Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Ουδείς εκών κακός * Η πτώση * Η Βεσσαραβία μου: Εργασία για το σπίτι * Άλκηστη * Η γκαλερί των νεκρών * Συνοδός κορυφής * Το σπίτι μόνο * Ψωμί καθάριο * Ζήτα το! * Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Περιγραφές του ανεκπλήρωτου ** Άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου ** Νουβέλα: Μπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού ** Διηγήματα: Οι επισκέπτες * Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: She sleeps to the sound of knives, The boatman on the downs

Ελεγείας Χρόνος

Ελεγείας Χρόνος, Στέργιου Φωτόπουλου

Μια καλαίσθητη και πρωτόλεια ποιητική συλλογή η Ελεγείας Χρόνος του Στέργιου Φωτόπουλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Μια ενδιαφέρουσα πένα, που γράφει με ελεύθερο στίχο, και που προκαλεί μια εθιστική σχέση με τον αναγνώστη ώστε να θέλεις να διαβάσεις περισσότερο, λίγο παρακάτω και πιο κάτω και στην επόμενη σελίδα κ.ο.κ.
Μήπως η λήθη οφείλει να είναι αμείλικτη;
Από μια Κάθαρση ξεκινά, για να προχωρήσει με μια Θάλασσα, προσμένοντας μια κάθαρση, όπου φλερτάρει μαζί της –σχεδόν ερωτοτροπεί–, για να συνεχίσει στο Απογεύματος συνήθειες με το πορφυρό της θάλασσας όπου, όπως και στην επόμενη και μεθεπόμενη σελίδα –Δίψα για ζωή και Έρωτας– υπάρχει προσμονή για ζωή και δίψα. Μάλιστα, σε αυτά τα κείμενα, που ξεκινούν από τη Θάλασσα, κλιμακώνεται ο ερωτισμός (του/τους) με απόγειο το Έρωτας. Λέξη-λέξη προ(σ)φέρω τον έρωτα γράφει στην αμέσως επόμενη σελίδα (Αντικριστά) ως μια αόρατη σύνδεση με όσα προηγήθηκαν ενώ από αυτό το σημείο αρχίζει να πρωταγωνιστεί και η ψυχή.

Κι έτσι κινείται, ή έτσι εισέπραξα προσωπικά ότι «κινείται», από το ένα ποίημα στο άλλο, από τη μια στιγμή στην άλλη· σαν μια αόρατη αλυσίδα από κρίκους, που ενώνουν νοερά το ένα κείμενο με το άλλο, το προηγούμενο με το επόμενο και πάει λέγοντας. Επίσης, πολλές φορές ένα έργο δεν αφορά μια εικόνα ή μια σκηνή αλλά μια αίσθηση, ένα συναίσθημα, ή ακόμα πιο λιτά, μια αποδοχή, ένα καταστάλαγμα. Εξάλλου, αν κοιτάξει κανείς τους τίτλους εισπράττει την γενική εντύπωση: Διαπίστωση, Παραδοχή, Αποχωρισμός κ.λπ.
Όλα, ανεξαιρέτως, έχουν
λεηλατηθεί
[...]
Από ανηλεείς πολέμους,
ανοικτίρμονες εισβολείς,
ανεκπλήρωτους έρωτες.
Ο πόθος, το ποθούμενο, έρχεται τη νύχτα. Φεύγει το ξημέρωμα. Κι έτσι ένας άλλος κόσμος δημιουργείται τα βράδια με καλούς και κακούς έρωτες να προσμένουν το θύμα τους. Πολύ συχνά διακρίνεται η θλίψη, η μελαγχολική αναπόληση –που άλλωστε ταιριάζει στην ποίηση. Αναζητά την αλήθεια και ανάταση ψυχής. Μιλάει όμως για κακοποίηση με στίχους όπως: μη μου μιλάς με θα / με κούρασαν οι υποσχέσεις, / μ' ακούς; Και είναι καλοκαίρι. Τα χρόνια φεύγουν / εναλλάσσοντας / χαρά-προσμονή-θλίψη-απελπισία όπως και η ποίησή του.

Περνώντας από δεινές στιγμές, έρχεται η Άσπρη αυλή και η Γέννηση και φέρνουν την αθωότητα, τα γέλια, χαρά, πολύτιμους θησαυρούς...

Και ξέρετε κάτι; Με αυτήν την αίσθηση ολοκληρώνεται το βιβλίο, μόνο που δεν ξέρεις αν εκείνο το λευκό σεντόνι των αγγέλων απλώθηκε για να καλωσορίσει μια ψυχή στην θνητή ζωή ή αν απλώθηκε για να καλωσορίσει μια ψυχή στην αιώνια... αλλά, κάπου κάπου, είναι καλύτερα να κρατάει καθένας εκείνο που του ταιριάζει περισσότερο, αυτό που τον αγγίζει και ό,τι γαληνεύει το δικό του είναι.

Τον τελευταίο καιρό έχω επιμείνει σε πρωτόφαντους συγγραφείς, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Πάντα μου άρεσε να ανιχνεύω νέες πένες, νέες γραφές και να «αφουγκράζομαι» τρόπον τινά τα ελληνικά γράμματα της σύγχρονης λογοτεχνίας, γιατί σε αυτούς τους τίτλους βρίσκεται το μέλλον. Κι έχει μεγάλη αξία όταν συναντάς, ανάμεσα σε αυτές τις περιπτώσεις, ανθρώπους που διαθέτουν μια συγγραφική χάρη –άλλοι θα μιλήσουν για ταλέντο–, μια ανανεωμένη «ματιά» αλλά και μια ουσιαστική αξία, που ξέρεις ή εύκολα φαντάζεσαι πως αν προχωρήσει, θα εξελιχθεί, θα δώσει ακόμα περισσότερα, ακόμα πιο μεγάλα (ως μεγέθη) πράγματα και ακόμα πιο σημαντικά. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί η παρούσα συλλογή ή/και ο Στέργιος Φωτόπουλος. Ας είμαστε σταντ-μπάι λοιπόν για τα επόμενα λογοτεχνικά ταξίδια.



ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Ψωμί καθάριο, Παναγιώτας ΣμυρλήΤο σπίτι μόνο, Κοραή ΔαμάτηΗ γκαλερί των νεκρών, Κρις ΚάρτερΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΠεριγραφές του ανεκπλήρωτου, Δημήτρη ΜπαλτάΣαν λουκούμι τριαντάφυλλο, Οικογένεια Καραντίνα, Μικροί και μεγάλοι αναγραμματισμοί και Γυναίκα σημαίνει πόνος
Περί ιατρικής ΚέλσουΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣυνοδός κορυφής, Μαίρης ΒανδώρουΟι επισκέπτες, Πέτρου ΕυαγγελόπουλουShe sleeps to the sound of knives και The boatman on the downsΜπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη, Ελευθερίας ΚαραδήμουΌταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας, Μιχαήλ Ράλλη
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΣκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ, Δημήτρη ΜαμαλούκαΆλκηστη, Μαρίας ΚέιτζΣυνέβη στη Θεσσαλονίκη (συλλογικό)Η πτώση, Νίκου ΤσουρλάκηΖήτα το!, Μαρίας Καραμπίνη-Ανθούλη