετύγχανε να ζει μακριά από τους βιολογικούς του γονείς, όπως κι εγώ εκείνη τη δεδομένη στιγμή.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Γ.Κ.: Άθλος.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Γ.Κ.: Να σταθεί λιγότερα στις ιστορικές λεπτομέρειες και στοιχεία και να δώσει περισσότερο βάση στο ψυχολογικό υπόβαθρο του κεντρικού ήρωα, αλλά και των υπολοίπων που ξετυλίγονται μέσα στο έργο.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Γ.Κ.: Νομίζω ότι θα ήταν ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες, για να δανειστώ τον τίτλο ενός άλλου βιβλίου, μιας και πιστεύω πως η ζωή του Καραϊσκάκη ενδείκνυται για κάτι τέτοιο με τις εναλλαγές χώρων και προσώπων που είχε.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Γ.Κ.: «Δαύτος, όπου γίνεται αφέντης χωρίς να γενή πρώτον δούλος, είναι μπάσταρδος αφέντης, κι αλίμονο ετότες εις το δούλο.»
Ο Γιάννης Κωσταράς απαντά μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για το θεατρικό του έργο. Παρακάτω, ο ίδιος, αποδεχόμενος την πρό(σ)κληση της στήλης Πλοκόλεξο γράφει για το βιβλίο του χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο δελτίο τύπου διαβάζουμε:
Ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλου κυκλοφορεῖ τὸ νέο θεατρικὸ ἔργο τοῦ Γιάννη Κωσταρᾶ, Καραϊσκάκης: Ὁ παρεξηγημένος ἥρωας. Στὸ ἱστορικὸ δρᾶμα ξαναζωντανεύει ὁ βίος τοῦ ἥρωος ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς ὑπηρεσίας του ὑπὸ τὸν Ἀλῆ Πασᾶ τῶν Ἰωαννίνων, ἕως τὸ τραγικὸ τέλος στὴν Ἀττική. Καθὼς ἐκτίθενται στὶς τρεῖς πράξεις τὰ κατορθώματα, τὸ ἦθος, ἡ πολιτεία καὶ τὰ προσωπικὰ βάσανα τοῦ ὁπλαρχηγοῦ, διαφωτίζεται συνάμα σκηνικῶς κ’ ἕνα σημαντικὸ μέρος τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως. Τὰ διάφορα πρόσωπα (στρατιωτικοί, πολιτικοί, ἱεράρχες, ἁπλὸς λαός) χρησιμοποιοῦν κατὰ τοὺς διαλόγους τὸ ἀντίστοιχο ἰδίωμα τῆς ἐποχῆς, λόγιο ἢ δημῶδες.
Η συγγραφή και έκδοση αυτού του βιβλίου μου προσφέρθηκε ως διέξοδος έκφρασης έντονων συναισθημάτων που κρατούσα καλά κλεισμένα μέσα μου, αλλά και ευκαιρία δημιουργίας μετά την περυσινή καταστροφική χρονιά για το ελληνικό θέατρο και τον πολιτισμό γενικότερα. Ελπίζω να μείνει στην αιωνιότητα, όπως και ο Καραϊσκάκης, του οποίου περιγράφει το ταξίδι της ζωής από την αρχή του, το 1780 και με βάση φυσικά το μέρος, με το οποίο είχε εμμονή, τα Άγραφα. Από εκεί και πέρα χωρίς να παραλείπει οτιδήποτε το αποτρόπαιο μπορεί να διέπραξε αυτός ο άνθρωπος, παρουσιάζει την ελπίδα του για απελευθέρωση της Ελλάδας εκφρασμένη μέσα από τον αγώνα του με γνώμονα το χρέος προς την πατρίδα και τους συνανθρώπους του, τα οποία ευτυχώς υπερίσχυσαν εντέλει. Βέβαια, για τον ίδιο όλο αυτό παρέμεινε δυστυχώς μια φαντασίωση, αφού δεν έζησε για να δει τους κόπους του να «καρποφορούν».
Ο Γιάννης Κωσταράς σημειώνει: Λέξη αντικατάστασης μιας εκ των δοθέντων: Κίνδυνος.
