Το βιβλίο «Παρασκήνια του έρωτα» της συγγραφέως Κατερίνας Ανδρικοπούλου που κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική, αποτελείται από διάφορες σύντομες, οικείες, καθημερινές ιστορίες.
Πρόκειται για ανθρώπους της διπλανής πόρτας, οι οποίοι ερωτεύονται, χωρίζουν, κάνουν νέα αρχή. Μοιραζόμαστε τις οικογενειακές τους ιστορίες, τα άγχη στο μεγάλωμα των παιδιών τους, μέχρι και για τα προβλήματα που προκύπτουν απ’ τα ονόματα που τους δίνουν!
[…] Σ’ ένα αγγλικό σχολικό προαύλιο, τα παιδάκια κάνουν βόλτες […] Όλες οι μαμάδες διάλεξαν τα ονόματα των παιδιών τους πολύ προσεκτικά […] Και όμως, υπάρχει μία Πόπη, ένας Χάρι, υπάρχει και μια Χήνα. Και μου 'ρχεται ν’ αρπάξω αυτήν την μάνα από το μαλλί και να της πω: «Ρε, ξέρεις τι θα πει χήνα στα ελληνικά; Γιατί δε με ρώταγες; Πώς θα πάει το παιδί σου διακοπές στο Φαληράκι;» (από το διήγημα της σ. 28, με τίτλο «Ονοματοποιία»)
Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις όπου γίνεται σύγκριση μεταξύ παλαιών και νέων γιαγιάδων, καθώς και ερωτήσεις που «ζαλίζουν» τις εγκύους, όπως και τα προβλήματα που προκύπτουν απ’ τις σχέσεις από απόσταση.
Βεβαίως θα ταξιδέψουμε και σε στενάχωρες καταστάσεις. Και μιλώ για περιπτώσεις όπως είναι ο χωρισμός, η εξαπάτηση, η αντιμετώπιση στις αρρώστιες των παιδιών. Κι όλα τους αποτυπώνονται στο χαρτί αναδεικνύοντας πάντοτε και την χιουμοριστική πλευρά που πάντοτε φροντίζει να φέρνει στην επιφάνεια η πένα της συγγραφέως.
Σε πολλά σημεία του βιβλίου μάλιστα αναφέρονται και κάποιες διαπιστώσεις που όλοι λίγο πολύ έχουμε προσέξει ή αγνοήσει στην καθημερινότητά μας. Ένα μικρό παράδειγμα και είναι το παρακάτω απόσπασμα, από την σελίδα 100 του βιβλίου, με τίτλο ιστορίας «Οι φωτογραφίες»:
Μέσα στα μυριάδες προβλήματα που προκύπτουν όταν ένα ζευγάρι κάνει παιδιά, προβάλλει και το πρόβλημα με τις φωτογραφίες. Οι περισσότεροι άντρες, αποδεδειγμένα, δε βγάζουν τις γυναίκες τους φωτογραφία. Δε ξέρω γιατί…
Για να καταλήξει η ιστορία στην αφοπλιστική απάντηση του άνδρα στην σελίδα 102, ότι: «Βαριέμαι να βγάζω τώρα φωτογραφίες κι έτσι κι αλλιώς τις μισές που θα βγάλω θα τις σβήσεις».
Το βιβλίο της Κατερίνα Ανδρικοπούλου, «Παρασκήνια του έρωτα», το βίωσα ως ένα έργο που είναι γραμμένο για αναγνώστες κάθε ηλικίας, οι οποίοι διατηρούν πάντοτε το ίδιο χαμόγελο. Το ίδιο που είχαν και ως παιδιά.
Σχετικά με το βιογραφικό της συγγραφέως, πληροφορούμαστε ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αίγιο, σπούδασε Νηπιαγωγός στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και συνέχισε τις σπουδές της στην Αγγλία. Στη Γλασκόβη απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία (M. Ed Psych.) και ειδικεύτηκε στην Παιγνιοθεραπεία. Έζησε επίσης αρκετά χρόνια στο Λονδίνο, και κατόπιν εγκαταστάθηκε μόνιμα με τον άντρα της και τον γιο της στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως νηπιαγωγός και παιγνιοθεραπεύτρια. Της αρέσει πολύ να ταξιδεύει και να δοκιμάζει τις «κουζίνες του κόσμου». Από την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορεί επίσης το έργο της με τίτλο «Το καλοκαίρι της νύφης».
Και ολοκληρώνοντας το ταξίδι μας στο βιβλίο της Κατερίνας Ανδρικοπούλου, «Παρασκήνια του έρωτα», σας αφήνω με όσα αναφέρει στη σελίδα 209 η ίδια η δημιουργός: «Ίσως σε κάνει να σκεφτείς, να ταυτιστείς, μακάρι να γελάσεις, μακάρι να προκαλέσει ένα κάποιο συναίσθημα. Δεν είναι κάτι περίπλοκο ή ασύλληπτο, είναι απλώς στιγμές καθημερινές που μας προβληματίζουν, αλλά συνεχίζουμε να χορεύουμε, γιατί η ζωή είναι ένας ατελείωτος χορός και όταν ζεις μπαίνεις στον χορό και αναγκαστικά χορεύεις, ατσούμπαλα ή με χάρη. Αλλά πάντα χορεύεις.»
Κι όπως είχε σημειώσει ο Άγγλος δοκιμιογράφος και κριτικός Γουίλιαμ Χάζλιτ: «Η τέχνη της ζωής είναι να ξέρεις να απολαμβάνεις τα λίγα και να αντέχεις τα πολλά».
Καλή σας ανάγνωση!
