Ελλάδα συγγνώμη, αν θες ν’ αλλάξω γνώμη,
πρέπει κι εσύ να μάθεις ν’ αγαπάς
πάψε να με παιδεύεις και να με κοροϊδεύεις
και τ’ όνειρά μου Ελλάδα μη σκορπάς…[1]
Πανάρχαιες αρρώστιες της φυλής μας, ο εγωκεντρισμός και η ζηλοφθονία, ξετυλίγουν το κουβάρι τους μέχρι σήμερα. Είναι βλέπετε πιο εύκολο να κατακρίνεις, να συκοφαντείς, να καταστρέφεις, από το να γνωρίζεις, να κατανοείς, να δημιουργείς. Γιατί έτσι δεν κοπιάζεις, δεν ιδρώνεις, ούτε οργανώνεσαι, αντίθετα κολυμπάς στα γνωστά, για τα ελληνικά δεδομένα, πελάγη της προχειρότητας, επιπολαιότητας, αριβισμού.
Ελλάς, πού είναι το μεγαλείο σου, όταν είσαι η χώρα του Εγώ; Όταν η μετριότητα είναι στόχος του εαυτού σου; Όταν το καλύτερο δεν αναγνωρίζεται;
Κλείνουμε ο ένας το δρόμο του άλλου, για να μην προηγείται κανείς κι έτσι μένουμε όλοι στάσιμοι. Πόσοι και πόσοι χαρισματικοί Έλληνες περιθωριοποιούνται αντί να αξιοποιούνται, εξορίζονται αντί να εμψυχώνονται και να μεγαλουργούν ώστε να φωτίζουν την Ελλάδα μας!
Χρειαζόμαστε γνώθι σαυτόν. Εθνική αυτοκριτική, αντικειμενική και ψύχραιμη, χωρίς συγκαλύψεις, υπεροψίες, εγωπάθειες. Με ειλικρίνεια, ελευθερία κι ευθύνη να χαράξουμε μια νέα πορεία με επίγνωση.
ΕΛΛΑΣ το «μεγαλείο» σου!
Πέθαναν μεταξύ 500 και 322 π.Χ.
Αιτία θανάτου: φθόνος, αχαριστία Ελλήνων
Πυθαγόρας, 500 π.Χ., ετών 80, εξορία από πείνα
Μιλτιάδης, 489 π.Χ., ετών 65, φυλακή
Αριστείδης, 468 π.Χ., ετών 72, εξορία από πείνα
Θεμιστοκλής, 461 π.Χ., ετών 66, εξορία
Αισχύλος, 456 π.Χ,. ετών 69, εξορία
Περικλής, 429 π.Χ., ετών 66, παραιτήθηκε λόγω κατηγορίας
Φειδίας, 429 π.Χ., ετών 66, φυλακή
Αναξαγόρας, 428 π.Χ., ετών 72, εξορία
Ηρόδοτος, 426 π.Χ., ετών 59, εξορία
Ικτίνος, 420 π.Χ., εξορία
Σοφοκλής, 406 π.Χ., ετών 90, στην εξορία από πείνα
Ευριπίδης, 406 π.Χ., ετών 74, εξορία
Αλκιβιάδης, 404 π.Χ., ετών 48, εξορία
Σωκράτης, 399 π.Χ., ετών 71, ήπιε το κώνειο
Θουκυδίδης, 396 π.Χ., ετών 64, εξορία
Αριστοφάνης, 385 π.Χ., ετών 61, στην εξορία από πείνα
Πλάτων, 347 π.Χ., ετών 80, εξορία
Ισοκράτης, 338 π.Χ., ετών 99, εξορία
Δημοσθένης, 322 π.Χ., ετών 62, πήρε δηλητήριο
*
Αναγκάστηκαν είτε σε μετανάστευση στο εξωτερικό όπου και αναδείχτηκαν ή δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους αφού είχαν διαπρέψει ή περιθωριοποιήθηκαν και με ακέραιη προσωπικότητα, έκαναν αξιόλογο έργο, περιορισμένο ή ημιτελές, σχεδόν άγνωστοι.
