Τι σας οδήγησε στη συγγραφή αυτού του βιβλίου;
Θεόδωρος Πάλλας: Η γραφή διηγημάτων ποτέ δεν σταματά! Είναι άρρηκτα δεμένη με την καθημερινότητά μου. Σαν τα διηγήματα γεμίσουν τις σελίδες τους, αισθάνονται πως πρέπει να δουν το φως της δημοσιότητας. Τότε ο συγγραφέας επισκέπτεται τον εκδότη!
Πώς θα το περιγράφατε με μία λέξη;
Θ.Π.: Ένα βιβλίο που προσπαθεί να μιλήσει τις σκέψεις μου, να επικοινωνήσει με όσους εγώ δεν δύναμαι.
Υπάρχει κοινός άξονας σε αυτές τις ιστορίες; Ποιος είναι;
Θ.Π.: Κοινός άξονας είναι η αγάπη μου γι' αυτό που βγαίνει από βαθιά μου και βλέπει το φως και ίσως τρομάζει.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας χαρακτήρας και γιατί;
Θ.Π.: Κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει μια χρονική στιγμή, βρίσκεται στον χώρο για όσο υπάρχει η σκέψη μου μαζί του. Μετά όλοι απομακρύνονται και έτσι δεν μπορούν να κριθούν για το πόση αγάπη κουβαλούν πάνω τους.
Τι θα θέλατε να πείτε στον μελλοντικό σας αναγνώστη;
Θ.Π.: Η ζωή τραβά την ανηφόρα και με την ανάγνωση βιβλίων τής είναι πιο εύκολο να την ανέβει.
Ο Θεόδωρος Πάλλας μιλάει για τη συλλογή διηγημάτων του, Ο αμόλυντος και άλλες ιστορίες, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε δύο αποσπάσματα:
«Χαρακώνω δέντρα», του κάνω. «Και παγκάκια στις σκοτεινιές. Δεν πονούν. Το ξέρω. Ούτε αυτός πόνεσε. Αυτοί δε νιώθουν πόνο. Τους έχει φύγει ως και το αίμα με τον αντρισμό τους. Αυτός βέβαια σαν να είχε λίγο. Το είδα και τρόμαξα. Μάλλον δεν ήταν αίμα. Ήταν κάτι πηχτό που δεν έτρεχε. Προχώρησε και κάθισε στην κοιλιά του. Γι' αυτό έτρεξα. Φοβήθηκα τι θα βγει από μέσα του. Κάτι φρικτό».(Ο αμόλυντος)«Πέθανε εκείνος ο γέρος», άκουσα.«Είναι τα ραμφίσματα», είπα.«Εκείνος που φόλιασε τα γατιά μου. Μια φορά τον έπιασα να κουβαλά και να ρίχνει στα σκουπίδια ένα τσουβάλι με γατάκια. Εκείνα που είχα συμμαζέψει. Τον άκουγα όλη τη νύχτα να ουρλιάζει. Είχε πεθάνει και η ψυχή του ούρλιαζε. Δεν μπορούσε να ησυχάσει. Με τόσα θανατικά». Μου μιλούσε το παιδί και ήξερα πως ήταν τα γατιά που το θύμωσαν και όχι εκείνα τα λόγια: «Έμεινες λειψός; Σημαδεμένος είσαι από τις αμαρτίες...»(Το παιδί)
25 ιστορίες που η ζωή ψάχνει να βρει τον δρόμο της και άνθρωποι αναζητούν όσα οι άνθρωποι τους στέρησαν.
Ο Θεόδωρος Πάλλας γεννήθηκε το 1962 στο Καλοχώρι Βεροίας. Σπούδασε παιδαγωγικά και εργάζεται ως δάσκαλος. Εργογραφία:
«Τρία κι ένα ποιήματα» (ποιήματα, 1991, εκδόσεις Παρατηρητής), «Ποιητικές δοκιμές» (ποιήματα, 1994, εκδόσεις Παρατηρητής), «Ενός αποσταμένου περιπατητή λόγοι» (ποιήματα, 1996, εκδόσεις Παρατηρητής), «Ανεπαίσθητη προσβολή» (2013, μυθιστόρημα, εκδόσεις Άνεμος Εκδοτική), «28 αντίγραφα» (2016, διηγήματα, εκδόσεις Άνεμος Εκδοτική), «Η σιωπή των τύψεων» (2017, μυθιστόρημα, εκδόσεις Ανάτυπο), «Στη χαραγή της 28ης σελήνης» (2018, διηγήματα, εκδόσεις Ελκυστής)
