Χρήστου Ντικμπασάνη
Σ’ αγγίζω αθόρυβα μα με καταλαβαίνεις
Μόνο μια μικρή αίσθηση στο φολιδωτό δέρμα
σαν θερινός αέρας, μα το νιώθεις και αυτό
Γράφω τ’ όνομά σου σε κάθε περαστικό κομήτη
Στο στενό πέρασμα μιας σκουληκότρυπας
εξαπολύεις τη μορφή σου μα
δεν περνάς σε άλλα σύμπαντα
Απλά κρύβεσαι μέσα σε διαφορετικούς απ’ τους δικούς μου κόσμους
για να με υποχρεώσεις να σε αναζητήσω
χωρίς πολλές ελπίδες να σε ξαναβρώ
Δεν καταλαβαίνεις
ότι το άρωμά σου πλανάται ασύστολα στο χωροχρόνο,
επιτρέποντάς με να σε ανακαλύψω
ανάμεσα στις εκτυφλωτικές λάμψεις
των προσωπικών σου αναμνήσεων
που τριγυρίζουν στο μυαλό μου κάθε φορά
που οσμίζομαι τον πόθο των ματιών σου
🍃
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής Jean-Honore Gragonard (1760-1765, Οι χαρούμενοι εραστές)