Eνδεικτικά:
Ίων Δραγούμης, 1878-1920, δολοφονήθηκε
Ιωάννης Καποδίστριας, 1776-1831, δολοφονήθηκε
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, 1770-1843, φυλακίστηκε
Ελευθέριος Βενιζέλος, 1864-1936, απόπειρα δολοφονίας
Δημήτρης Γούναρης, πρώην Πρωθυπουργός, 1867-1922, εκτελέστηκε στο Γουδί
Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, πρώην Πρωθυπουργός, 1860-1922, εκτελέστηκε στο Γουδί
Γεώργιος Χατζανέστης, αρχιστράτηγος, 1863-1922, εκτελέστηκε στο Γουδί
Δημήτρης Μητρόπουλος, 1896-1960, μουσικός
Γιώργος Παπανικολάου, 1883-1962, διάσημος Έλληνας γιατρός, βιολόγος και ερευνητής
Νίκος Πρωτονοτάριος, καρδιολόγος-ερευνητής
Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής, 1873-1950, κορυφαίος μαθηματικός
Αλέξανδρος Τσιριντάνης, 1903-1977, καθηγητής Νομικής Αθηνών, με βαθιά φιλοσοφική κατάρτιση που ασχολήθηκε με θέματα κοσμοθεωριακά και πρακτικά όπως παιδείας και πολιτισμού
Μαρία Κάλλας, 1923-1977, υψίφωνος
Επίσκοπος Γερμανός Καραβαγγέλης, Μητρ/λίτης Καστοριάς, Βιέννη 1935
π. Ειρηναίος Γαλανάκης, Μητρ/λίτης Κισσάμου και Σελίνου Κρήτης, πρώην Γερμανίας, μοναδικό έργο ανάπτυξης
π. Γεώργιος Πηρουνάκης, 1910-1988, αξιόλογο κοινωνικό έργο
π. Γεώργιος Παυλίδης, Μητρ/λίτης Νικαίας, 1916-1990, της καρδιάς και της θυσίας
π. Δημήτριος Τρακατέλλης, 1928, διδάκτορας Πανεπιστημίου Harvard, 32 χρόνια Τιτουλάριος Μητρ/λίτης Βρεσθένης, Αρχιεπίσκοπος Αμερικής πάνω από εικοσαετία, επί μακρόν Καθηγητής Θεολογίας στη Βοστώνη
π. Ιερώνυμος Κοτσώνης, πρώην Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και καθηγητής, ανακαινιστής της εκκλησίας
π. Αναστάσιος Γιαννουλάτος, Αρχιεπίσκοπος Τιράνων
Δρ. Κώστας Τσιμπούκης, ψυχολόγος, ενθουσιώδης παιδαγωγός
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, 1902-1986, Καθηγητής, πολιτικός, συγγραφέας
Μαρία Χουρδάκη 1918-2010, ψυχολόγος οικογένειας, ιδρύτρια Σχολών γονέων
Στέλιος Διαμαντάκος, Πρόεδρος εφετών, αντιστασιακός κατοχής
Νίκος Παπακωσταντίνου, ηθοποιός, καθηγητής ορθοφωνίας και συγγραφέας σχετικών βιβλίων, δημιουργός θεάτρου Σέττας Ευβοίας
Άννα Πολυτίμου-Παπακωσταντίνου, ηθοποιός, ραψωδός, καθηγήτρια ορθοφωνίας, διευθύντρια θιάσου Κασταλίας.
Σε τόπους άγνωστους τη γης ετρύπησα.
Νερό ξεπήδησε απ’ τα βάθη.
Σε τόπους ξένους όσες πόρτες χτύπησα
μου άνοιξαν και γεμίσαν τ’ άδειο μου καλάθι.
Στον τόπο μου όλους, φαίνεται, τους λύπησα
και κατιτί από φταίσμα μου θα εχάθη.
Στον τόπο μου τη γης γι’ αγνό νερό δεν τρύπησα
μα αρκέστηκα, όπως μου άξιζε, στο κατακάθι.
Αίμος Αυρήλιος, Απλοί φθόγγοι σε στίχους
Παναγιώτης Δ. Ροζάκης
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής Γρηγόρη Σταμούλη
[1] Από τους στίχους του τραγουδιού των Goin' Through, Καλημέρα Ελλάδα
